Άμα ο Μίμης Ανδρουλάκης λέι ότι...

Το σκάνδαλο της Επιτροπής Ανταγωνισμού αναδεικνύει το μεγάλο ζήτημα των ανεξάρτητων αρχών. Ακόμη και αν αποκλείσουμε τις ανοιχτά εκβιαστικές και κλεπτοκρατικές πρακτικές, υπάρχει έτσι κι αλλιώς πρόβλημα ικανότητας, γνώσης, τεχνικής επάρκειας και προπαντός ανεξαρτησίας, για να επιτελέσουν με αξιοπιστία και αποδοτικότητα το ρυθμιστικό τους έργο. Το τραγικό είναι ότι σε ορισμένες περιπτώσεις γίνονται φύλλα συκής των αρμοδίων υπουργών ή αντίστροφα τα Υπουργεία και προπαντός η Βουλή δεν έχουν τις γνώσεις, την πληροφόρηση και την επάρκεια για να αξιολογήσουν την απόδοση των ανεξάρτητων αρχών. Το σκάνδαλο είναι μία καλή αφορμή για να στηρίξουμε και να μετασχηματίσουμε ταυτόχρονα τις αρχές αυτές ώστε να επιτελέσουν το έργο τους.

Έχουμε μία διαχρονική αποτυχία του κράτους και των ανεξάρτητων αρχών να κατοχυρώσουν κατά το δυνατό πιο ανοιχτές και διαφανείς ανταγωνιστικές συνθήκες στις αγορές. Στην πραγματικότητα το πολιτικό και οικονομικό σύστημα είναι βαθύτατα καρτελοποιημένο και περιορίζει ασφυκτικά τις συνθήκες του ελεύθερου ανταγωνισμού τόσο στην πολιτική όσο και στην οικονομία. Είναι καιρός από την ανέξοδη αλληλοκαταγγελία και ηθικολογία, η οποία αυξάνει την κρίση εμπιστοσύνης της κοινωνίας προς την πολιτική, να περάσουμε σε μία νέα πολιτική οικονομία, σε ένα νέο δημόσιο μάνατζμεντ, που περιορίζουν αντικειμενικά την ύλη της διαφθοράς.

εγώ πρέπει να βγώ στο δρόμο μ' ένα καδρόνι στο χέρι και "να μην βρίσκει ο παπάς να θάψει"...