Ιστορίες "αυτοπροσδιορισμού"

Το να προσδιορίσει – να ονοματίσει - κανείς σύνθετες κατηγορίες όπως έθνος, πατρίδα κλπ. είναι δύσκολη δουλειά και μάλιστα των «αρίστων». Θουκιδήδηδες, Ισοκράτηδες και τα ρέστα... Το να αναλίσκεται ο μέσος αδαής σε τέτοιου είδους πονήματα, οδηγεί σε «φαιδρότητες». Μία από αυτές είναι και του περίφημου «αυτοπροσδιορισμού».

Έχω την δική μου εμπειρία στο θέμα, όταν πριν χρόνια στην America σε μια προσπάθεια να πάρω από τα Αμερικανάκια παραπάνω λεφτά (από τα $20000 της assistantship! ο άπληστος...) αυτοπροσδιορίστηκα σαν

«εβραία, μαύρη, λεσβία» παγιδευμένη στο σώμα ενός «λευκού, χριστιανού, άνδρα»

εισπράττοντας αντί χρημάτων δικαίως(;) τον γέλωτα...

Για να ενισχύσω τον συλλογισμό σας επ’ αυτού, θα σας πω μια ιστοριούλα που διάβασα πριν αρκετά χρόνια (μην με ρωτήσετε πού, δεν θυμάμαι), για την προσπάθεια που έκαναν κάποιοι Αμερικανοί ανθρωπολόγοι, να διδάξουν σε μια χιμπατζίνα - Λούση την φώναζαν νομίζω – την νοηματική γλώσσα. Οι προσπάθειές τους είχαν επιβραβευθεί με την εκμάθηση καμιά 200-ριά λέξεων από την Λούση, αλλά και την ικανότητά της να παράγει ή ακόμα να «αλλάζει» λέξεις σύμφωνα με την δική της αντίληψη! Δεν μπορώ να επιβεβαιώσω την αλήθεια της ιστορίας αυτής, αλλά έχει την σημασία της ως υπόθεση εργασίας και μάλιστα σε πολλά επίπεδα ανάγνωσης. Συνεχίζω...

Η Λούση παρά την «λογική» επικοινωνία της (είναι ουσιαστικό το ότι δεν έβαλα «λεκτική») με τους ερευνητές, αδυνατούσε να «μεταφέρει τη γνώση» (ά ρε Λιακό) στους υπολοίπους της φυλής της! Ούτε καν στην μητέρα της και πολύ αργότερα στα παιδιά της... Άκαρπες οι άοκνες προσπάθειές της!

Ανάμεσα λοιπόν στα πειράματα που την είχαν υποβάλει κατά καιρούς, ήταν και αυτό που αφορούσε την ικανότητα κατηγοριοποίησης. Της έδωσαν δηλαδή μια σειρά φωτογραφιών ανθρώπων και ζώων, στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν η φωτογραφία της καθώς και της μητέρας της και της ζήτησαν να ξεχωρίσει τα ζώα από τους ανθρώπους!


Η Λούση χωρίς σκέψη αυτοπροσδιορίσθηκε άνθρωπος!


Δυστυχώς εττεροπροσδιόρισε την μητέρα της ως ζώο!