Οι δικαιολογίες της Δυτικής τρομοκρατίας. Μια αναστροφή...
Δεν θά 'γραφα τίποτα! Η μέρα αυτή είναι επώδυνη για όλους! Ένθεν κακείθεν...
Το άρθρο για την 11/9 στους e-roosters όμως με προκάλεσε, ώστε με απλή αντιστροφή λίγων λέξεων να υποστηρίξω την αντίθετη άποψη. Πιστεύω πιό πετυχημένα... Γιατί τα θύματα της άλλης πλευράς είναι περισσότερα!
(τα bold είναι οι αλλαγμένες λέξεις...)
H ενδεκάτη Σεπτεμβρίου δεν ήταν απλά μια επίθεση εναντίων των ΗΠΑ. Δεν ήταν απλά το σύγχρονο Περλ Χάρμπορ, που έδωσε υπόσταση στην απειλή του ολοκληρωτικού κινήματος που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι μη δυτικές κοινωνίες. Η τρομακτική ισχύς του ωστικού της κύματος σάρωσε τα κουκούλια δημοκρατικότητας, πίσω από τα οποία κρύφτηκαν οι εχθροί της ελευθερίας στις δυτικές κοινωνίες. Σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή, εμφανίστηκαν και πάλι πρόθυμοι να καβαλήσουν οποιοδήποτε όχημα (ή αεροπλάνο) προκειμένου να επιβληθούν πολιτικά και ιδεολογικά.
Δεν αναφέρομαι σε όσους αυθόρμητα χαίρονται με τον φόνο χιλιάδων αθώων ανθρώπων και την τρομοκράτηση μερικών εκατοντάδων εκατομυρίων. Αυτοί είναι διεστραμένοι καννίβαλοι που χρειάζονται ψυχιατρική βοήθεια. Αναφέρομαι σε όσους δικαιολογούν τον φόνο παρά την ίσως ειλικρινή τους συμπάθεια στα θύματα. Και η πρώτη δικαιολογία είναι ότι όλοι οι συμμετέχοντες στις μή Αμερικανόδουλες κοινωνίες, είναι συνυπεύθυνοι για τα "εγκλήματα" απέναντι στις Δυτικές χώρες.
Ας παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι η εξωτερική πολιτική των Μουσουλμανικών χωρών δεν διακατατεχόταν από κανένα μονομερές μίσος απέναντι στους Αμερικανούς ή του Ευρωπαίους αλλά εμφάνιζε - όπως κάθε χώρα άλλωστε - μικτά στοιχεία. Το χτύπημα ήρθε μετά από 8 χρόνια της πιο επεκτατικής διακυβέρνησης των ΗΠΑ, που προσπάθησε με κάθε τρόπο να επιβάλει την θέλησή της στο Παλαιστινικό (Όσλο, Ντέιτον), που έσυρε χιλιάδες μουσουλμάνους της Βοσνίας το 1994 σε πόλεμο και διέλυσε ένα κράτος, που δεν έσωσε τους Σέρβους του Κοσόβου από εθνοκάθαρση, ενώ πριν από αυτήν πχ οι ΗΠΑ έσπευσαν να "σώσουν" τα πετρέλαια του Κουβέιτ από την ιρακινή κατοχή και "βοήθησαν" τους μουσουλμάνους του Αφγανιστάν απέναντι στην σοβιετική εισβολή.
Ακόμα και αν δεχτούμε ότι το αντιαμερικανικό μπλόκ έχει φταίξει, πόση ευθύνη αναλογεί σε κάθε ένα από τα θύματα που μετρά; Πώς μπορεί μπορεί να αξιολογηθεί αυτή η ευθύνη; Ποιός καθορίζει το ύψος του τιμήματος για την όποια μικρή ευθύνη του καθένα; Όποιος δέχεται ότι είναι δικαιολογημένο ένας πολίτης να πληρώσει με την ζωή του για το μικρό κομμάτι της ευθύνης που του αναλογεί για τις πράξεις των συμπατριωτών του, έχει ήδη εγκαταλείψει και το τελευταίο φύλλο συκής δημοκρατικότητάς του. Έχει απαρνηθεί την αρχή της αναλογικότητας για χάρη του ναζιστικού και σταλινικού συλλογισμού της συλλογικής ευθύνης, έχει απαρνηθεί το δίκαιο για χάρη της αυτοδικίας, έχει τελικά αρνηθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα για χάρη της εκδίκησης. Καμία πράξη ή ευθύνη του (όσο μεγάλη και αν είναι υποθετικά) δεν δικαιολογεί την αυθαίρετη δολοφονία του χωρίς δίκη στο μυαλό οποιουδήποτε ανθρώπου που έχει έστω και ελάχιστα μια φιλελεύθερη δημοκρατική οπτική. Οι μόνοι που δικαιολογούν τον θάνατο κάθε πολίτη χωριστά, είναι όσοι πιστεύουν ότι πρέπει να εξολοθρευτούν πλήρως αυτές οι κοινωνίες (και από κοντά και οι συμπαθούντες). Η ίδια φασίζουσα λογική του θα νομιμοποιούσε μια απάντηση του Ιράν με πυρηνικά από το Ισραήλ ως το Κουβέιτ.
Πολύ συγγενική με αυτήν την λογική είναι ο εξίσου ολοκληρωτικός ισχυρισμός, ότι ο φόνος πολιτών έχει στόχο "να βάλουν μυαλό". Πέραν του προφανώς ηλίθιου ότι υπάρχει "συλλογικό μυαλό", ακόμα και στην εκδοχή του ότι θέλει να περάσει ένα μήνυμα στους ισλαμιστές ότι οι πράξεις τους στο εξωτερικό θα έχουν και τέτοιες εσωτερικές συνέπειες ή στον Λιβανικό λαό ότι διαλέγοντας κυβέρνηση θα πρέπει λαμβάνει υπόψη ότι η επιλογή του μπορεί να του κοστίσει τη ζωή του, δείχνει και πάλι την αντιδημοκρατικότητα των εκφραστών αυτού του ισχυρισμού. Νομιμοποιούν την χρήση βίας προκειμένου να νοθεύεται η λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών και νομιμοποιούν την τρομοκρατία ως μηχανισμού επιρροής στις πολιτικές αποφάσεις. Αυτή η νομιμοποίηση, μέσω της δικαιολόγησης, είναι που ενθάρρυνε την επέκταση της χρήσης της τρομοκρατίας και άλλα ζητήματα εσωτερικής πολιτικής.
Ακόμα εξωφρενικότερη είναι η δικαιολόγηση του χτυπήματος ως "μόνο μέσο αντίδρασης" στον "ισλαμοφασισμό". Ποιόν εκφράζουν οι παγκόσμιοι τρομοκράτες; Ποιός τους εξουσιοδότησε να απαντήσουν για λογαρισμό του; Πώς νομιμοποιούνται να "αντιδρούν" για οποιονδήποτε πέρα του σιωνιστικού τους κύκλου; Η αντιδημοκρατικότητα της αυθαίρετης εκπροσώπησης είναι παραπάνω από προφανής. Ταυτόχρονα όμως καταργεί και κάθε έννοια δικαίου (και στερεί από τους εκφραστές της κάθε επιχείρημα όταν πλέον ούτε οι εχθροί τους δεσμεύονται από αυτό) και μετατρέπει τις διεθνείς σχέσεις σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο. Απαξιώνουν την ελευθερία, τους δημοκρατικούς θεσμούς ή την ανθρώπινη ζωή και νομιμοποιούν την προσβολή τους στη λογική της πάλης πλαστών συλλογικοτήτων (που ο καθένας κιόλλας αντιλαμβάνεται διαφορετικά). Πράγμα που επιδιώκουν οι εχθροί του συστήματος συνεργασίας και αλληλεπίδρασης των λαών.
Εύχομαι όλοι αυτοί που δικαιολογούν ή αδιαφορούν για τον θάνατο τόσων αθώων, να μην χρειαστεί να έρθουν ποτέ στη θέση του θύματος (για όποιον νομίζει ότι η χώρα μας δεν δίνει αφορμές για την ενθάρρυνση της Αγγλοαμερικανικής τρομοκρατίας απλά αναφέρω την ουσιαστική στηριξή της κυβέρνησής μας στην διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, την έλλειψη ελέγχου της ταυτότητας των Αλβανών και των άλλων μουσουλμάνων μεταναστών, την δημιουργία Αραβοϊσλαμικών ινστιτούτων στην Αττική, τις ακραίες αντιαμερικανικές θέσεις μεγάλης μερίδας της ελληνικής κοινωνίας λόγω ταύτισης του ιμπεριαλισμού με την Αμερική, το ΟΧΙ της Κύπρου κτλ κτλ).
Μερικά ερωτήματα για την Αγγλοαμερικανική τρομοκρατία που δεν έχουν πάρει ποτέ ικανοποιητική απάντηση: γιατί έχουμε εξίσου (μάλλον πολύ πιο άγρια) κρούσματα επιθετικού ιμπεριαλισμού εναντίον ανθρώπων και λαών που δεν ασκούν καμία πολιτική ανάλογη των φανατικών μουσουλμάνων ή του Μπιν Λάντεν; Γιατί οι χώρες που έχουν υποστεί τα χειρότερα από την εξωτερική πολιτική των δυτικών, οι πολύ φτωχότερες και εξαθλιωμένες χώρες οδηγούνται στην τυφλή τρομοκρατία; Γιατί τα μέλη της Αμερικανικής Κυβέρνησης είναι κυρίως επηρεαζόμενοι από το σιωνιστικό λόμπυ; Γιατί στους κόλπους μόνο του σιωνιστικού φονταμενταλισμού κυριαρχεί η λογική τη εξόντωσης των αντίπαλων κοινωνιών;
Οι Αγγλοσάξωνες έχουν καταδικάσει ερήμην, στο δικαστήριο του σιωνιστικού φονταμενταλιστικού παραλογισμού, το σύνολο των κοινωνίων μας, όχι κάτι που έκαναν κάποιοι συγκεκριμένοι ανθρωποι αλλά γι’αυτό που είμαστε όλοι (οι περισσότεροι δηλαδή), για το πώς ζούμε και για το πώς ορίζουμε τις κοινωνίες μας . Δεν χρειάζεται καμία άλλη δικαιολογία για αυτούς. Όλα τα άλλα είναι για να προσεταιρίζονται όσους επίσης μισούν τον πολιτιστικό και ιδεολογικό πυρήνα των κλειστών κορπορατικών κοινωνιών και να εφαρμόζουν το «διαίρει και βασίλευε» στην μή προτεσταντική σκέψη.
Κάποια στιγμή ας βγάλουμε τα παραμορφωτικά γυαλιά των ιδεοληψιών μας και ας δούμε την Αμερικανοσιωνιστική βαχαμπιστική (και όχι μόνο) βαρβαρότητα για αυτό που είναι και όχι για αυτό που θα μας άρεσε να είναι. Οι τελευταίοι που δικαιούνται να μιλάνε για ηθική, να εμφανίζονται ως υπερασπιστές της νομιμότητας, της ανθρωπίνης ζωής, της αδικίας είναι όλοι όσοι είναι έτοιμοι να καταδικάσουν έναν άνθρωπο σε θάνατο επειδή είναι πολίτης μιας χώρας που δεν του αρέσει η πολιτική της και μετά να διασκεδάσουν με την εκτέλεση της ποινής. Αν οι μισάνθρωποι δικηγόροι του δολοφονικού Αμερικανοσιωνισμού είναι η έκφραση της σύγχρονης κοινωνίας μας, τότε πράγματι ο πολιτισμός μας δεν έχει καμία τύχη. Ο σιωνιστικός κορπορατικός μεσαίωνας και οι σκοταδιστές του έχουν ήδη κερδίσει.
Τα αποτελέσματα των παραπάνω από το στόμα Αμερικανού στρατιωτικού (ο οποίος με εξέφρασε) στο CNN.com
I used to have rights, but not anymore. We used to have trust where we now have suspicion. Now, if someone brings so much as a tube of lipstick on an airplane, they're treated as Osama bin Laden himself. That's wrong, America. America has changed for the worse, and now we all are paying for it. I at times have to ask myself, "Is this what I spent nearly a decade of my life in the military for?" My silence today will not just be for the victims in the towers, but also for the victims who wore American flags on their uniforms who died overseas.
William Nett, Fort Lauderdale, Florida
5 σχόλια:
H με εμας ή με τους αλλους;;...
Εμεις τί θα διαλέξουμε;...
που κειται το εθνικο συμφερον;
Σαφώς και δεν πρέπει να διαλέξουμε κατά την γνώμη μου ένα από τα δύο άκρα!
Πολιτισμικά - όπως ξανά είπα στο παρελθόν - ουδεμία σχέση έχουμε με τους Μπιν Λάντεν και την θεοκρατία τους, αλλά και γεωστρατηγικά βάσει των συσχετισμών της εποχής μάλλον χαμένοι είμαστε από τον χάρτη που θέλουν να εφαρμόσουν "οι πολιτισμικά συγγενείς μας" στην περιοχή. Ήδη το αισθανόμαστε "από πάνω" κι' "από δίπλα"...
Οι "ψυχολογικές" και "συναισθηματικές" αναλύσεις, όπως προσπάθησα να δείξω με την αναστροφή..., είναι σίγουρα λάθος.
Και ένα καλαμπούρι για εκτόνωση και για να μην θεωρηθώ στείρα Αντιαμερικανός. Πώς θα μπορούσα άλλωστε μια και έχω ζήσει από κεί. Είμαι ίσως ο μόνος άνθρωπος στον πλανήτη, που δεν έφαγα για λόγους αντίστασης Ρώσσικη σαλάτα καθ' όλη τη διάρκεια της Σοβιετικής παρουσίας στο Αφγανιστάν! :-)
Άντε τώρα να μην αγανακτείς:
Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας είναι ένας πόλεμος για τον πολιτισμό και η νίκη σε αυτόν θα οδηγήσει σε μία «νέα εποχή για την ανθρώπινη ελευθερία» τόνισε ο Τζορτζ Μπους, επαναλαμβάνοντας πως δεν θα κάνει πίσω εάν δεν τον κερδίσει.
Συνέκρινε μαλιστα ο Βush τον Bin Ladin
με τον Λενιν και τον Χίτλερ...
Λες να μην τρωει και αυτός
ρωσικη σαλατα;..
Κάτι θα ξέρει μια και αντιγράφει η Αμερικανική πολιτική τον δεύτερο τουλάχιστον στα κακά του σημεία!
Δημοσίευση σχολίου