Γιατί γιορτάζουμε σήμερα; (ειδικά...)

ΕΚΘΕΣΗ ΙΔΕΩΝ

του μαθητή ΣΤ', Καπογιώργη

Σαν σήμερα 25η Μαρτίου, του Ευαγγελισμού, γιορτάζουν οι Έλληνες την απελευθέρωσή από τους Τουρκαλάδες μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς. Γιορτάζουν τις νίκες εναντίον των βαρβάρων καθώς και εναντίον των τουρκ-Αλβαναραίων συμμάχων τους.

Οι σπίθες της ελληνικότητας που άναβαν κατά την διάρκεια της δουλείας τη φωτιά της επανάστασης, δεν έσβησαν ούτε μια στιγμή. Ήταν η πίστη και ο διαφορετικός πολιτισμός που τις κράτησαν αναμμένες. Γκιαούρηδες (άπιστους) και Γραικούς (Έλληνες) τους αποκαλούσαν πάντοτε (και συνεχίζουν) οι βάρβαροι δυνάστες! Γι' αυτό και αισθάνονται "μια μαγκιά" απέναντι στους δυτικούς που ανακάλυψαν την εθνικότητά τους πολύ πρόσφατα... κι' επειδή δεν τους ταιριάζει, θέλουν να την ξεχάσουν.

Διάλεξαν οι Έλληνες τη συγκεκριμμένη μέρα της αναγέννησης της φύσης και της σύλληψης του Θεού τους, για να τονίσουν πόσο σημαντική είναι γι' αυτούς η πατρίδα τους.

Κι' όταν ξαναπελευθερωθούν, πάλι την 25η Μαρτίου θα ορίσουν σαν επέτειο της γιορτής τους.

Προς λογοκριτές και άλλα τσιράκια της εξουσιαστικής συμμορίας

Αντί οιουδήποτε σχολίου, άλλωστε έχω αποφύγει να συμμετάσχω στη συζήτηση τα 3 τελευταία χρόνια που διεξάγεται, αναλύοντας το αυτονόητο, παραθέτω την ουσία και την αλήθεια του πράγματος, χρησιμοποιώντας τις σημειώσεις του manifesto.digitalrights.gr

[1] Σύνταγμα της Ελλάδας, Άρθρο 5Α

1. Καθένας έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση, όπως νόμος ορίζει.
2. Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους, τηρουμένων πάντοτε των εγγυήσεων των άρθρων 9, 9Α και 19.

[2] European Interoperability Framework for Pan-European eGovernment Services. The EIF is the reference document on interoperability for the IDABC programme. It is the result of an extensive consultation process with the Member States and thus represents the highest ranking module for the implementation of European e-government services.

• OSS products are, by their nature, publicly available specifications, and the availability of their source code promotes open, democratic debate around the specifications, making them both more robust and interoperable. As such, OSS corresponds to the objectives of this Framework and should be assessed and considered favourably alongside proprietary alternatives.
• Keep administrative systems independent of proprietary technology.

[3] Σύνταγμα της Ελλάδας, Άρθρο 9Α

Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων διασφαλίζεται από ανεξάρτητη αρχή, που συγκροτείται και λειτουργεί, όπως νόμος ορίζει.

[4] Χάρτα θεμελιωδών δικαιωμάτων, Άρθρο 8: Προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα

1. Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που τον αφορούν.
2. Η επεξεργασία αυτών των δεδομένων πρέπει να γίνεται νομίμως, για καθορισμένους σκοπούς και με βάση τη συγκατάθεση του ενδιαφερομένου, ή για άλλους θεμιτούς λόγους που προβλέπονται από τον νόμο. Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα να έχει πρόσβαση στα συλλεγέντα δεδομένα που το αφορούν και να επιτυγχάνει τη διόρθωσή τους
3. Ο σεβασμός των κανόνων αυτών υπόκειται στον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής.

[5] Χάρτα θεμελιωδών δικαιωμάτων, Άρθρο 13: Ελευθερία της τέχνης και της επιστήμης

Η τέχνη και η επιστημονική έρευνα είναι ελεύθερες. Η ακαδημαϊκή ελευθερία είναι σεβαστή.

[6] Σύμφωνα με τη σχετική σελίδα του Εθνικού Δικτύου Έρευνας και Τεχνολογίας:

Ελεύθερο Λογισμικό / Λογισμικό Ανοικτού Κώδικα (γνωστό και ως free software ή open source software) είναι το λογισμικό που ο καθένας μπορεί ελεύθερα να χρησιμοποιεί, να διανέμει, να αντιγράφει και να τροποποιεί ανάλογα με τις ανάγκες του, χωρίς να απαιτείται η απόκτηση άδειας.

Είναι ένα εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης και χρήσης λογισμικού, στο οποίο η δυνατότητα αλλαγών ή βελτιώσεων [ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες αυτού που το χρησιμοποιεί] παρέχεται στο χρήστη μέσω της ελεύθερης διάθεσης και του πηγαίου κώδικα του λογισμικού.

Γύρω από αυτή τη λογική δημιουργήθηκε μια τεράστια κοινότητα χρηστών και προγραμματιστών, με βάση το Διαδίκτυο, οι οποίοι συμβάλλουν από κοινού στη συνεχή βελτίωση του λογισμικού, παρέχοντας δωρεάν τις γνώσεις και τη δουλειά τους σε όλους.

Για περισσότερα, μπορείτε να συμβουλευτείτε τις ακόλουθες σελίδες: www.open-source.gr, www.linux.gr, www.ellak.gr.

Από αυτό εδώ το σημείο και για να δείξω ότι η συζήτηση αυτή γίνεται (και γινόταν),
1. για να εκφοβίσει τις μεγάλες μάζες να ασκήσουν την ελεύθερη έκφραση (που οδηγεί αναγκαστικά σε καλύτερες και εμπεριστατωμένες διατυπώσεις απόψεων, καθώς και στο να σου δίνει τη δυνατότητα να μετρήσεις πόσοι συμμερίζονται την άποψή σου κλπ.)
2. επειδή η πλειοψηφία είναι τεχνολογικά άσχετη και μπορούν να το κάνουν

δηλώνω ειλικρινά ότι

άνοιξα πρό μισής ώρας με την βοήθεια τριών φίλων μου από ένα blog στην Αμερική, στην Αγγλία και στην Νορβηγία, στα οποία θα γράφω

ΑΝΩΝΥΜΑ, ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΑ

με το κινητό τηλέφωνο κάποιων άλλων φίλων από την Ισπανία, την Κίνα και την Αυστραλία, στους οποίους θα στέλνω τα κείμενά μου από internet cafe με mail

αν προσπαθήσουν να ελέγξουν αυτό που δεν τους ανήκει! Το internet.

ΥΓ. Να τους "τσούξει" κι' αυτούς λιγάκι η εμπορική παγκοσμιοποίηση...

Γιατί παππού;

Ρώτησα τον παππού μου τον Γληγόρη Καπογιώργη:

1. Γιατί το αδέσμευτο και απρόσκοπτο εμπόριο της παγκοσμιοποίησης δεν "λύνει" τα προβλήματα με τους γείτονες;
2. Γιατί η λαθρομετανάστευση δεν "έλυσε" το ασφαλιστικό;
3. Γιατί οι μετανάστες δεν καταφέρνουν να ενσωματωθούν 15 χρόνια μετά;
   
4. Γιατί η Κύπρος λέει ΟΧΙ για να τσιμεντώσει το ΝΑΙ;
5. Γιατί το αμερικανόπληκτο ΕΛΙΑΜΕΠ χαιρετίζει την εκλογή του "κομμουνιστικού" ΑΚΕΛ;
6. Γιατί η Πάντειος ασχολείται με το Τσάμικο και όχι με το Βορειοηπειρωτικό;
7. Γιατί οι "ελληναράδες" αυξάνουν το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ κατά 25 % το μήνα;
   
8. Γιατί ο Τσίπρας χαίρεται που το 18,5% των "ελληναράδων" ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ;
9. Γιατί ο Ιερώνυμος είναι καλός να συγκυβερνά;
10. Γιατί η Γιαννάκου καταψηφίστηκε, ενώ ο Βερέμης ξανάγινε πρόεδρος του συμβουλίου παιδείας;
11. Γιατί δυόμισυ μήνες ασχολείται η Ελλάδα με μια πεολειχία και δυό κλέφτες που τσακώνονται σε ξένο αχυρώνα;
12. Γιατί ο Ξηρός απολογήθηκε πριν τον "ράψουν" και όλοι οι άλλοι απολογούνται με 3 μήνες καθυστέρηση γιατί στενοχωριούνται; Τόσο πιο άντρας είναι το παπαδοπαίδι;
13. Γιατί τους bloggers τους βρίσκουν και τους υποκλοπείς δεν τους βρίσκουν;
14. Γιατί οι κρατούντες μπορούν και ελέγχουν (όπως ισχυρίζονται) με άνεση το μεγάλο συγκριτικά εσωτερικό της χώρας μας και δηλώνουν αδυναμία να ελέγξουν τα σύνορα της;
    
15. Γιατί οι μειονότητες στην Ελλάδα φέρονται σαν πλειοψηφίες;
    
16. Γιατί η "ελεύθερη" οικονομία καταργεί τα μονοπώλια και δημιουργεί καρτέλ;
    
17. Γιατί το κράτος μισεί το έθνος; (στό 'κλεψα σκατζόχοιρε...)
18. (τριπλό) Γιατί ντρέπονται να μας πουν ότι το σύμφωνο συμβίωσης δεν είναι κάτι που αφορά τους εττερόφυλους(*) αλλά εισάγεται καθαρά για τους ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ; Είναι τυχαίο που περίμεναν να πεθάνει ο Χριστόδουλος για να το ψηφίσουν; "Ποιά" είναι "αυτή" που βιάζεται τόσο πολύ και δεν μπορεί να περιμένει να "παγώσει" ο μακαρίτης;
19. Γιατί η Αττική οδός φτιάχτηκε για τον επόμενο αιώνα και "αχρηστεύτηκε" σε τέσσερα χρόνια από το μποτιλιάρισμα;
20. Γιατί πρέπει να αισθανόμαστε ότι προοδεύουμε οικονομικά και ότι βελτιώνεται η ποιότητα ζωής μας, ενώ για παράδειγμα το σινεμά κόστιζε προ 30-ετίας 10 δραχμές με κατώτερο μισθό στις 10.000 δραχμές, ενώ τώρα κοστίζει 8 ευρώ με κατώτερο μισθό στα 500;
21. Γιατί οι φίλοι μου αλλάζουν συνέχεια κινητά και δεν έχουν υπολογιστή;
22. Γιατί η εξάτμιση του αυτοκινήτου μας είναι "από πίσω", ώστε να αναπνέουν οι άλλοι τη βρώμα μας; (**)

Εκείνος με κοίταξε και είπε:

Να πάς να διαβάσεις τα μαθήματά σου!

(*) Ο γράφων (επειδή είστε βιαστικοί μερικοί...) ζει με πολιτικό γάμο! Αστεφάνωτο με έχει! :-D

(**) Στο χαρίζω σε ανταπόδοση της κλοπής μου σκατζόχοιρε, σαν τον απόλυτο συμβολισμό της εγωϊστικής καπιταλιστικής-καταναλωτικής κοινωνίας. Συμβολισμός που εκφράζεται δια του κυρίαρχου τοτέμ της, που είναι φυσικά το "τουτού"...

Αυτόχειρες

Οι σκέψεις που ακολουθούν προέκυψαν από την λογική σύνδεση δύο άσχετων μεταξύ τους ειδήσεων που απλά συνέπεσαν στον (δικό μου) χρόνο.

Η πρώτη αφορά την απεργία και την πορεία για το ασφαλιστικό σύστημα. Η άλλη αλιεύτηκε τυχαία στο internet και μίλαγε για μερικές εκατοντάδες αυτοκτονίες ετησίως στην Ελλάδα.

Στην συγκεκριμένη απεργία και πορεία δεν μετείχα, αν και η απόφαση δεν ήταν εύκολη. Περισσότερο από την επιθυμία να μετέχω, βάρυναν τα συναισθήματα απαξίας που μου προκαλούν τα κόμματα που υποστήριξαν την απεργία. Το αυτό ισχύει βέβαια και για τον ελληνικό κομματικό συνδικαλισμό, που δίνει την εντύπωση οτι ο μόνος σκοπός υπάρξεώς του είναι να κάνει τους Πολυζωγόπουλους βουλευτές και τις Ματσούκες ευρωβουλευτές.

Είναι προφανές οτι στην Ελλάδα έχουμε ξεμείνει από ουσιώδη συνδικαλισμό. Υπάρχει βέβαια η ΑΔΕΔΥ που όμως υποστηρίζει συνήθως κεκτημένα που διχάζουν. Δεν ξέρω αν έχει μείνει πραγματικός συνδικαλισμός σε καμμιά μεγάλη φάμπρικα; Αλήθεια έχει μείνει καμμιά μεγάλη φάμπρικα στην Ελλάδα;

Όλα αυτά βέβαια διευκολύνουν την επέλαση των παγκοσμιοποιητών κεντροαριστερών και κεντροδεξιών (της χαβιαροαριστεράς των Συριζαίων συμπεριλαμβανομένης). Μας έμεινε δηλαδή το ΚΚΕ ως το μοναδικό κόμμα αρχών, στο κοινοβούλιο, που όμως έχει πιάσει μάκα (μπορείς να πεις και γάνα), από τα χρόνια, ενώ ακόμη αναζητεί τα αίτια της κατάρρευσης του υπαρκτού.

Δεν απέχουμε αισθητά από το να ζούμε σε καθεστώς δικτατορίας και ξένης κατοχής με κοινοβουλευτικό προσωπείο. Όλες οι λειτουργίες της δημοκρατίας - της απεργίας συμπεριλαμβανομένης - ελέγχονται από τα ίδια κέντρα.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον ακόμη και οι 'τρομοκράτες' μας είναι γιαλατζί. Μιλάμε για τρομοκρατία χαμηλού κόστους. Oι αμερικάνοι το κάνουν θέμα για λόγους γοήτρου και τακτικής. Στην πραγματικότητα δεν φοβάται κανείς.

Η μόνη τρομοκρατία σήμερα είναι η ισλαμική τρομοκρατία. Οι ισλαμιστές αυτοκτονούν πιστεύοντας οτι κερδίζουν πιλάφια και ουρί, αλλά έχουν αποτέλεσμα. Οι αμερικάνοι κινδυνεύουν να χάσουν τον πόλεμο στο Ιρακ, εξ' αιτίας των τρομοκρατών. Όπως έχασαν τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Εκεί βέβαια δεν είχαμε τρομοκράτες, είχαμε αντάρτικο. Σήμερα όμως και το αντάρτικο "τρομοκρατία" αποκαλείται, εκτός αν το χρηματοδοτεί η δύση οπότε αποκαλείται "απελευθερωτικό κίνημα".

Οι Ελληνες δεν είναι ισλαμιστές. Πολεμάνε, σκοτώνονται στη μάχη, αλλά δεν αυτοκτονούν. Οπότε δεν έχουμε τρομοκρατία ισλαμικού τύπου, ούτε καν εισαγόμενη αφού κρατάμε ένα minimum καλών σχέσεων με τους Άραβες.

Εδώ κολλάει η άλλη είδηση. Οι εκατοντάδες που αυτοκτονούν κάθε χρόνο αυτοκτονούν από απελπισία και κατάθλιψη. Οχι από αγανάκτηση. Οσο όμως αυξάνεται ο αριθμός των απελπισμένων και των αγανακτισμένων, μπορεί σε κάποιον από τους αυτοκτονούντες να συμπέσουν οι δύο ιδιότητες. Οπότε μπορεί να σκεφτεί να πεθάνει θεαματικά. Άλλωστε είναι πιό εύκολο να πατήσει κάποιος το κουμπί αντί να πέσει από το μπαλκόνι.

Μια αφίσα των ιθαγενών δώρο, μέχρι να λήξει η περίοδος "αγρανάπαυσης" του ιστολογίου...

ΡΗΞΗ φ. 24

Κυκλοφορεί το 24ο φύλλο της εφημερίδας Ρήξη. Μερικούς από τους χαρακτηριστικούς τίτλους των θεμάτων της εφημερίδας, είναι οι εξής:

"Παγκράτι: η εθνική υποκρισία", "Φάκελος Ζωνιανά", "Η διάσκεψη για το περιβάλλον στο Μπαλί", "Η ερήμωση της ελληνικής περιφέρειας", "Οι εκλεκτικές συγγένειες αριστεράς και φιλελευθερισμού"

και πολλά, πολλά άλλα

Η ποίηση της ήττας και της παράδοσης;

Οι παλιότεροι θα θυμούνται την περιβόητη "ποίηση της ήττας" που έκανε θραύση στα πλαίσια της Αριστεράς, ιδιαίτερα στη δεκαετία του '50, και οι νεώτεροι θα έχουν διαβάσει γι' αυτήν. Την ποίηση που όχι απλώς "αποδεχόταν" την ήττα της Αριστεράς, μετά την μεγάλη δεκαετία 1940-1950, αλλά και δημιουργούσε και μια "αισθητική της ήττας". Ή "ήττα είναι ωραία". Σε αυτό το ρεύμα αντιστοιχούσε πολιτικά και η κίνηση των λεγόμενων "Ιταλών" στα πλαίσια της τότε ΕΔΑ με κύριο εκπρόσωπο τον Κύρκο -να ακολουθήσουμε τον δρόμο του ευρωκομουνισμού- και της ηγεσίας των Λαμπράκηδων με τον Μίκη Θεοδωράκη. Από τους γνωστότερους εκπροσώπους του ρεύματος και ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος και σήμερα προβεβλημένος διανοούμενος του εκσυγχρονιστικού στρατοπέδου και ένας από τους διανοούμενους που ανησυχεί για την επέκταση του... "υπερπατριωτισμού". Ωστόσο, υπήρχαν και "ποιητές της ήττας " που στην πραγματικότητα δεν ηττήθηκαν ποτέ.

Καθώς και άλλοι από το ίδιο στρατόπεδο, της Αριστεράς, που απέρριπταν την "αισθητική της ήττας". Και όχι μόνον ο πρόσφατα χαμένος Μιχάλης Κατσαρός με το "Κατά Σαδδουκαίων" αλλά και ένας άλλος σημαντικός ποιητής της μεταπολεμικής γενιάς, ο Θεσσαλονικιός Κλείτος Κύρου.

Έγραφε, ήδη το 1960, στις "Κραυγές της Νύχτας":

"Δεν καταυγάζεται πια η μορφή σας περάσατε στη δεύτερη σειρά εφεδρείας βλέπετε τα πράγματα εκ του ασφαλούς αποκτήσατε ύφος υπεροπτικό... Ο ιστορικός σας ρόλος φοβάμαι πως τέλειωσε. Τώρα προχωρείτε ολοένα στον κατευνασμό, στους ετήσιους ισολογισμούς εντρυφείτε, συναλλάσσεσθε φανερά με ανακτορικούς".*

Ε, λοιπόν όχι ακόμα, όλοι οι Έλληνες δεν έχουν χωνέψει την ήττα τους από την Τουρκία στον εξοντωτικό ψυχρό και θερμό πόλεμο που διεξάγει εναντίον μας ήδη από το 1955, όλοι οι Έλληνες δεν έχουν προσχωρήσει στην "ποίηση της παράδοσης", και την "τέχνη των ραγιάδων":


"Άλλοι τώρα διασχίζουν Τα πεζοδρόμια με καινούργια συνθήματα Άλλες φάλαγγες συμπαγείς τραγουδούν Εμβατήρια η αυλαία υψώνεται πάλι."* * Κλείτος Κύρου, Εν όλω, Συγκομιδή 1943-1997, Άγρα, Αθήνα 1997, σελ. 130.

ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ όταν διαδηλώναμε το 1964 για το Βιετνάμ, τη διαδήλωση στην οποία αναφέρεται ο Σαββόπουλος στο τραγούδι του, ο Θεοδωράκης και ο Κύρκος, όλη η κομματική ηγεσία της τότε Αριστεράς, ήθελε να διαγράψει την ηγεσία της ΕΦΕΕ γιατί δημιουργούσε προβλήματα στην... κυβέρνηση. Όταν το 1966, στην Πορεία Ειρήνης, τολμήσαμε να φωνάξουμε το Εξτρεμιστικό σύνθημα' "Έξω οι Αμερικάνοι - Έξω από το ΝΑΤΟ", απειληθήκαμε με διαγραφή.

Όταν το 1967 μιλούσαμε για τη δικτατορία που έρχεται ήμασταν... "προβοκάτορες". Το 1968 όσοι Έλληνες βρισκόμαστε στο Παρίσι και συμμετείχαμε στο τότε κίνημα, δεν είχαμε απέναντι μας μόνο τους Γκωλικούς αλλά και αρκετούς από τους "Παρισινούς διανοουμένους" μας που κατήγγελλαν τον εξτρεμισμό -ενώ σήμερα εμφανίζονται περίπου ως "παιδιά του Μάη"- και ο Βασιλικός συνυπέγραφε, από τότε, κείμενο... "διανοουμένων" για στήριξη του... στρατηγού Ντε Γκωλ. Όταν το 1973 έγινε το Πολυτεχνείο, προβοκάτσια το ανέβαζαν, προβοκάτσια το κατέβαζαν και όχι μόνον οι "κακοί" κνίτες, αλλά και ο κύριος Κύρκος με την παρέα του. Μετά την μεταπολίτευση κατήγγελλαν υστερικά και την παραμικρή εργατική κινητοποίηση ως ενδεχόμενη ή βέβαιη "προβοκάτσια" με αποκορύφωμα το "Καραμανλής ή τανκς" του Θεοδωράκη και την δικαιολόγηση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο από τον Κύρκο, διότι "την προκάλεσε η Χούντα".

Κι εμείς; Τότε "αναρχικοί" και "προβοκάτορες". Σήμερα "εθνικιστές". Βλέπετε, το όπλο των "λεπτεπίλεπτων" διανοουμένων μας ήταν πάντα η συκοφαντία. Όμως μείναμε "όπως μας γέννησε η μάνα μας Ισπανία" κι αυτό δεν μπορούν να το ανεχθούν οι διαπλεκόμενοι. "θα είμαι εδώ να σου θυμίζω τις μέρες τις παλιές". Θα είμαστε εδώ για να τραγουδάμε μαζί με άλλους εκατό χιλιάδες στο Σύνταγμα, το "Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ".

[Άρδην 18] Μάρτιος - Απρίλιος 1999

Εκθέσεις ζωγραφικής!

Από την Νέα Εστία του 1927

Στο "πνεύμα" αυτό, 80 χρόνια αργότερα από την CITY PRESS του 2007..., να τί γράφουν κάποιοι "θολωμένοι" ανακοινώνοντας μια τέτοια έκθεση:

"ΣΥΝουσίες"

Σαράντα έξι ζωγράφοι, γλύπτες, χαράκτες και φωτογράφοι συμμετέχουν με δημιουργίες τους στην έκθεση με τίτλο "ΣΥΝουσίες" [...]
Αποκλειστικός στόχος της έκθεσης [...] είναι η εκ νέου ευαισθητοποίηση (σσ!!!!!) - στη σημερινή τεχνοκρατική, καταναλωτική και αυτοματοποιημένη εποχή - απέναντι στη χαρά της ζωής, που αποτελεί την μοναδική δικλείδα ασφαλείας για την ψυχική μας ισορροπία, η οποία απειλείται άμεσα από τα δεινά της παγκοσμιοποίησης. (σσ !!!!!)
Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες ενεργοποιούν (σσ;;;;;;) έννοιες, συναισθήματα, εμπειρίες, και βιώματα, τα οποία έχει "ευνουχίσει" μέσα μας ο τεχνοκρατικός και απάνθρωπος τρόπος ζωής, για να τα αντικαταστήσει με συναισθήματα τρόμου - φόβου, εκατόμβες και ολοκαυτώματα ολόκληρων λαών, μαζικές καταστροφές της φύσης και του περιβάλλοντος. [...]

Πώς τα κατάφερε κι' έμπλεξε την παγκοσμιοποίηση, τις εκατόμβες των νεκρών και τις μαζικές καταστροφές της φύσης με την ενεργοποίηση των συνουσιαστικών επιθυμιών του λαού, είναι εκπληκτικό! Για να καταλάβετε, έτσι και δεν σου κάνει "κου-κου" λόγω των προαναφερομένων (θα το χρησιμοποιώ ως δικαιολογία στο μέλλον...), πάς στην έκθεση, "ενεργοποιείσαι" και φεύγεις ντούρος!!!! Σου έρχεται να τους γ...σεις όλους!

Σελώστε τ' άλογα να πάμε σύντροφοι!

Ίσοι και πιο ίσοι - χωρίς σχόλια.

Παράδειγμα:

Κατηγορίες πρωτοετών φοιτητών ακαδημαϊκού έτους 2007-2008 του τμήματος Πολ. μηχ/κών ΕΜΠ.

• 137 (κανονικοί)
• 7 (10% των κανονικών - από μαθηματικά σκίζουν στο ΕΜΠ - άνευ εξετάσεων!, και αγνώστου προελεύσεως!)
• 8 (Κύπριοι στρατευμένοι - παλιοί)
• 12 (Κύπριοι απόφοιτοι 07-08)
• 2 (αλλοεθνείς υπότροφοι ΥΠΕΞ!)
• 2 (άλλοι αλλοδαποί σε ποσοστό ο,5 % - αν ήξεραν μαθηματικά θα ήταν <1)>
• 9 (τέκνα Ελλήνων εξωτερικού)
• 6 (κατηγορία 3% - αν ήξεραν μαθηματικά θα ήταν 4 άτομα... - και σοβαρές παθήσεις)
• 5 (αθλητές)

Δηλαδή 51 στους 137 (37,23%) "μπαίνουν αλλιώς" εδώ. Στο Αθήνησι! Βάλτε και τις ορδές των σπουδαστών κολεγίων και των "φοιτητών" στα μπουρδέλα του εξωτερικού... και βγάλτε τα συμπεράσματά σας!

Το στόρυ παλιό και χιλιοειπωμένο! Αλλά καλόν να το θυμόμαστε αραιά και πού.

Προσωπικά συμμετείχα στις εξετάσεις (προ αμνημονεύτων), "μπήκαμε" 200 στο Μαθηματικό Αθήνας και στο 2ο έτος είμασταν ζωή να έχουμε 450 άτομα! Φυσικά ενώ μέχρι τότε έβγαζες την σχολή και διοριζόσουν (άλλωστε το νόημα της κρατικά προσφερόμενης επαγγελματικής εκπαίδευσης είναι να σπουδάζει με τα λεφτά του φορολογούμενου όσους χρειάζονται...) μόλις αποφοίτησα η "σειρά" μου ήταν 4.500! Δηλαδή με 200 διορισμούς τον χρόνο, κάπου 25 χρόνια αναμονής...

Ήρθε η ώρα του Καπογιώργη!;

Δυστυχώς (ή ευτυχώς) δεν υπάρχει πια επετηρίδα...

Κυκλοφορεί το 23ο φύλλο της Ρήξης

με άρθρα για την επέτειο της 17ης Νοέμβρη, το Πα.Σο.Κ., αναλύσεις για τα διεθνή θέματα- με μία ιδιαίτερη αναφορά στην Λατινική Αμερική- αλλά και αναφορά σε οικολογικά ζητήματα, όπως αυτό του Ασωπού.

ΠΑΣΟΚΕΙΑ ΕΚΛΟΓΗ - ΠΑΣΟΚΕΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ

Την Κυριακή το βράδυ και τη Δευτέρα το πρωί μαθαίναμε πως ο Γιώργος εκλέχτηκε πανηγυρικά από 930 χιλιάδες ψηφοφόρους με 60% των ψήφων, ενώ ο μεγάλος αντίπαλός του «Μπένι» έπαιρνε μόλις 34,5%. Και τι δεν είπαν και έγραψαν οι κονδυλοφόροι υπηρεσίας, ακόμα και όσοι ήταν εναντίον του Γιωργάκη και τον καθύβριζαν μόλις πριν μερικές μέρες. Διότι πλέον έπρεπε να συνταχθούν με το κόμμα τους ή εν γένει με το ρεύμα της εξουσίας: «Συντριπτικό ποσοστό», «επανεπιβεβαίωση της λαϊκής εντολής», «ο Γιώργος κατήγαγε περιφανή νίκη», και άλλα πολλά. Την Τετάρτη το βράδυ, «επιτέλους», έγιναν γνωστά και τα «τελικά αποτελέσματα», μετά από δυόμισι ημερών μαγείρεμα: Ψήφισαν 760 χιλιάδες άτομα και ο Γιώργος πήρε 55,9%, ο Βενιζέλος 38,5% και ο Σκανδαλίδης τα υπόλοιπα. Όπως καταλαβαίνουμε, ούτε η συμμετοχή ήταν τόσο μεγάλη, ούτε η νίκη του Γιωργάκη τόσο συντριπτική, παρότι είχε και όλον τον κομματικό μηχανισμό μαζί του. Επιπλέον δε, ο γραμματέας του ΕΣ Νίκος Αθανασάκης δήλωσε πως μπορεί να υπάρξουν «μερικές εκατοντάδες περιπτώσεις διπλοψηφιών», ενώ βοά η χώρα για τις χιλιάδες διπλοψηφίες που έγιναν.

Αν λοιπόν αυτή τη φορά ψήφισαν και διπλοψήφισαν 760.000, πόσοι ήταν άραγε εκείνοι που είχαν ψηφίσει τον Γιωργάκη το 2004, 300 χιλιάδες; Κάπου τόσο, αναφέρουν οι πιο αξιόπιστες πηγές. Και παρακολουθήσαμε όλες αυτές τις εβδομάδες ανερυθρίαστα και ατάραχα τα «στελέχη» του ΠΑΣΟΚ να ακούν τις λοιδορίες των δημοσιογράφων για την εξαπάτηση του κόσμου σχετικά με τον αριθμό των ψηφισάντων το 2004. Τους αποκαλούσαν κοινούς πλαστογράφους και απατεώνες, αλλά το αυτί τους δεν ίδρωνε, όπως δεν ίδρωσε όταν η Βάσω τούς αποκάλεσε κλέφτες.

Εδώ το κόμμα τους έκλεψε τα όνειρα και τις εξαγγελίες γενεών και τα εξαργύρωσε σε βίλες και πισίνες, τώρα «θα κωλώσουν» για μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους; Πασόκεια πράγματα, πασόκεια εκλογή, πασόκεια αλήθεια.

Τη Δεύτερα 19 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η δεύτερη (ανοιχτή σε όλους) συνάντηση των σεμιναρίων που διοργανώνει το περιοδικό Άρδην. Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία του περιοδικού στις 7:30 μ.μ., (Θεμιστοκλέους 37) με θέμα: Αναρχισμός, Σοσιαλισμός και εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες, από τον Στ. Καλλέργη ως τον Πλ. Δρακούλη.

Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας!

Είναι το πλάσμα της θάλασσας ο Διαμαντής!

Εντελώς ανεξήγητα, μου φέρνει συνειρμικά στο νού τα αναμενόμενα κέρδη από τις προσπάθειες της ΥΠΕΞ μας για τη χώρα...

Ανησυχώ για την υγεία μου!

Γελάει κι' ο Θεός με τα χάλια ...

της εξωτερικής μας πολιτικής...

ΡΗΞΗ 21

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Την Πέμπτη 18/10 και ώρα 8:00 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί συζήτηση σχετικά με το νέο βιβλίο του Γ. Καραμπελιά

"Το 1204 και η διαμόρφωση του νεώτερου ελληνισμού".

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στον ΙΑΝΟ (Σταδίου 24) και ομιλητές, εκτός από τον συγγραφέα, θα είναι οι: Γιώργος Κοντογιώργης (συγγραφέας, καθηγητής πανεπιστημίου) και Θ. Ζιάκας (συγγραφέας).

Παρηγορία

Δεν μπορώ να καθυστερήσω άλλο την έκφραση των ευχαριστιών μου από καρδιάς, στην αντιΧριστοδουλική ιεραρχία. Αυτούς "τους καλούς", τους τόοοοσο καλλιεργημένους και αφοσιωμένους και δημοκράτες. Αυτούς που υποστηρίζονταν σθεναρά από τα ΝΕΑ, το ΒΗΜΑ, η Ελευθεροτυπία, το ΕΘΝΟΣ και τον υπόλοιπο παγκοσμιοποιητικό τύπο κάτι χρόνια πρίν...

...για την παρηγορία που προσφέρουν σε όλους τους καρκινοπαθείς της χώρας, με την "γλυκύτατη" προσπάθεια "να τραβήξουν το καπάκι" πάνω από ζωντανό άνθρωπο, να εξαφανίσουν κάθε ελπίδα θαύματος από την ζωή των ασθενών,

να μας πείσουν τελικά ότι

καρκινοπαθής = νεκρός

Αυτό είναι το ιεραρχικό τους καθήκον φαίνεται. Διαφημιστές του χάρου! ΕΥΓΕ!

Σεμινάρια!

Είναι τα ομαδικά - πολυφωνικά ιστολόγια πιό ενδιαφέροντα;

ΝΑΙ 9 (60%)

ΟΧΙ 5 (33%)

ΔΞ/ΔΑ 1 (6%)



Votes so far: 15
Poll closed

Χωρίς πολλά λόγια...

Κυκλοφόρησαν και τα δύο!

Σηκωθείτε από καρέκλες, ντιβάνια, σκαμπώ γιατί έχετε πολύ διάβασμα...

Ανοιχτή πρόσκληση σε ενδιαφέρουσα συνάντηση.

Την Δευτέρα 8 Οκτωβρίου και ώρα 7:30μ.μ. θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση-συζήτηση του Άρδην και της Ρήξης στην ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) με θέμα: Οι εκλογές του 2007 και η κρίση του πολιτικού συστήματος. Ομιλητές θα είναι οι : Γ. Βασιλακόπουλος (πρόεδρος της FIBA), Γ. Καραμπελιάς (εκδότης περ. Άρδην- εφ. Ρήξης), Σ. Λυγερός (δημ. της Καθημερινής), Δ. Κωνσταντακόπουλος (δημ. του Επενδυτή), Στάθης Σταυρόπουλος (Στάθης).