Αντιπρόταση μερικής αποδοχής του Αμερικάνικου εμπαιγμού

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (ΣΚΟΠΙΑ)


Έτσι Ναί!

Αλλιώς...

"κατινίστικες" κωλοτούμπες, αγανάκτηση αθλίων

Έχουμε κουρασθεί όσοι ασχολούμεθα λίγο με τα πολιτικά, να "θαυμάζουμε" την αναντιστοιχία στις δηλώσεις του "επίσημου" Συνασπισμού και τις απόψεις που εκφράζουν οι από κάτω "ημιεπίσημοι".

Είχαν φαγωθεί να λένε από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου, εκδηλώσεων οι Συριζαίοι, ότι είναι υπέρ του σκέτο-Μακεδονία(*) ώσπου ο Αλαβάνος (και ο Τσίπρας) μίλησαν για σύνθετο γεωγραφικό προσδιορισμό τον οποίο πρέσβευαν δήθεν από καταβολής του θέματος.

Έ, όχι ρε παιδιά! Αφήστε τους πολιτικαντισμούς στους Κουλούρηδες, στους Γιακουμάτους και στους Αβραμόπουλους. Τους κάνουν καλύτερα. Εσείς το μόνο που θα πετύχετε, είναι να εξαθλιώσετε ακόμα περισσότερο την σχέση των λαϊκών στρωμάτων, με ότιδήποτε δεν ελέγχεται από το συνεπές ΚΚΕ...

Για αρχή σας δίνω ένα μικρό απόσπασμα από την Αυγή:

Τα Σκόπια είναι πρωτεύουσα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας

Εμείς, λοιπόν, της ανανεωτικής Αριστεράς, όπως κι όταν είχε πρωτοδημιουργηθεί το θέμα (αν και ο Συνασπισμός, επί προεδρίας Δαμανάκη, χονδρικά, συντάσσονταν με τις επίσημες κρατικές θέσεις, αλλά άλλαξε), εμείς, λοιπόν, λέμε τα ίδια, τα τοτινά. Δηλαδή:
....
2. Το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού των Μακεδόνων της Δημοκρατίας της Μακεδονίας (προσωρινό ψευδώνυμο FYROM) να λέγονται Μακεδόνες και τη χώρα τους να την ονομάζουν Μακεδονία είναι απολύτως σεβαστό. Αν ορισμένοι θεωρούν ότι είναι απόγονοι των Μακεδόνων του Μ. Αλεξάνδρου ας εισπράττουν και τα επίχειρα της ανοησίας τους.
[...]
Και η πόλη των Σκοπίων είναι, απλώς, η πρωτεύουσα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας.

Έχουμε ακόμα κουρασθεί με το άθλιο ελληνικό(;) παρατηρητήρι του Ελσίνκι (αφού το υπόλοιπο διαλύθηκε, το ελληνικό(;) από ποιόν "τα παίρνει" και παραμένει Παυλόπουλε και ΕΛΙΑΜΕΠ;) το οποίο προσφέρει τόοοσα στην καταστροφή της κοινής λογικής, σε σημείο να καταντάει αξιοπρόσεκτο!

Δείτε για παράδειγμα το κείμενο που έχουν αναρτησει κατά της παρέμβασης Μίκη Θεοδωράκη (στην εκπομπή του Λαζόπουλου) για το Σκοπιανό, που αναλίσκονται (γιατί μου φαίνεται αναμενόμενο;) στην υπεράσπιση των εντεταλμένων της Παντείου για το Τσάμικο ζήτημα(;). Είναι τόσο προφανές ότι ο συγγραφέας έχει θιγεί προσωπικά, που δεν αμφιβάλει και ο πλέον ανυποψίαστος, ότι είναι ένας εκ των ομιλητών-"ερευνητών". (**) Έτσι για να κατανοηθεί ότι είναι ολογάριθμοι, ανακυκλούμενοι, αλλά και αποθρασυμένοι, ειδικά μετά την επανατοποθέτηση του Βερέμη στην προεδρία του Συμβουλίου παιδείας τους. Το Εθνικό δεν το μαγαρίζω δίπλα στον τίτλο του Συμβουλίου. Άλλωστε δεν το χρησιμοποιούν και αυτοί...

Διαβάστε:

[...]
Γράφει λοιπόν ο Μίκης Θεοδωράκης: «Γεγονός πρωτοφανές για τη χώρα μας, μερικοί ‘επιστήμονες’ επέλεξαν το αμφιθέατρο του Παντείου Πανεπιστημίου για να αναπτύξουν δημόσια την υποστήριξή τους σ’ ένα βασικό αίτημα της ‘Μεγάλης Αλβανίας’, την κατάκτηση της Ηπείρου έως την Πρέβεζα με τη δικαιολογία ότι ανήκε στην Αλβανική Τσαμουριά, απ’ όπου τους έδιωξαν με εγκληματικές πράξεις οι Έλληνες. Ασφαλώς πρόκειται για οργανωμένη προβοκάτσια των ΗΠΑ, ώστε να μελετηθούν οι δικές μας αντιδράσεις και να προπαρασκευασθεί ψυχολογικά η εδαφική επέκταση της Αλβανίας μετά το Κόσοβο και σε ένα μεγάλο τμήμα των Αλβανοφώνων περιοχών των Σκοπίων και ακολούθως και σε δικά μας εδάφη.»

Κατ’ αρχή οι πανεπιστημιακοί και οι ερευνητές είναι τόσο «επιστήμονες» σε εισαγωγικά όσο ο Μίκης Θεοδωράκης είναι «μουσικός» και ο Λάκης Λαζόπουλος «ηθοποιός». Η αμφισβήτηση της επιστημονικής ιδιότητας αναγνωρισμένων ερευνητών και πανεπιστημιακών επειδή οι (δήθεν) θέσεις τους δεν αρέσουν όταν γίνεται από κάποιον που ενοχλείται όταν αρνούνται ότι κάνει σάτιρα κάποιοι τους οποίους η σάτιρά του στοχεύει δεν τον τιμά καθόλου και φυσικά δεν αποτελεί σάτιρα.
[...]
Επίσης, μόνο οι πάσης φύσεως μισαλλόδοξοι και ακραίοι αναζητούν πίσω από ένα ενοχλητικό για τις ολοκληρωτικές απόψεις τους έργο αναγνωρισμένων ερευνητών «οργανωμένη προβοκάτσια» των ΗΠΑ ή οποιουδήποτε άλλου, ώστε να προσπαθήσουν να πλήξουν το κύρος των επιστημόνων και να τους διαβάλουν. [...]

Ακολουθούν προοδευτικές, πολυπολιτισμικές και ανοιχτοκοινωνικές ύβρεις...



(*) μ' αρέσει ως σύνθετος προσδιορισμός, το έχω ξαναπεί, ιδιαίτερα αν το προφέρεις με Αμερικάνικη προφορά που φέρνει δυνατά προς... σκατομακεδονία! Καταλαβαίνετε τί θα αντιμετωπίζει ο πρωθυπουργός τους όταν συναντάει τον όποιον Αμερικανό επίσημο, που θα τον προσφωνεί ως skatomacedonian prime minister...

(**) πάω στοίχημα ότι είναι ο μοναδικός - εν μέσω επικούρων - λέκτορας, για να πλειοδοτήσει με στόχο την αναβάθμιση...

Επιθετικά (υπερθετικά) ενδοτικοί. Προτάσεις.

Στη περήφανη και αδούλωτη αυτή χώρα διανύσαμε μια πεντηκονταετία εξωτερικής πολιτικής που διακρίθηκε για την ενδοτική επιθετικότητα της. Δηλαδή παριστάνουμε τον τσαμπουκά, αλλά όταν έρθει η ώρα "ν' ανοίξει καμμιά μύτη" ενδίδουμε μετά μεγίστης ευκολίας... Ήρθε λοιπόν η ώρα να αποδεχθούμε την πραγματικότητα όσον αφορά τον χαραχτήρα μας και απελευθερωμένοι από συμπλέγματα να προχωρήσουμε. Και ποιός καλύτερος τρόπος από το να συνδυάσουμε την επιθετικότητα και τον ενδοτισμό με τρόπο που να μην ενισχύονται οι φοβίες μας, να μην καταστρέφεται η τρυφηλότητα του βίου μας, να μην μας δημιουργούνται προβλήματα και ταυτόχρονα να προσφέρουμε καμιά πρόταση αντί να γκρινιάζουμε διαρκώς και να αλληλοκατηγορούμεθα! Άλλωστε όπως λένε οι Λιακορεπουσαίοι είμαστε όλοι πατριώτες... Εκ γεννετής!

Η διαπραγμάτευση για το όνομα των Σκοπίων μας δίνει μια τέτοια ευκαιρία. Ήδη (από τα σχόλια του προηγούμενου ποστ για το θέμα) άρχισε να αναπτύσσεται η λογική του επιθετικού ενδοτισμού - κολόμβεια ιδέα με μια απλή αντιστροφή του επιθέτου σε ουσιαστικό και αντίστροφα... - που μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα χωρίς να πειραχτούν τα super market και τα casino για τα οποία μοχθήσαμε τόσο πολύ!

Επειδή η αντίληψη αυτή αποκτά την δική της δυναμική, μεταφέρω εδώ (από τα σχόλια) τις προτάσεις των διαχειριστών του Ιστολογίου και περιμένω τις δικές σας!


Πρόταση 1 (υπερθετικά διπλή). (Άπτερος)

Με το πού διολισθήσαμε προς την "σύνθετη" πάμε να μας φορέσουν την "διπλή".

Οταν λέγαμε "σύνθετη" ζητάγαμε προσδιοριστικό του όρου "Μακεδονία". Ο Νιμιτς μας δίνει προσδιοριστικά του όρου "Δημοκρατία". Για την Ντόρα αυτό είναι βάση για διαπραγματευση.

Έπειδή καμαρώνουμε οτι είμαστε η χώρα που γέννησε την δημοκρατία, πρέπει να απαιτήσουμε ένα επιθετικό προσδιορισμό του όρου δημοκρατία στον υπερθετικό βαθμό.

Είναι γνωστός ο υπερθετικός όλων των επιθέτων εις την νεοελληνικήν. Οπότε λέω να προτείνουμε το όνομα "Γαμώ τις δημοκρατίες της Μακεδονίας". Οι άλλοι θα λένε απλά "Μακεδονία" και εμείς θα λέμε απλά "Γαμώ" (την ατυχία μου, την πίστη μου κλπ).

Πρόταση 2. (υπερθετικά αλυτρωτική) (Greg)

Να πάμε επιθετικά... ενδοτικοί στις διαπραγματεύσεις με τους Σκοπιανούς αντιπροτείνοντας το υπερθετικά αλυτρωτικό: Δημοκρατική Δημοκρατία της Μακεδονικής Μακεδονίας Ξακουστής του Αλεξάνδρου η χώρα
μένοντας αμετακίνητοι στην απόφαση μας αυτή και απαιτώντας να το λένε ολόκληρο!

Όποιος Σκοπιανός εκούσια ή ακούσια δεν χρησιμοποιεί ορθά και πλήρως το προτεινόμενο όνομα ΔΗ.ΔΗ.ΜΑ.ΜΑ.Ξ.ΑΛΕ.ΧΩ. θα παίρνει υποχρεωτικά και ανεπιστρεπτί την Ελληνική υπηκοότητα!

Ονοματοδοσία...

Λαϊκή Δημοκρατία ή Δημοκρατική Πολιτεία της Μακεδονίας πρότεινε η Κοντολίζα στην Ντόρα και θα το επαναλάβει και ο Νίμιτς.

Παρά την αντίδραση Καραμανλή, η Ντόρα και οι Σκοπιανοί λένε ότι συζητούσαν το Νέα Δημοκρατία της Μακεδονίας. Θα προτιμούσα "ΣΥΡΙΖΑ Μακεδονίας" που είναι πιο επικοινωνιακό και σε άνοδο! Αποτελείται επίσης από δύο λέξεις και έχει ελπίδες να διατηρηθεί, γιατί με τρείς είναι αδύνατο! Από άλλη σκοπιά βέβαια της Ντόρας είναι καλό, γιατί έτσι οι γείτονες θα μας θυμίζουν με το όνομά τους έναν από τους νεκροθάφτες του εθνικού μας θέματος. Για να μην τον ξεχάσουμε ποτέ!

Τουλάχιστον αδέλφια θα ειδωθούμε στους δρόμους, μια και απροκάλυπτα (και απ' ότι δείχνουν τα πράγματα χωρίς αντίσταση...) μεθοδεύουν διπλή ονομασία και όχι σύνθετη. Νά γιατί φωνάζαμε ορισμένοι για gorna Macedonja και δεχόμαστε τη χλεύη και την απαξία των πολλών...

Το veto πρέπει τώρα να το διεκδικήσουμε μαχητικά όλοι μας. Και δεν έχουμε και Χριστόδουλο γαμώτο...

Μακεδονικού ανάλυση

[...]Γι’ αυτό και από το 1992 υποστηρίζαμε μια στάση που φαινόταν «δύσκολη», αλλά ήταν η μόνη ρεαλιστική και συμφέρουσα: Υποστηρίξαμε τις κινητοποιήσεις ενάντια στην σοβινιστική υφαρπαγή του ονόματος και της ιστορίας της Μακεδονίας και συμμετείχαμε στο μεγάλο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, ενώ ταυτόχρονα επιθυμούσαμε να κλείσει το ταχύτερο δυνατό το ζήτημα. Προτείναμε τότε να δεχθούμε έναν συμβιβασμό, έστω και επαχθή για την ιστορία μας, με γεωγραφική αποδοχή και μόνο του όρου Μακεδονία –του τύπου Άνω Μακεδονία, ΓκόρναΜακεντόνια. Μια τέτοια πολιτική υποστηρίζαμε τότε θα επέτρεπε στην Ελλάδα να αναπτύξει δυναμικά μια βαλκανική πολιτική και θα όρθωνε στο εσωτερικό της Ευρώπης έναν βαλκανικό πόλο απέναντι στην Τουρκία.

Σήμερα νομίζουμε ότι έχει αποδειχτεί η ευθυκρισία μιας τέτοιας επιλογής, όπως ίσως και η εξαιρετική, πλέον, δυσκολία της να εφαρμοστεί, δεδομένου ότι χάσαμε πολύτιμο χρόνο. Γι’ αυτό και παράλληλα με την εθνομηδενιστική άποψη αναπτύσσεται και μία άλλη που θα την αποκαλούσαμε απλώς μηδενιστική. Μια άποψη η οποία υποστηρίζει πως μια και το παιγνίδι είναι χαμένο και πολύ σύντομα το ίδιο το «Συμβούλιο Ασφαλείας» ή η «Γενική Συνέλευση» του ΟΗΕ θα αναγνωρίσουν την ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία», δεν έχει κανένα νόημα η διαπραγμάτευση και ο συμβιβασμός, διότι είμαστε «χαμένοι από χέρι». Κατά συνέπεια ας επιμείνουμε εμείς στη μη αναγνώριση και ας αφήσουμε τον υπόλοιπο κόσμο να λέει ότι θέλει. Και η μόνη «ελπίδα» μας είναι πως εν τέλει το «κρατίδιο» θα διαλυθεί αφ’ εαυτού και έτσι δεν συντρέχει λόγος για καμία υποχώρηση από μέρους μας.[...]

Απόσπασμα από το νέο Άρδην που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες.

"Πράσινη" (Μακεδονική) σαλάτα...

Αποσπάσματα Μακεδονολογούντων "οικολόγων".

Ακολουθώντας το δόγμα ΣΥΡΙΖα, οι ντόπιοι Πράσινοι "καταδικάζουν" όλα τα "εγχώρια", χύνοντας κυριολεκτικά για τα πλέον βάρβαρα, οπισθοδρομικά, φασίζοντα "εκτός". Δωσ' τους Κεμάλ, Αττίλα, κομιτατζήδες και πάρ' τους την ψυχή! Πρόσφατο παράδειγμα:

[...]Για μας είναι δεδομένο ότι η ευρύτερη Μακεδονία έχει πολυεθνική ιστορία αιώνων και καμιά εθνότητα ή χώρα δεν είναι «πιο Μακεδόνες» (;;;;;;;;) από τις υπόλοιπες. Παράλληλα, όμως, κάθε χώρα και κάθε περιφέρεια έχει η ίδια τον τελικό λόγο για το όνομά της. Όπου δύο κοινωνίες αυτοπροσδιορίζονται με το ίδιο όνομα, αποτελεί βασική χειρονομία καλής θέλησης (;;;;;;;) να εξειδικεύσει κάθε πλευρά το δικό της αυτοπροσδιορισμό, λαμβάνοντας υπόψη την αντίστοιχη επιλογή της άλλης. Τέτοια ζητήματα, όμως, δε μπορούν να μετατρέπονται σε διπλωματική σύρραξη (;;;;;;;;) ούτε σε ζήτημα γοήτρου ή ταπείνωσης ολόκληρων κοινωνιών.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταδικάζουν τον εθνικισμό και τον αλυτρωτισμό από όπου κι αν προέρχεται.(;;;;!!!!!) Η επιστροφή σε εθνοκεντρικές λογικές δεν αποτελεί ουσιαστική απάντηση στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση αλλά δημιουργεί πρώτα από όλα πρόβλημα στις χώρες που την καλλιεργούν. Η ανοικτή κοινωνία που προωθούν, συνδέεται άρρηκτα με το σεβασμό και στις ιδιαίτερες ταυτότητες όλων. Γι’ αυτό πιστεύουν σε μια ανοικτή και πολυπολιτισμική κοινωνία και στο δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού. [...]

Την ώρα που ο εθνικισμός ανοίγει χαρακώματα ανασφάλειας και μισαλλοδοξίας, οι Οικολόγοι Πράσινοι αγωνίζονται για έναν κόσμο με σταθερά (;) αλλά ανοικτά σύνορα (!), πολυμερή συνεργασία, αποκεντρωμένη οικονομία, με κέντρο την τοπική και περιφερειακή κλίμακα,(*) με ισχυρούς δεσμούς αλληλεγγύης, ισχυρή προστασία των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος.[...]

(*) Κορυφαία αττάκα! Είναι αυτό που λέμε κέντρο - απόκεντρο...!!!! Τοπικοπεριφερειακά! Τό κατούρημα... :-D



Έ μωρε καψεροί..., πόσο αυτοκαταστροφικοί είστε; Να πώ ότι δεν χαίρομαι! Ψέμματα θα είναι...

ΥΓ. Και από γραμματική - συντακτικό έχουμε "ψωνίσει" μου φαίνεται...

Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας!

Είναι το πλάσμα της θάλασσας ο Διαμαντής!

Εντελώς ανεξήγητα, μου φέρνει συνειρμικά στο νού τα αναμενόμενα κέρδη από τις προσπάθειες της ΥΠΕΞ μας για τη χώρα...

Ανησυχώ για την υγεία μου!

Γελάει κι' ο Θεός με τα χάλια ...

της εξωτερικής μας πολιτικής...

"Κερδίζουμε" στην ενημέρωση....

Καταχώριση στην εφημερίδα του Κογκρέσου ψηφίσματος για ΠΓΔΜ

Ολοσέλιδη καταχώριση, με την οποία εκφράζεται υποστήριξη σε ψήφισμα που καλεί την ΠΓΔΜ να σταματήσει την χρήση προπαγανδιστικών μέσων που συνιστούν εχθρικές ενέργειες κατά της Ελλάδας παραβιάζοντας την ενδιάμεση συμφωνία μεταξύ ΠΓΔΜ και Ελλάδας και να συνεργαστεί με τον OHE και την Ελλάδα για την επίτευξη των μακροχρόνιων πολιτικών στόχων του ΟΗΕ και των ΗΠΑ σε ό,τι αφορά στην εξεύρεση αμοιβαίως αποδεκτού ονόματος για την ΠΓΔΜ, δημοσιεύεται στην εφημερίδα του Κογκρέσου The Hill. Το ψήφισμα κατατέθηκε απο τον Πρόεδρο της Υποεπιτροπής Ευρώπης της Βουλής, Ρόμπερτ Γουέξλερ, και το μέλος της επιτροπής βουλευτή Ελτον Γκάλεγκλι και υπογράφεται απο 77 βουλευτές.

Στην καταχώριση της Εθνικής Συντονιστικής Προσπάθειας των Ελλήνων (National Coordinated Effort of Hellenes) αναφέρεται ότι στις 25 Σεπτεμβρίου αξιωματούχοι της ΠΓΔΜ αγνόησαν το ψήφισμα 817 (1993) του ΣΑ του ΟΗΕ, σύμφωνα με το οποίο η ΠΓΔΜ θα πρέπει να αναφέρεται στον ΟΗΕ ως Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Προστίθεται, δε, ότι το γεγονός αυτό δικαιολογεί τη θέση της Ελλάδας ότι είναι αδύνατη η είσοδος της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ αν δεν εξευρεθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση στο θέμα της ονομασίας.

Σημειώνεται ότι στη Γερουσία αντίστοιχο ψήφισμα κατέθεσε ο γερουσιαστής Μπομπ Μενέντεζ το οποίο προσυπογράφεται από τον Πρόεδρο της Υποεπιτροπής Ευρώπης της Γερουσίας και προεδρικό υποψήφιο,γερουσιαστή Μπαράκ Ομπάμα.

Το Μακεδονικό, αφύπνιση και μικροεθνικισμός

Ενώ έχουμε "αράξει" γεμάτοι περηφάνεια... εκεί που μας έχουν γραμμένους οι γυφτοσκοπιανοί (ο χαραχτηρισμός αποδίδεται πλέον από τον γράφοντα με καθαρά φυλετικά κριτήρια κάτω από μια έξαρση μισαλλοδοξίας...), καθώς η σοβαρή μας εξωτερική πολιτική δεν έχει ακόμα καταλήξει !!!! αν έχουμε αναστείλει για παράδειγμα την αποστολή κονδυλίων βοήθειας ή όχι..., συνεχίζω την παράθεση κειμένων που ίσως "καθαρίσουν" το θολωμένο απ' την πολυπολιτισμική (ΝΑΤΟϊκή) "οικουμενικότητα" μυαλό μας. Θυμίζω ότι σήμερα Κυριακή, ενώ από την μια το ΠΑΡΟΝ (για παράδειγμα) μόνο που δεν κήρυξε ανένδοτο για το θέμα..., από την άλλη η Ντόρα παραμένει ΥΠΕΞ, η αθλιότητα του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται (στις επόμενες εκλογές να πάρετε και το Ουράνιο τόξο μαζί, έτσι μπαρμπα-Γλέζο;), η "αυτοϊκανοποίηση" του ΠΑΣΟΚ το ίδιο και φυσικά η κοροϊδία απ' τον χοντρό πάει σύννεφο! Δεν πειράζει! Εμείς οι "αντιεξουσιαστές" τη βρίσκουμε με τη διάλυση... Όταν λέω "εμείς" εννοώ εμένα και τον χοντρό. Τον πρωθυπουργό ντε!

Τ

ο Μακεδονικό διεκδικεί μια διττή όσο και αντιφατική παρουσία στα ελληνικά πράγματα. Από τη μια αποτελεί στοιχείο αφύπνισης και ενεργοποίησης απέναντι στην βαλκανική και την εθνική πραγματικότητα και από την άλλη μέσω αυτού εκφράστηκε ένας έκφραση ενός παρωχημένος και επικίνδυνος μικροεθνικισμός, επικίνδυνος για μια "μεγάλη" και οραματική πολιτική στα Βαλκάνια.

Γι αυτό και από την αρχή της εμφάνισής του, φάνηκε να τηρούμε μια αντιφατική στάση ανάλογη με την ίδια την αντιφατικότητα του φαινομένου. Από τη μια να κατανοούμε την οργή και την καταδίκη ενάντια στο φάντασμα του σλαβομακεδόνικου σωβινισμού που επανεμφανιζόταν, μια ξαφνική αναβίωση μιας αντιπαράθεσης που αιματοκύλισε και διαίρεσε τα Βαλκάνια για 80 χρόνια τουλάχιστον -από τη δεκαετία του 1860 έως αυτή του 1940- * από την άλλη θλιβόμαστε γιατί το Μακεδονικό υπήρξε παράγοντας απομόνωσης και γελοιοποίησης της Ελλάδας, μεγάλη ευκαιρία για τους Τούρκους να μας απομονώσουν στα Βαλκάνια και την διεθνή κοινότητα, όσο και για πολλούς άσπονδους φίλους μας σε Ανατολή και Δύση -κυρίως σε αυτή την τελευταία.

Γι' αυτό και προσπαθούσαμε -τουλάχιστον μερικοί και δυστυχώς όχι τόσο πολλοί- να τηρήσουμε μια δύσκολη στάση: Nα υποστηρίζουμε τις κινητοποιήσεις ενάντια στην σοβινιστική υφαρπαγή του ονόματος και της ιστορίας της Μακεδονίας και ταυτόχρονα να επιθυμούμε το ταχύτερο δυνατό έναν συμβιβασμό -του τύπου Σλαβομακεδονία ή Βόρεια Μακεδονία- που θα επέτρεπε στην Ελλάδα να επανέλθει δυναμικά στην βαλκανική της πολιτική.

Σήμερα νομίζουμε ότι έχει αποδειχτεί η ευθυκρισία μιας τέτοιας επιλογής, όπως ίσως και η εξαιρετική δυσκολία της να εφαρμοστεί!

Το Μακεδονικό ως έδαφος επανεθνικοποίησης

Το Μακεδονικό αποτέλεσε αποφασιστικό παράγοντα επανεθνικοποίησης των Ελλήνων μετά από μια περίοδο άφρονης ευφορίας, ιδιαίτερα στη μεταπολιτευτική περίοδο, όταν η χώρα έμοιαζε να μετατρέπεται σε ένα τουριστικό θέρετρο της Δύσης. Το Μακεδονικό -αφυπνίζοντας ιδιαίτερα τον πληθυσμό της Βόρειας Ελλάδας- ήρθε να θυμίσει πως όχι μόνο δεν συνορεύουμε με τον Ατλαντικό, αλλά πως η εθνική ταυτότητα, η χωροταξική αναφορά αποτελεί θεμελιώδες συστατικό της ανθρώπινης κοινωνικότητας. Επί πλέον ξανάφερε, έστω και μέσω της αρνητικής οδού, την Ελλάδα σε επαφή με τα Βαλκάνια. Μέσω του Μακεδονικού γίναμε και πάλι Βαλκάνιοι. Καταλάβαμε πως οι γεωπολιτικές πραγματικότητες είναι εδώ και συχνά μπορούν ανατρέψουν πολιτιστικές ταυτότητες και εξαρτήσεις. Μια Ελλάδα εκδυτικισμένη σε μεγάλο βαθμό-ειδικά οι ελίτ της- ξαναβρέθηκε στο έδαφός της, άρχισε να ασχολείται και πάλι με την ιστορία της. Μετά την τούρκικη απειλή από τα ανατολικά μας ήρθε το Μακεδονικό στα βόρεια να μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Και αν σήμερα το "Μακεδονικό" έχει περάσει σε δεύτερο πλάνο ωστόσο η πραγματικότητα της επανεθνικοποίησης παρέμεινε. Έστω και εάν αυτή η αφύπνιση θύμιζε συχνά μικρό παιδί που μαθαίνει να περπατάει μπουσουλώντας και να μιλάει κραυγάζοντας, Αυτό ήταν το τίμημα της αποεθνικοποίησης τόσων χρόνων.

Οι αρνητικές επιπτώσεις

Όμως υπήρξαν και σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις.
Και αναφέρουμε μερικές.



Α. Μια άκαμπτη θέση -ούτε Μακεδονία ούτε τα παράγωγά της- μας δημιούργησε μεγάλα και σοβαρά προβλήματα στα Βαλκάνια εμποδίζοντάς μας να αναλάβουμε πρωτοβουλίες σε παμβαλκανικό επίπεδο αμέσως μετά την κατάρρευση του "υπαρκτού σοσιαλισμού".

Β. Αυτή η στάση μας επέτρεψε στη Δύση να μας απομονώσει και να μας δυσφημήσει διεθνώς, απομόνωση που είχε αρνητικές συνέπειες και για τους Σέρβους και για τη συνοχή των Βαλκανίων.

Γ. Αποτέλεσε ιδανική ευκαιρία για τους Τούρκους να διεισδύσουν στα Σκόπια και να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν έναν άξονα Αλβανία-Σκόπια-Βουλγαρία ενάντια στην Ελλάδα και τη Σερβία και να προωθήσουν συνολικά τις τουρκικές διεκδικήσεις ενάντια στην Ελλάδα.

Δ. Επέτρεψε στο εσωτερικό της χώρας στις λεγόμενες "αντι-εθνικιστικές" δυνάμεις να συσπειρώσουν σχετικά εύκολα τις από παράδοση "διεθνιστικές" δυνάμεις της αριστεράς σε ένα "αντιμακεδονικό μέτωπο". Αυτή η συσπείρωση είχε πολύ αρνητικές συνέπειες. Γιατί απομάκρυνε από τα εθνικά θέματα ένα σημαντικό ποσοστό διανοουμένων που ταλαντεύονταν για τη στάση που θα έπρεπε να ακολουθήσουν και τους έριξε στο στρατόπεδο του άκριτου ευρωπαϊσμού. Έτσι είδαμε τμήματα της αριστεράς που σε σχέση με το Κυπριακό ή την Τουρκία στο παρελθόν είχαν γενικά σωστή στάση να μεταβάλουν τη στάση τους με βάση το "Μακεδονικό".

Ε. Τέλος και το σημαντικότερο ίσως, στο αντίπαλο στρατόπεδο, εκείνο των "εθνικών", ενίσχυσε τις τάσεις στον "μικροεθνικισμό", του τύπου: "αγώνας εναντίον όλων των γειτόνων μας, ως εχθρών της Ελλάδας", τη στιγμή που ήταν αναγκαία μια "μεγάλη" εθνική αντισωβινιστική πολιτική στα Βαλκάνια, έστω και αν υποχρεωνόμαστε και σε μερικούς οδυνηρούς συμβιβασμούς.

Tι μπορεί να γίνει σήμερα

Σήμερα δυστυχώς με την αλλοπρόσαλλη πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων έχουν παγιωθεί ορισμένα αρνητικά χαρακτηριστικά, αλλά και το "Μακεδονικό" έχει επιστρέψει στις πραγματικές διαστάσεις του.

Αυτό που σήμερα πια μπορεί να γίνει είναι από τη μια να επιμείνουμε στο σύνθετο όνομα, που αποτελεί την έσχατη υποχώρηση που μπορούμε να κάνουμε -διότι βέβαια δεν μπορούμε να χαρίσουμε τη Μακεδονία αποκλειστικά στους Σλαβομακεδόνες- και από την άλλη να προωθήσουμε μια πολιτική σύσφιγξης των βαλκανικών σχέσεων. Μια τέτοια πολιτική θα υποχρεώσει την κυβέρνηση των Σκοπίων σε σταδιακή αναθεώρηση της σοβινιστικής της πολιτικής, δεδομένου ότι θα παραμένει έξω από τις βαλκανικές διεργασίες -έρμαιο των καλών διαθέσεων της Αλβανίας και της Τουρκίας. Γιατί οι Σλαβομακεδόνες απειλούνται κυρίως από την συμπαγή παρουσία και τον πιθανό αλυτρωτισμό της Αλβανικής κοινότητας και μια σταθεροποίηση των σχέσεών τους με την Ελλάδα, τη Σερβία και τη Βουλγαρία είναι απολύτως αναγκαία για να παραμείνει βιώσιμο το κράτος τους. Μια διαδικασία βαλκανικής συνεννόησης είναι όρος ζωής ή θανάτου για τους Σλαβομακεδόνες. Κατά συνέπεια δεν θα μπορούσαν να μείνουν έξω από αυτήν.

του Γιώργου Καραμπελιά
[Άρδην 6, Ιαν.-Φεβρ. 1997]

Μια άποψη !

Με το Μακεδονικό σε κατάσταση "ξεπουλήματος" από τα 2 μεγάλα κόμματα (γιατί αν πράγματι υπήρχε διάθεση να βρούμε συμβιβαστική λύση θα ήμουν ο πρώτος που θα επικροτούσα) και με τον ΣΥΡΙΖΑ ευρισκόμενο σε κατάσταση παραληρήματος ενδοτικής-αντεθνικής αθλιότητας, άρχισα χθές μια σειρά αναδημοσιεύσεων με φιλοπατριωτικό περιεχόμενο. Συνεχίζω σήμερα με το τελευταίο κείμενο του Πάμπλο (από το 1ο Άρδην) που γράφτηκε μετά την κρίση των Ιμίων(*).

Η κρίση της Ίμιας κατέδειξε βασικά πράγματα για την παρούσα κατάσταση στη χώρα μας.

Επιβεβαίωσε τα κοινά σχέδια Ουάσιγκτον-Άγκυρας για μια αποφασισμένη τροποποίηση του καθεστώτος στο Αιγαίο παρασύροντας την Αθήνα σε διαπραγματεύσεις.

Κατέδειξε επίσης πόσο η πίεση αυτή θα είναι μεγάλη αναγκάζοντας την Αθήνα να αντιμετωπίσει στήθος προς στήθος τη στρατιωτική αναμέτρηση. Κατέδειξε ακόμα σε ποιο βαθμό έχει ατονήσει η εθνική ευαισθησία της άρχουσας τάξης αλλά και μέρους του λαού.

Γιατί μπροστά σε μια τόσο σοβαρή εθνική κρίση που διέρχεται η Ελλάδα, το φυσικότερο θα 'ταν τα διάφορα μαζικά της κόμματα φανερά ανίκανα, το καθένα μόνο του, να την αντιμετωπίσει, να στρεφόταν εξ ιδίων προς λύση εθνικού ενιαίου μετώπου δημοκρατικά στηριζόμενου στον λαό.

Αλλά ούτε σκέψη για κάτι τέτοιο, τα διάφορα κόμματα αλληλοσυγκρούονται και αλληλοκατηγορούνται με τους βαρύτερους χαρακτηρισμούς δίδοντας έτσι την εικόνα μιας χώρας χωρίς σοβαρή εθνική ηγεσία, ικανή να αντιλαμβάνεται και να ανταποκρίνεται έγκαιρα στις ανάγκες του λαού και του Έθνους της.

Το γεγονός ότι επισημαίνεται μονομερώς ο "τουρκικός" κίνδυνος και συγκαλύπτεται ο αποφασιστικός ρόλος της Ουάσιγκτον δείχνει πόσο παραπλανητικά φέρεται η ελληνική ηγεσία, προετοιμασμένη να αποδεχθεί σειρά εθνικών παραχωρήσεων στην Κύπρο, το Αιγαίο, την Θράκη, για τις οποίες υπάρχει ολοφάνερα υποστήριξη της Ουάσιγκτον προς την Άγκυρα.

Η κρίση βέβαια θα συνεχιστεί. Και θα θέσει ως καθήκον σε όσους κατέχονται όχι από κραυγαλέο εθνικισμό, τρόπο επίδειξης χωρίς βάθος και δύναμη πατριδοκαπηλίας, αλλά από γνήσιο εθνισμό και αντιιμπεριαλιστική διάθεση, τον σταθερό προσανατολισμό προς έγκαιρη δημιουργία ενιαίου εθνικού μετώπου στηριζόμενου στον δημοκρατικό Λαό στη βάση.

Μιχάλης Ράπτης Φλεβάρης 1996

(*) Δεν ξέρω αν θυμάστε, αλλά η ανεκδιήγητη Γιαννάκου, που ο Θεός να της παίρνει χρόνια και να μου δίνει δευτερόλεπτα, τα αντιμετώπιζε σαν άκλιτο όνομα! Τα Ίμια, των Ίμια,... ΟΥΣΤ ρεεε!

Η απειλή εναντίον της Ελλάδας.

Νομίζω ότι πράγματι είναι σωστό ότι η Ελλάδα σήμερα απειλείται. Ότι υπάρχει ένας κίνδυνος. Ότι υπάρχει ένα σχέδιο αναδόμησης των Βαλκανίων, στο οποίο κυριαρχικό ρόλο θα παίξει η Γερμανία, οι ΗΠΑ και η Τουρκία, χρησιμοποιώντας τις μουσουλμανικές μειονότητες από τη Βουλγαρία, τη Θράκη, τα Σκόπια, το Κοσσυφοπέδιο, την Αλβανία, τη Βοσνία. Όπου η Ελλάδα βρίσκεται ουσιαστικά απομονωμένη και δεν έχει ως σύμμαχο -από άποψη γεωπολιτική- παρά τους Σέρβους. Οι οποίοι Σέρβοι σε μια ορισμένη στιγμή είναι δυνατόν και αυτοί να υποταχθούν στην pax americana. Αντιστέκονται για την ώρα και η αντίστασή τους είναι θετική και εκμεταλλεύσιμη και από τη μεριά τη δική μας, αλλά όμως δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι και η Σερβία και η Ελλάδα τελικά με υποχωρήσεις δεν θα ενταχθούν σε μια pax americana κυριαρχούσα σ' ολόκληρα τα Βαλκάνια. Πρέπει αυτό να το έχουμε υπόψη μας και απέναντι σ' αυτό το πράγμα να υπάρχει μία αντίσταση. Η μορφή αυτής της αντίστασης δεν μπορεί να πάρει δυστυχώς το χαρακτήρα άμεσης κοινωνικής επανάστασης, στηριζόμενης στις εργατικές μάζες της Ελλάδας, οι οποίες θα ανατρέψουν αυτή την κατάσταση. Παίρνει, για την ώρα, το χαρακτήρα ενός εθνισμού. Αφύπνισης του εθνισμού.


Προσωπικά θεωρώ ότι είναι αναγκαία οι Έλληνες να αποκτήσουν μια συνείδηση του εθνισμού τους και να είναι έτοιμοι, όταν πρόκειται να γίνει μία περαιτέρω συρρίκνωση του λεγομένου εθνικού τους κορμού, να αντισταθούν. Να μην επαναλάβουν το έγκλημα, την αδυναμία, την προδοσία, τη δειλία που έδειξαν στο ζήτημα της Κύπρου. Δεν είμαι υπέρ μιας επανάληψης της Κύπρου και στην Ελλάδα. Δεν θεωρώ ότι είναι τίποτα το διεθνιστικό μία αδιαφορία πλήρης αν γίνει ή δεν γίνει και στην Ελλάδα κάτι παρόμοιο που έγινε στην Κύπρο. Μα με ποιο θάρρος μπορείς να λες ότι είσαι υπέρ των Κούρδων ή των Παλαιστινίων που ζητάνε μια πατρίδα κι όταν γίνει σ' ένα τμήμα δικό σου εισβολή, κατοχή, αλλαγή πληθυσμών και δημιουργείται δικό σου παλαιστινιακό ζήτημα, ποια στάση κρατάς απέναντι στην Κύπρο; Και ξεκινώντας απ' αυτά, ποια στάση πρόκειται να κρατήσεις αν συμβεί κάτι παρόμοιο στην Ελλάδα; Είναι σωστό ότι ο εθνισμός που είναι απαραίτητος, δεν είναι σε καμία αντίθεση με το διεθνισμό. Ο κάθε διεθνιστής έχει και μια ιδιαίτερη πατρίδα και είναι φυσικό την πατρίδα αυτή να την αγαπάει όχι περισσότερο από τις άλλες, αλλά τουλάχιστον το ίδιο.


Είναι φυσικό επίσης να αισθάνεται ότι δεν μπορεί να έχει δράση επαναστατική, αν δεν δείχνει απέναντι στο λαό του μια συμπαράσταση. Σε ποιον κάτοικο της χώρας σου μπορείς να μιλήσεις και να πεις ότι σου είναι αδιάφορη η ιστορία της Κύπρου ή η επανάληψη της ιστορίας της Κύπρου αύριο και να νομίζεις ότι με τέτοια στάση μπορεί να 'χεις οποιοδήποτε δεσμό με το λαό σου για άλλες επιτεύξεις; Εάν δεν αφαιρέσεις από την αστική ηγεσία την υπεράσπιση του εθνισμού και την περάσεις στα χέρια της Αριστεράς, είσαι τελείως χαμένος σε οποιοδήποτε επαναστατικό σου παιχνίδι.

Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο)*

* Το κείμενο αποτελεί μέρος της εισήγησης του Μιχάλη Ράπτη σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 1994 από τα περιοδικά Convoy, Mατσακόνι και τον όμιλο «Πρωταγόρας», στο Πολυτεχνείο. Περιοδικό Convoy, τεύχος 18, Ιούνιος 1995.

Είναι ευκαιρία Κώστα...

... τώρα που το άλλο κωλοχανείο του Πασοκ διαλύεται, να ξωπετάξεις την Ντόρα! Και να μείνεις στην Ιστορία!

Και από αφορμές!

Είπε για παράδειγμα αυτός ο καραγκιόζης ο διαμεσολαβητής μας στο Σκοπιανό ο Νίμιτς:

«Σχετικά με την ονομασία του αεροδρομίου των Σκοπίων, θα πω, ότι προσωπικά, δεν τρέφω ιδαίτερη εκτίμηση για τον Μέγα Αλέξανδρο, αν και γνωρίζω πως η άποψή μου αυτή μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο επικρίσεων στις δύο χώρες.

»Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν σίγουρα μεγάλος κατακτητής, όμως έσφαξε χιλιάδες ανθρώπους και κατέστρεψε πολλές πόλεις. Δεν διέδωσε τη δημοκρατία και τις πολιτειακές αξίες και κατά την άποψη μου, άφησε πίσω του μία αυτοκρατορία, η οποία ούτε η πλέον θετική υπήρξε ούτε μακράς χρονικής διάρκειας ήταν.

»Για τον λόγο αυτό, μου φαίνεται περίεργο που υπάρχει τέτοια αντιπαλότητα σχετικά με το ποιος θα τον κληρονομήσει. Η αντιπαλότητα αυτή προκαλεί αρνητικές επιπτώσεις στον 21ο αιώνα, χιλιάδες χρόνια μετά τον θάνατό του».

»Όμως αυτή είναι καθαρά προσωπική άποψη, η οποία πιθανόν να μην έχει μεγάλη σημασία. Εγώ περισσότερο θέλω να βλέπω μπροστά παρά πίσω. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι στην περιοχή έχουν δυνατότητες να οικοδομήσουν νέες σχέσεις, ισχυρές δημοκρατίες με οικονομική προοπτική, εντός ευρωατλαντικού πλαισίου, με την προϋπόθεση να δουλεύουν από κοινού και να αφήσουν πίσω τους κάποια από αυτά τα ιστορικά ζητήματα.

Κι' αντί να του επισημάνει η Ντόρα ότι στην δεύτερη παράγραφο μπέρδεψε τον Alexander με τον George (κοινώς την ψήκτρα με το πέος...) και στην τελευταία απέδειξε ότι έχει το ίδιο αφεντικό με τον "κύκλο" της Ρεπούση, απήντησε βαθυστόχαστα:

«Η ιστορία έχει γραφτεί. Δεν ξαναγράφεται. Μιλάμε με όρους μέλλοντος και όχι παρελθόντος»

Και πολύ "χάσιμο" μεγάλε... Μπάς και κάνει παρέα με τον Ψαριανό;

Το Υπουργείο απ' έξω και η εξωτερική πολιτική για μέσα...

Για άλλη μια φορά η Μπακογιάννη δια δηλώσεων των παρατρεχάμενών της και το ΠΑΣΟΚ δια της παγερής σιωπής του (ενώ προσπαθεί να ξεφορτωθεί τον ηλίθιο που είχαμε για χρόνια υπουργό εξωτερικών...), άσκησαν "πετυχημένη" εξωτερική πολιτική στο εσωτερικό της χώρας. Η ανερυθρίαστη προσπάθεια κατευνασμού της Ελληνικής κοινής γνώμης και της δικαιολογημένης αγανάκτησης της για την 15ετή ενδοτική πολιτική τους επί παντός θέματος που αφορά την κρατική υπόστασή μας, ξεδιπλώθηκε άλλη μια φορά με αφορμή την θρασύδειλη συμπεριφορά των Σκοπιανών στον ΟΗΕ.

Οι "γαργάρες" του Κουμουτσάκου μετά την επιδεικτική περιφρόνηση που επέδειξε ο Σκοπιανός πρωθυπουργός στην επισήμανση της Ελληνικής πλευράς για το χρησιμοποιηθέν όνομα από τον Σκοπιανό πρόεδρο της συνέλευσης του ΟΗΕ, "καθησύχασαν" τα μέλη της ένωσης γηραιών κυριών της ΝΔ Κολωνακίου, χαρίζοντας μια ακόμα διπλωματική νίκη (προς τα μέσα...) της Κυβέρνησης! Του είπε ούτε λίγο ούτε πολύ το "γενναίο" πούντλ της Μπακογιάννη ότι έχασε την αξιοπιστία του, σε μια προσπάθεια να τον εξοντώσει από τα γέλια.

Παράλληλα το απολιθωμένο ΚΚΕ με την απουσία του και ο δεξιός ΣΥΡΙΖΑ με την προσπάθεια του (σε απόλυτη συμφωνία με τα αφεντικά του τους Αμερικανούς) να δικαιολογήσει τους Σλαύους, ενίσχυσαν με εξαιρετική επιτυχία το ΛΑΟΣ.

Ταυτόχρονα, δια δηλώσεων της επιτροπής των σοφών!!! του κ. Αναλυτή για το ασφαλιστικό, εκτός από την απουσία πάσης αναφοράς στα δύο εκατομμύρια λαθρομετανάστες που το "σώζουν" αδιάκοπα εδώ και 15 χρόνια, ασκήθηκε επιτυχημένα στο εσωτερικό πάλι της χώρας μας, η εξωτερική πολιτική των Αμερικανών που προσπαθούν ακούραστα να δημιουργήσουν ένα παγκόσμιο περιβάλλον κατάλληλο για τις πολυεθνικές τους εταιρείες

Η Μακεδονία ανήκει στους Κάλας...


ΕΥΤΥΧΕΙΤΕ!

Άλλα μου λέν τα χείλη σου και άλλα η ματιά σου

η κ. Μπακογιάννη υπενθύμισε πως η ενδιάμεση συμφωνία δίνει στη γειτονική χώρα τη δυνατότητα να ενταχθεί στις ευρωατλαντικές δομές με τη σημερινή της ονομασία, δηλαδή FYROM.

Μωρ' τί μας λές; Εσύ δεν ήσουν που μού 'λεγες εψές...

• Δεν υπάρχει περίπτωση η πΓΔΜ να ενταχθεί στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ με το όνομα "Δημοκρατία της Μακεδονίας" . Τούτο ήταν γνωστό εξαρχής με τη σύμφωνη γνώμη της ίδιας της πΓΔΜ : σύμφωνα με το άρθρο 11. παρ. 1 της ίδιας της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, ότι η Ελλάδα "συμφωνεί να μην προβάλλει αντιρρήσεις στην αίτηση υποψηφιότητας του δεύτερου συμβαλλόμενου μέρους (δηλαδή της πΓΔΜ) σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς οργανισμούς και θεσμούς των οποίων είναι μέλος το Πρώτο συμβαλλόμενο μέρος (Ελλάδα). Παρά ταύτα, το Πρώτο Συμβαλλόμενο Μέρος (Ελλάδα) επιφυλάσσεται του δικαιώματος να προβάλλει αντιρρήσεις σε οποιαδήποτε συμμετοχή αναφέρεται ανωτέρω εάν και στην έκταση που το Δεύτερο Συμβαλλόμενο Μέρος (πΓΔΜ) πρόκειται να αναφερθεί σε τέτοιους οργανισμούς ή θεσμούς διαφορετικά απ’ότι στην παρ. 2 της αποφάσεως 817/1995 του ΣΑ των Η.Ε".
• Υπό το φως της επιθυμίας της πΓΔΜ να ενταχθεί στην Ε.Ε., σημειώνεται η ανάγκη αποδοχής των απαιτήσεων της Διαδικασίας Σταθεροποίησης και Σύνδεσης και των δεσμεύσεων της Ατζέντας της Θεσσαλονίκης για περιφερειακή συνεργασία. Προκειμένου αποφευχθούν επιπλοκές είναι απαραίτητο να συμφωνηθεί μια αμοιβαίως αποδεκτή λύση για το όνομα πριν τη Γνωμοδότηση της Επιτροπής για την αίτηση υποψηφιότητας της πΓΔΜ στην Ε.Ε.
  

Ο "πρίγκηπας" και η πρίμα "μπαλαρίνα"...

της διπλωματίας

Στιγμιότυπο της αρμονικής συνεργασίας.

Ανησυχώ!

Νίκολας Μπέρνς

Έχω μεγάλη εκτίμηση και στον Γιώργο Παπανδρέου, με τον οποίο διατηρώ προσωπική φιλία. Δεν έχω ο,τιδήποτε εναντίον της προηγούμενης κυβέρνησης. Όταν ήμουν πρέσβης [στην Αθήνα] το ΝΑΤΟ είχε επιτεθεί στο Κόσοβο. Υπήρχε διαφορά απόψεων μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ. Τώρα, οι κυβερνήσεις μας βλέπουν με το ίδιο μάτι όλα σχεδόν τα μεγάλα θέματα και εργαζόμαστε πολύ καλά μαζί.

Όταν μάλιστα η "Ελευθερο"τυπία της 10-06-07 αφιερώνει 1 άρθρο (κι' αυτό του Μίχα...) στο βαλκανικό ταξίδι του Μπούς και 3 για να αναλύσει ότι είναι εθνοφασίστας και ρατσιστής ο Χριστόδουλος..., ανησυχώ ακόμα περισσότερο!

Προς Πρόεδρο Μπούς

Κύριε πρόεδρε, έχετε μια ευκαιρία να διαδραματίσετε έναν ιστορικό ρόλο με το να εγείρετε ένα ζήτημα το οποίο, αν επιλυθεί, θα 'χε ουσιαστική επίδραση στα αμερικανικά συμφέροντα στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια.

[...]Είμαστε έτοιμοι να εργαστούμε μαζί σας, και σας ζητούμε, εσείς και η κυβέρνησή σας, να εκφράσετε ξεκάθαρα την αντίθεσή σας στις οποιεσδήποτε υπάρχουσες ή μελλοντικές παραβιάσεις της FYROM, στην ενδιάμεση συμφωνία του ΟΗΕ, και να προτρέψετε τον πρόεδρο (Τσερβένκοφσκι) και τον πρωθυπουργό Γκρούεβσκι να λάβουν άμεσα και εποικοδομητικά βήματα για να εργαστούν με την ελληνική κυβέρνηση και τον ΟΗΕ, για να φθάσουν σε μια αμοιβαία αποδεκτή απόφαση.


Ρόμπερτ Γουέξλερ (πρόεδρος της Υποεπιτροπής Ευρώπης της Βουλής, Δ. Φλώριδα)
Ελτον Γκαλέγλι (το αρχαιότερο μέλος των Ρεπουμπλικανών, στην Υποεπιτροπή, Καλιφόρνια)

Πηγή: Ελευθεροτυπία 8-6-07

ΚΑΡΑΜΑΝΛΙΣΜΟΣ

• Δεκαπέντε (όχι δέκα) χρόνια μετά..

• Η ΞΥΛΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ...

Ντόρα πάρε θέση!

...όπως μεταδίδεται από την Oυάσιγκτον, πολλοί (μέχρι στιγμής 77) βουλευτές από τα δύο κόμματα έχουν προσυπογράψει σχέδιο ψηφίσματος που ήδη κατατέθηκε στη Βουλή των Aντιπροσώπων των HΠA και με το οποίο καλείται "η ΠΓΔM να παύσει τη διανομή αρνητικής και εθνικιστικής προπαγάνδας και να συνεργασθεί με τον OHE και την Eλλάδα για την εξεύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής επίσημης διεθνούς ονομασίας"

Λογικά η "διπλωματία" μας θα έπρεπε να έχει κινηθεί...

Πιθανολογώ ότι άλλαξε απλά πλευρό!