Ρέ τί πάθαμε!
Και να που ο Λιάκος... βρήκε τη "δικαίωσή" του από εκεί που δεν το περίμενε!
Ποιός γράφει τα παρακάτω;
Ο ίδιος που παλιότερα έγραφε
"Oι αναφομοίωτοι από τη Δύση μουσουλμάνοι" και
"Finis Greciae"
Άρα το εννούσες κ. καθηγητά μου όταν δήλωνες:
Και το ακολούθησες!!! ΚΡΙΜΑ!
Ποιός γράφει τα παρακάτω;
Το όνειρο μπορεί να προετοιμάσει ένα μετα-εθνικιστικό μέλλον για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Να το προετοιμάσει ρεαλιστικά, δηλαδή πολιτικά, όχι ιδεολογικά ή με συναισθηματικές αερολογίες. Ποιες διαφορές συμφερόντων αντιθέτουν τους δύο λαούς; Αν η Τουρκία παραιτηθεί από τις επεκτατικές βλέψεις του κρατικού εθνικισμού της, οι διαφορές μάλλον συνοψίζονται στην κυριότητα ή στα ποσοστά συγκυριότητας πλουτοπαραγωγικών πηγών ενέργειας. Αν για τις γείτονες κοινωνίες προέχει η ειρηνική συνύπαρξη, είναι άραγε αδύνατο να βρεθεί πολιτικά ρεαλιστική λύση συνεκμετάλλευσης των πηγών ενέργειας ή κοινής χρήσης θαλάσσιου και εναέριου χώρου;
Μοναδικό κομμάτι ελληνικής γης όπου η Τουρκία έχει κάπως ευλογοφανή στρατηγικά ενδιαφέροντα προστασίας των νοτιοανατολικών της περιοχών, είναι η Κύπρος. Εντελώς παραδειγματικά και για να εικονογραφηθούν οι στοχεύσεις ελληνο-τουρκικών σχέσεων σε ένα μετα-εθνικιστικό μέλλον, θα μπορούσε κανείς να προβληματιστεί πολιτικά με το ενδεχόμενο: Θα αποτελούσε ξεπέρασμα των διαφορών να αποδεχθεί η Τουρκία τίμια αντιπροσωπευτικό πολιτικό σύστημα στο νησί (χωρίς καταπίεση, αλλά και χωρίς εκβιαστικές απαιτήσεις της μειονότητας), με αντάλλαγμα να διεκδικηθούν από κοινού και να παραχωρηθούν στους Τούρκους οι σημερινές Βρετανικές Βάσεις στη μεγαλόνησο;
Καλλιέργεια προοπτικών μετα-εθνικιστικού μέλλοντος θα οικοδομούσε στην τουρκική κοινωνία ελπίδα απελευθέρωσης από την κεμαλική στρατοκρατία. Και στους Ελληνες προσδοκία ανάκαμψης από τόσης αισχύνης ιστορικό τέλος.
Ο ίδιος που παλιότερα έγραφε
"Oι αναφομοίωτοι από τη Δύση μουσουλμάνοι" και
"Finis Greciae"
Άρα το εννούσες κ. καθηγητά μου όταν δήλωνες:
Γι’ αυτό και η συμβουλή στους νεώτερους: «Δεν υπάρχει ελπίς, στην Eλλάδα ζεις». Nα μην αφήσουν τη ζωή τους, τον μόχθο των προσπαθειών τους, τα όποια επιτεύγματα και τις ευαισθησίες τους βορά στον πανικόβλητο μηδενισμό που ηδονίζεται τυφλά κατασπαράσσοντας υπολήψεις.
Δεν αξίζει τέτοιες θυσίες η ελλαδική πραγματικότητα.
Και το ακολούθησες!!! ΚΡΙΜΑ!
52 σχόλια:
Η έκπληξη είχε ξεκινήσει όταν διάβασα:
Η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Τουρκία το επιδιώκει με ελπίδες που συνεχώς λιγοστεύουν. Ρεαλιστική βάση πολιτικής προσέγγισης των δύο χωρών θα μπορούσαν να είναι οι όροι της «ειδικής σχέσης» που ευχαρίστως οι Ευρωπαίοι παραχωρούν στην Τουρκία. Να περνάει η «ειδική σχέση» από την Ελλάδα όχι προς όφελος της Ελλάδας, αλλά για την προώθηση συμφερόντων της Τουρκίας μέσω της Ελλάδας, των ευρωπαϊκών προνομίων της Ελλάδας. Συμφέροντα (όχι μόνο οικονομικά) που θα εξασφάλιζε στην Τουρκία η πλήρης ένταξη, να τα εξασφαλίζουν θεσμοί συνεργασίας με την Ελλάδα.
Μοναδική προϋπόθεση θεσμικά συντονισμένης συνύπαρξης: η αμοιβαιότητα σεβασμού των συνόρων. Αν τα σύνορα είναι με εγγυημένη συνέπεια σεβαστά, η κοινή εκμετάλλευση πηγών ενέργειας οπουδήποτε, η αμοιβαία ελευθερία χρήσης του θαλάσσιου και εναέριου χώρου ή όποια άλλη κοινή στρατηγική ανάπτυξης και αλληλοβοήθειας μπορεί να είναι πολύτιμη και για τα δύο μέρη. Προφανώς η συντομογραφία αδικεί την τέταρτη αυτή εκδοχή προοπτικής των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Γκρέγκ μου, η άποψη τού Γιανναρά δέν μού φαίνεται τόσο απεχθής. Άν οι Τούρκοι παραιτηθούν από τίς διεκδικήσεις τους (λέμε τώρα), αν αναγνωρίσουν δικαιώματα στίς μειονότητές τους (μέ κάποια αποζημίωση στούς διωγμένους τών σεπτεμβριανών π.χ.) καί μπόλικα άλλα, θά είναι αρχή γιά κάτι καλό. Πέρα από τόν βενιζέλειο εθνικισμό (στρατιωτική επέκταση) είναι ενδιαφέρων καί ο δραγούμειος εθνικισμός. Ισοπολιτεία μέσα στήν Τουρκία κι αναπόφευκτα οι έλληνες σιγά σιγά ώς ανώτερη φυλή (άς γράψω καλλίτερα: ράτσα :D ) θά κυριαρχήσουν.
Greg,
βοήθεια, δεν μπορώ να βλέπω αυτό το ο/η,
Μπορούμε να το αλλάξουμε;;;
Τον/την/το blogspot έγινε πολιτικώς ορθόν;;!
@ ο/η ange-ta
Το κοίταξα (λίγο πρόχειρα) αλλά μάλλον δεν γίνεται τίποτα. Είναι καθορισμένο από παραμέτρους που έχουν ορισθεί κεντρικά.
Να το μάθεις κυρία/έ μου! Και όταν σου κτυπάνε τον/την πόρτα στον/την τουαλέτα, από δώ και μπρός να απαντάς:
"Άλλος-άλλη-άλλο"! :-D
@ vangelakas
Αυτό δεν λέγεται μετα-εθνικό κράτος! Ουτοπία αποκαλέιται! :-D
ΥΓ. Ο νέος μπλόγκερ γράφει:
ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ. Ούουουου. Εθνικιστικό!
Μ' αρέσει που από κάτω γράφει: "Χρησιμοποιείστε ένα διαφορετικό λογαριασμό!"
Ρε το Χριστόδουλο. Πού να τόξερε ότι φώναζε για λογαριασμούς...
Θα σου λέει "το όργανο" "Το λογαριασμό σας παρακαλώ..." ή "Πάμε στο τμήμα για εξακρίβωση λογαριασμού"
Στα μαθηματικά θα μαθαίνουμε λογαριασμούς αντί για ταυτότητες.
Λύνεται και το πρόβλημα της παγκοσμιοποίησης. Ποιός να τσακωθεί για τον λογαριασμό του; Ή μήπως για τον λογαριασμό μπορεί και να τσακωθεί; Πρέπει να το ξανασκεφτώ!
Ένα μυαλό το οποίο στοχάζεται, πολλές φορές ξεφεύγει απ' την "πεπατημένη" (δηλαδή αυτήν που μας έχει συνηθίσει) οδό.
Τό άρθρο το διάβασα και εγώ στην Καθημερινή (για τον Γιανναρά και τον Σταύρο Λυγερό, άντε και τον Ιορδανίδη διαβάζω που και πού αυτήν την διαπλεκόμενη φυλλάδα).
Αν το διαβάσει κανείς απ' την αρχή δεν θα του φανούν περίεργα όλα αυτά που αναφέρεις στην δημοσίευσή σου...
η πρόταση γιανναρά για την Κύπρο, ουσιαστικά αποτελεί παραλλαγή του σχεδίου Άτσεσον επί Γεωργίου Παπανδρέου που περιλάμβανε την παραχώρηση στρατιωτικής βάσης στους Τούρκους για κάποια χρόνια και εν συνεχεία ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, ο μεν Παπανδρέου το είχε αποδεχθεί ο δε Μακάριος το είχε απορρίψει χωρίς δεύτερη κουβέντα!! γνώμη μου είναι πως ήταν μία ακόμα "χρυσή" ευκαιρία για την επίλυση του Κυπριακού (βέβαια όπως λέει και ο πατέρας μου "πας μετά χριστόν προφήτης γάιδαρος" οπότε η γνώμη μου δεν έχει ιδαίτερη σημασία)
σε ότι αφορά τη συνεκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών (προφανώς εννοεί τα αποθέματα πετρελαίου στο Αιγαίο) είναι μια πρόταση που κι εγώ άπορώ πως δεν έχει προταθεί ακόμα για να βγούμε αυτό το ψυχροπολεμικό κλίμα που κρατάει εδώ και χρόνια. μια μοιρασία 50-50 θα ήταν σαφώς άδικη για εμάς, αλλά δε βλέπω γιατί να μην ανοίξει ένας διάλογος.
από την άλλη, βέβαια, υπάρχουν 2 παράγωντες που καθυστούν τις προτάσεις Γιανναρά ανέφικτες: (α) το βαθύ κράτος της Τουρκίας που συντηρείται με τον ψυχρό μας πόλεμο και δε θέλει ο λαός της Τουρκίας να μας πολυσυμπαθήσει και (β) οι αμερικάνοι που αφενός μεν θέλουν να συνεχίσουν να μας πουλάνε όπλα, αφ'ετέρου δε σιγά να μη μας αφήσουν να αντλήσουμε πετρέλαιο χωρίς να μπούν αμερικάνικες εταιρείες στη διαχείρηση και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων.
Αυτά τα δύο άρθρα του Χ.Γ. μου σήκωσαν την τρίχα.
Δηλαδή (άν κατάλαβα καλά), εάν οι Τούρκοι πουν οτι δεν έχουν διεκδικήσεις απέναντί μας (αυτό νομίζω πάντα το έλεγαν) και υποσχεθούν οτι στο μέλλον θα είναι καλά παιδιά, εμείς θα πρέπει να μοιράσουμε το Αιγαίο,να καταργήσουμε, τα 10/6 ν.μ. χωρικά ύδατα, να αποστρατιωτικοποιήσουμε τα νησιά, να "ξανα-ενώσουμε" την Κύπρο και να τους δώσουμε τις Βρεττανικές βάσεις (αυτό το τελευταίο δεν το έπιασα);Δηλαδή να μην κρατήσουμε τίποτα, έτσι για "μαγιά";
Και το κυριώτερο, η όλη πρόταση συγκυριαρχίας, συνεργασίας κ.λ.π. οδηγεί σε μιά αναπόφευκτη μίξη των δύο χωρών (πληθυσμιακή, οικονομική, πολιτιστική κ.λ.π.).Είναι αυτό κάτι που πραγματικά συμφέρει την Ελλάδα;
Κιτσίκης μου μυρίζει!
Αδέρφια,
με καλές προθέσεις γράφει ο Γιανναράς, αυτά που λέει όμως συνιστούν ένα μετέωρο βήμα, δυστυχώς...
1) Ποιός είπε ότι οι ισλαμιστές του Ερντογάν δεν είναι εθνικιστές; Η διαφορά μεταξύ Ερντογάν και στρατηγών είναι πρωτίστως θρησκευτική, αλλά και κοινωνική (στρατογραφειοκρατία εναντίον ανερχόμενων μεσαίων στρωμάτων). Τα γκάλοπ που γίνονται στην Τουρκία ούτως η άλλως δείχνουν εθνικισμό σε τεράστιο ποσοστό, ο οποίος μάλιστα δεν στρέφεται αποκλειστικά κατά της Ελλάδας.
2) Όλη η συλλογιστική του Γιανναρά στηρίζεται και πάλι σε βάση εθνικιστική, δηλαδή σε ανταλλαγή με βάση το εθνικό συμφέρον, κάτι θα τους δώσουμε, κάτι θα πάρουμε. Απλά έχει περισσότερη 'φαντασία'.
3) Για την Κύπρο δεν αποτελεί λύση, καθώς διαιωνίζει τον στρατιωτικό ανταγωνισμό. Τούρκοι από πάνω, Τούρκοι στις βάσεις. Και η Εθνοφρουρά στην τσίτα... «Μα θά 'μαστε φίλοι». Μα αν είμαστε φίλοι τί τις θέλουν τις βάσεις τύπου Γκουαντάναμο (προ των βασανιστηρίων).
4) Ειδικά για τυχόν κοιτάσματα πετρελαίου, θεωρώ ότι πρέπει ούτως η άλλως να μοιραστούμε οικειοθελώς τον πλούτο με την Ιωνία, στο πλαίσιο μιάς δικής μας πολιτικής ελληνοτουρκικής προσέγγισης (δεν εννοώ τις ντορο-γιωργάκειες αμερικανιές). Σαν τον Τσάβες: δίνει πετρέλαιο σε φτωχούς δήμους των ΗΠΑ με επιμέρους συμφωνίες. Θα μου πείτε «τέτοια ώρα τέτοια λόγια». Ναι, πρέπει όμως κάποια στιγμή να ξεφύγουμε από τη μιζέρια και τo σύνδρομο του Μικροελλαδισμού.
Τέλος: oι διακρίσεις αυτές του καθ' όλα σεβαστού κυρίου Γιανναρά είναι λίγο απολυτοποιημένες, όπως και αυτή η διάκριση μεταξύ θρησκείας και εκκλησίας η μεταξύ Ζωής και μοναστηριών...
Σκεφθείτε και ότι ο Γιανναράς προσπαθεί ίσως να βρει ένα modus vivendi με τον τυφώνα "Παπαχελάς", χωρίς να κάνει και πολύ μεγάλες εκπτώσεις...
Ανώνυμος φίλος
Παίδες,
μην κρίνετε τα λεγόμενα Γιανναρά με τα σημερινά δεδομένα. Ο άνθρωπος μιλάει καθαρά για «μετα-εθνικές» συνθήκες.
Σήμερα είμαστε στο μεταίχμιο μεταξύ Νεωτερικότητας και Μετα-νεωτερικότητας. Το «μετά» μπορεί να το έχουν δουλέψει περισσότερο οι «παγκοσμιοποιητές», αλλά δεν έχει κριθεί. Το ότι η Νεωτερικότητα περνάει κρίση, είναι δεδομένο για όλους. Και για «εμάς» και για τους «άλλους». Δεν είναι κανείς βέβαιος λοιπόν πώς θα διαμορφωθούμε όλοι μας σε, ας πούμε, 100 χρόνια. Διαβάστε Θόδωρο Ζιάκα.
Ένα το κρατούμενο. Δεύτερο. Βάσει των υποθέσεων που κρύβονται σ' αυτό το «μετά-εθνικό» του Γιανναρά, οι «αποδοχές» των Τούρκων θα είναι ειλικρινείς απόλυτα και όχι γκριζολυκοφιλικές με ζειμπεκιές και κουμπαριές, όπως τις έχουμε δει ως τώρα. Μην το ξεπερνάτε αυτό αβίαστα. Φαίνεται και από το είδος της ανταλλαγής. Ουσιαστικά κοινή πίεση προς Άγγλους για επανακαθορισμό των κατεχομένων (και οι βάσεις κατεχόμενες είναι!) στους Κυπρίους (και οι Τουρκοκύπριοι Κύπριοι είναι). Ουτοπικό ίσως. Όμως ο διανοούμενος δεν περιορίζεται να μη γράφει ουτοπίες. Μη γινόμαστε υπέρ το δέον ωφελιμοθηρικοί και πρακτικοί. Δεν είναι Ελληνικό.
Τρίτο και σημαντικότερο. Κι εγώ στη λέξη «συνεκμετάλλευση» βγάζω σπυράκια. Όμως πες θεωρητικά ότι καταφέρνουμε σήμερα και αποκλείουμε τους Τούρκους. Και τα εκμεταλλευόμαστε «μόνοι μας». Θα είμαστε «μόνοι μας»; Δε νομίζω. Το πολύ ένα 20% να πάρουμε. Τα λοιπά, θα μας τα πάρουν οι νταβατζήδες (αγγλοαμερικάνικοι κολλοσσοί πετρελαίου). Δε μας πειράζουν αυτοί δηλαδή; αρκεί να μην είναι Τούρκοι; Αυτό λέει ο Γιανναράς. Και δε λέει μισά-μισά. Θα τα βρούμε. Αρκεί να έχουμε τους νταβατζήδες απέναντι. Αυτό δηλαδή που λέει στην Κύπρο, αυτό λέει και στο Αιγαίο. Ειλικρινής συμμαχία κατά νταβατζήδων.
Το κακό με τον Γιανναρά είναι ο ορίζοντας των γραπτών του, που συχνά ξεπερνά (ως καλός διανοούμενος) το πλαίσιο σκέψης των αναγνωστών του, ακόμα και του εαυτού του. Καταγράφει τις σκέψεις του χωρίς να τις στριμώχνει στη σημερινή πρακτική πραγματικότητα.
Αυτά!
Κάνει τόση ζέστη, που λέω να μη διαβάσω δυό φορές, μπας και καταλάβω τι θέλει να πεί και γιατί τα λέει αυτά ο Γιανναράς.
Μόλις τελείωσα ένα βιβλίο του και με εντυπωσίασε η ακραία εθνικιστική του στάση. Τι έπαθε ο/η Γιανναράς...
Πάει να μας/σας τρελλάνει.
Ευτυχώς που δεν με λένε Vangelaka, διότι σκέψου να είχα τέτοια ονοματάρα και να έβλεπα ο/η vangelakas
χαχαχαχα! Μάλιστα μανδάμ...
Νά σέ πώ..; Ποίο τό ακραία εθνικιστικό του βιβλίον;
Ποιο βιβλίο του, αν επιτρέπεται; Και μόνο που τον χαρακτηρίζεις «εθνικιστή» (δε θα σταθώ στο «ακραίος» γιατί αυτό το λες από υπερ-ενθουσιασμό, είμαι βέβαιος), δείχνει ότι δεν κατάλαβες τίποτα!!! Μάλλον φυλομετρούσες και δε διάβαζες το βιβλίο του...
Μαχόμενη Ανελπιστία,
Δεστε τι γράφει:
"Οι ελληνικές κυβερνήσεις ελλαδική και κυπριακή, έδωσαν με τη φήφο τους στην Τουρκία ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε. στις 17.12.04..."
συνεχίζει και καλά τα λέει, εγώ δεν διαφωνώ, και
γράφει παρακάτω:
"Θα ήταν αυτονόητο για κάθε ευρωπαίο να πρωτοστατούν οι έλληνες στην προάσπιση του πολιτισμού και των παραδόσεων της Ευρώπης"
"Παρακαλώ τον αναγνώστη να θυμάται και να θυμίζει στους γύρω του, στην κάθε μέρα που ξημερώνει, ότι οι κυβερνησεις Ελλάδας και Κύπρου επέτρεψαν στην Τουρκία να αρχίσει ενταξιακες διαπραγματεύσεις"
το ακραίος, το είπα σε σχέση με αυτά που λέει τώρα......
Απο τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο το περίμενα να απαξιώνει τον κ. Γιανναρά. Απο 'σενα Greg όχι.
Ελπίζω να πρόκειται απλά για ένα άστοχο ποστ. Να είσαι καλά
Δίχως φύλο, δίχως φυλή, δίχως έθνος, δίχως μπέσα. Έτσι είναι...
ο/η/το Δρ. Ούικατιψ
ο/η κροππερ εφα:
"τι στρούμφ είναι αυτό;
μου φαίνεται σαν οη ωι μάνα μου"
εγώ είμαι και υπέρ των ουδέτερων:
ο/η/το ανζέ-τα σου/ξου/μου/σου/του
καληνυχτίζει.
το σκεφήκαμε ταυτόχρονα με τον/την/το δόκτορα
Καλημέρα σ' όλους. Η απουσία μου από τα σχόλια ηταν δικαιολογημένη, πιστέψτε με.
Μου είναι αδύνατο να απαντήσω ένα ένα γι' αυτό και θα το κάνω συνολικά!
Γιατί λοιπόν μου την έσπασε η τελευταία επιφυλλιδογραφία του καθηγητή;
Επιλογή χρονικής στιγμής! Με κορυφωμένο το θέμα του σχολικού βιβλίου, με τον παραδοσιακό εχθρό μας σχετικά "στριμωγμένο" και την ηγεσία μας απαξιωμένη εντελώς στα εθνικά, έρχεται ο Γιανναράς που τα έχει πεί όλα αυτά κατά καιρούς - στα "πέτρινα χρόνια" - και το "ξανασυζητάει"... Ενώ ο ίδιος έχει ουσιαστικά αποδειξει ότι τα επιχειρήματα αυτά - των αντιπάλων του μέχρι χθές - δεν στέκουν "υπό τας συνθήκας"...
Σεβασμός συνόρων, ελευθερίες χρήσης θαλάσσιου και εναέριου χώρου (πού έχει ξανακουσθεί αυτό;...), συγκυριότητες!!! (αλλάζουμε το διεθνές δίκαιο...), δώστε λέει Κυπριακό έδαφος στην Τουρκία (άρα την κόβουμε στα δύο μεταξύ ημών και αυτών και είναι λήξαν το θέμα...) αρκεί λέει να αποδεχθεί η Τουρκία τίμια λύση... (τίμια!!!!!!).
Όταν είμαστε σε πόλεμο, δεν συζητάς σαν τον Λιάκο για "μεταεθνικά". Φαντάζομαι ότι στο επόμενο θα μιλήσει και για "προεθνικά"... Θα διαφωνήσει πιθανολογώ μόνο στην ημερομηνία γέννησης του έθνους. Γιατί ο πρώτος κοντεύει να τον φτάσει μετά την πτώση της χούντας...
Και δεν μπορώ να εντοπίσω και το άρθρο που εξυμνεί την Οθωμανική αυτοκρατορία για την ανεκτικότητά της και την απώλεια ευκαιρίας που είχε η Ελλάδα να "εξαπλώσει" τον πολιτισμό της μέσω της θρησκείας και της πολυπολιτισμικότητας που της προσέφερε η "αυτοκρατορία".
Κι' όλα αυτά μετά την επίσκεψη στο Πατριαρχείο...
ποιά χούντα ; Τού Ζορμπά; χαχαχα!
Καλά, τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται!!
Το βρήκαμε ταυτόχρονα και ξεφορτωθήκαμε το ερμαφρόδητο ο/η!!
Τώρα μάλιστα,
Αν αλλάξω στο δικό μου ιστολόγιο τη γλώσσα, τα βρίσκω όλα τα ιστολόγια στη γλώσσα που ρυθμίζω.
Και γω που νόμιζα, ότι βρήκα τη λύση!!
Επί τη ευκαιρία, τώρα που ο Χριστόδουλος οδεύει προς την αναγκαστική σύνταξη, το να παρατηρεί κάποιος τί θέση θα πάρει ο Γιανναράς στα σενάρια διαδοχής, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Θα φανεί τι παίζεται.
Να θυμίσω ότι είχε ταχθεί αναφανδόν υπέρ του Χριστόδουλου και μετά άρχισε να τον σκυλοβρίζει, προφανώς όταν ο τελευταίος δεν χρησιμοποίησε την αυθεντία του αλλά τον ...Κολοσούσα!
Οφείλω να ομολογήσω ότι ως προς τη χρονική στιγμή έχεις απόλυτο δίκιο! Αστοχία του. Σίγουρα όμως δεν είναι υποχώρηση έναντι του καθεστώτος Παπαχελά. (γνώμη μου)
Το ότι ο Γιανναράς επέδειξε προσωπική εμπάθεια κατά του Αρχιεπισκόπου είναι γεγονός, και προσμετράται εναντίον του. Δεν εξαντλήθηκε σε διαφωνίες ως προς το ύφος (που και θεμιτό είναι, και υποχρέωσή του, και δίκιο είχε σε ορισμένες επισημάνσεις του), αλλά προχώρησε πολλές φορές σε τόνο εμπάθειας που δεν αρμόζει στο μέγεθός του.
Πάντως ο Χριστόδουλος είναι ίσως πιο σοβαρά από όσο νομίζουμε όλοι μας. Καταλαβαίνετε, ελπίζω. Ας κάνουμε μία προσευχή και εμείς.
Με κάθε επιφύλαξη για το τι ακριβώς εννοεί ο Χ.Γ. στα δύο αυτά άρθρα του, αφού όντως ο χώρος που φιλοξενούνται είναι πολύ περιορισμένος για να αναπτυχθούν τέτοιου είδους θέματα, τα βλέπω σαν πολύ ανησυχητικά σημάδια.Τέτοιου είδους ηττοπαθείς και παραπλανητικές θεωρίες κυκλοφορούν συχνά-πυκνά τώρα τελευταία και το οτι σ' αυτές προστίθεται και αυτή του Χ.Γ. είναι ένα σόκ.
Σε προηγούμενο άρθρο του είχε κάνει λόγο για "εθνοκάθαρση" στην Θράκη και όταν του την έπεσαν οι γνωστοί κύκλοι, επανήλθε με "διορθωτικό" άρθρο γεμάτο υπεκφυγές,χωρίς όμως να ξεκαθαρίζει τι ακριβώς εννοούσε με τον όρο.Εγώ το ερμηνεύω με την έννοια που είχε δώσει παλιότερα ο Σαρρής, εάν θυμάμαι καλά: Εάν η μειονότητα δεν είναι διατεθειμένη να σέβεται τους νόμους του Ελληνικού κράτους και τα μέλη της δεν θεωρούν τους εαυτούς τους Έλληνες, υπάρχει λύση: να μετακινηθεί 150 χλμ ανατολικώτερα.
Εάν δεν εννοούσε κάτι τέτοιο, που σίγουρα θα εθεωρείτο ως "μη αρμόζον με το παρόν κλίμα", τι τον εμπόδιζε να το ξεκαθαρίσει;
Τώρα όλα αυτά τα μετα-εθνικά τα βλέπω πολύ μπερδεμένα.Είναι όμως νομίζω φανερό οτι στις γενικές γραμμές τους (όπως και πολλά άλλα που λέει ο Χ.Γ.) συγγενεύουν με τις προτάσεις για "συνομονσπονδίες" και την γενικότερη φιλοσοφία του (ψιλοσαλταρισμένου) Δ.Κιτσίκη.
(βλ.
http://ca.geocities.com/
dimitri-kitsikis@rogers.com/swbk.htm
και
http://elkosmos.gr/site/index.php?
option=com_content&task=view&id=329
&Itemid=60 )
Βέβαια, πάντα υπάρχει και η εξήγηση να πρόκειται περι "temporary insanity"...οπότε πάω πάσο.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, με διάχυτο καρκίνο.
Το τέλος του, όχι απαραίτητα το βιολογικό, έρχεται σε μια πολύ δύσκολη περίοδο και είναι σίγουρο ότι θα γίνει φοβερή πάλη για την εκλογή του νέου Αρχιεπισκόπου όχι τόσο από ενδοεκκλησιαστικούς κύκλους, όσο από εξωεκκλησιαστικούς. Νομίζω, ότι πολιτικές, εκκλησιαστικές και υπερεθνικές δυνάμεις θα επιχειρήσουν να ελέγξουν την επόμενη εκλογή ακριβώς εξαιτίας της περιόδου που διανύουμε και της μεγάλης επιρροής που έχει ο Αρχιεπίσκοπος σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Θα είναι μια καθ' όλα πολιτική εκλογή και ελάχιστα πνευματική (αν ήταν ποτέ τέτοια!).
Ο πραγματικός διανοούμενος ΔΕΝ παραμένει απλός φλύαρος σχολιαστής του παρόντος, αλλά οφείλει να προτείνει με παρρησία νέους δρόμους για το μέλλον. Αυτή είναι και η "δουλειά" του στο κατω-κάτω. Σε πρόσφατο άρθρο του ο κ. Γιανναράς πρότεινε η ελλαδική εκκλησία να υπάγεται απευθείας στο Οικ. Πατριαρχείο (3.6.07), πρόταση που δεν χωρά στο μυαλό όσων σκέφτονται ελλαδοκεντρικά.
Θέλω να πω οτι πολλές προτάσεις γίνονται με βάθος χρόνου και κάποια πραγματα γράφονται απλά και μόνο για να επιβεβαιωθεί το αμέσως προηγούμενο ποστ, που έλεγε:
"Ο λόγος μου δεν πάγει χαμένος. Θα τον επαναλάβη ίσως κανείς και μπορεί να πάγη σε αυτιά που να τον ακούσουν και να ενθαρρυνθούν. Μπορεί από τους μη συμφωνούντας τώρα να τον θυμηθή κανένας – εις ευνοϊκήν περίστασιν εις το μέλλον, και, με την συγκυρίαν άλλων περιπτώσεων, να πεισθή, ή να κλονισθή η εναντία του πεποίθησις"
(απο την Κόκκινη την Πιπεριά...)
As perimenoume mporei na ginei kala o Xristodoulos alla den kserw ti paizei me An8imo
Γράφει ο ion:
Σε πρόσφατο άρθρο του ο κ. Γιανναράς πρότεινε η ελλαδική εκκλησία να υπάγεται απευθείας στο Οικ. Πατριαρχείο (3.6.07), πρόταση που δεν χωρά στο μυαλό όσων σκέφτονται ελλαδοκεντρικά.
Προστίθεται κι' αυτό στα προηγούμενα άρθρα! Δεν νομίζω ότι είναι θέμα ελλαδοκεντρικής ή μη σκέψης. Πρέπει κανείς να ανατρέξει στους λόγους δημιουργίας των εθνικών εκκλησιών. Ελληνικής, Βουλγαρικής κλπ. Μή πώ και του Ρώσσικου πατριαρχείου.
Εξέλιπαν οι λόγοι που τις δημιούργησαν;
Αντιθέτως!!! Το Πατριαρχείο έχει μετατραπεί και αντιμετωπίζεται από την "φιλοξενούσα" χώρα - με την οποία ο Γιανναράς θέλει ξαφνικά να συνδεθεί το "μεταεθνικό" μας μέλλον - ως ΣΩΜΑΤΕΙΟ!!!
Αυτά τα ξέρει ο καθηγητής καλύτερα απο μένα προφανώς και αναντίρρητα! Τί έγινε ξαφνικά;
Δεν συνδέω την αλλαγή ιδιαίτερα με τον Παπαχελά αλλά με την επίσκεψη στο Πατριαρχείο...
Όσο για τον αρχιεπίσκοπο, είμαι βέβαιος ότι θα πάει καλύτερα απ΄ όσο ελπίζουν οι φίλοι... του! Όπως και ότι η επόμενη [όταν θα γίνει κάποτε} εκλογή θα είναι ΠΟΛΙΤΙΚΗ!
Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της αθλιότητας των αντιπάλων του Αρχιεπισκόπου και το πόσο πολιτικό είναι το θέμα, διαβάστε το άθλιο - μόλις μια βδομάδα μετα - αυτό άρθρο, που καταλήγει:
Χτυπημένος από θανάσιμη νόσο, με συνεχώς παρατεινόμενο εγκλεισμό στην εντατική, ούτε που καταλαβαίνει πως έπαψε να είναι Αρχιεπίσκοπος.
....
Τα λέω αυτά με μια επιφύλαξη. Μη τυχόν και ο διάδοχος είναι του αυτού φυράματος. Ίδια είναι η Σύνοδος που εξέλεξε τον Χριστόδουλο, και δη ανανεωμένη μερικώς από τους εκλεγέντες επί χριστοδουλικής δυναστείας. Οπότε σκέφτεται κανείς μήπως είναι προτιμότερο να παραμείνει ο Χριστόδουλος. Λιγότερη ζημιά θα μπορεί να κάνει όντας ημιθανής απ’ όση έκανε ακμαίος ή απ’ όση θα μπορεί να κάνει ζωηρός ομόγνωμος και εξίσου παχυσκελής και τραγομάσχαλος διάδοχος.
Ούτε για την Γιαννάκου δεν θα το έγραφε κανείς...
Δέν σού κάνει εντύπωση κιόλας, η χρήση τού όρου "θανάσιμη νόσος" καθώς αναφέρεται στόν καρκίνο; Συνήθως τήν λέμε επάρατο, κακιά αρρώστεια πιό λαϊκά... Θανάσιμη πάντως, νομίζω πώς όχι... Είναι αυτό πού λένε: Θέλουν νά τ'ακούν. Έχουν μιά συνεχή στύση (αρρωστιάρικη βεβαίως) από χθές τά σαπροφυτάκια.
Γκρεγκ, η πλήρης επανένταξη της Εκκλησίας της Ελλάδος (όπως και όλων των «εθνικών Εκκλησιών» τάση στην οποία η Ελλάδα πρωτοστάτησε) στο Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι διαχρονικό αίτημα επαναφοράς στην Ορθόδοξη Παράδοση. Ο «εθνικισμός» (διότι και αυτό εθνικισμός είναι) είναι αίρεση. Η Πατριαρχική πράξη του 1850 αποκατέστησε το Αυτοκέφαλο σχίσμα των Κοραικών, αλλά κατ' ουσίαν δημιούργησε ένα βαθύτερο σχίσμα. Με αυτή την οπτική ο Γιανναράς όχι μόνο δεν είναι «εθνικιστής» όπως τον αποκαλούν οι ανίδεοι, αλλά είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ίσως αντίπαλος του εθνικισμού σήμερα στην Ελλάδα. Το Πατριαρχείο από τον 15ο αιώνα «σωματείο» είναι. Συμφωνώ ότι μπορεί κατά περιόδους να είχε περισσότερους βαθμούς ελευθερίας ή δήθεν ελευθερίας, αλλά ποτέ δεν ήταν πραγματικά ελεύθερο. Ποτέ. Πάθαμε τίποτα; Όλη η Ομογένεια που εντάσσεται απ' ευθείας στο Πατριαρχείο έπαθε τίποτα; Ο στόχος της άλωσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκ των έσω δεν είναι παραμύθι. Τα λέει συχνά και ο π. Γ. Μεταλληνός. Δε διαφωνώ ότι δεν είναι της ώρας αυτή η συζήτηση, ούτε προσπάθεια επανένταξης. Κάθε άλλο. Όμως στο βάθος του μυαλού μας ας μένει σα λύση. Αυτό λέει ο Γιανναράς.
Για τον Χριστόδουλο. Οι προσευχές όλων των Ελλήνων θα τον σώσουν. Δε θα μείνει η χώρα ορφανή πνευματικά. Εχθές, αν το καταλάβατε, τα νέα ήταν απίστευτα! Δύο πρωτογενείς καρκίνοι, σε έντερο και ήπαρ. Το έχετε ξανακούσει; Εφόσον δεν είναι μεταστατικός ο καρκίνος στο ήπαρ, όπως πίστευαν όλοι στην αρχή (περίπτωση στην οποία δεν θα είχε παραπάνω από μερικούς μήνες ζωής), είναι αντιμετωπίσημος. Η χρόνια ηπατίτιδα που αγνοούσε και ο επίσης χρόνιος πολύποδας στο έντερο, μας λέει κάτι ακόμα για την υπομονή και καρτερικότητα του ανθρώπου. Όπως υπέμεινε τους τόνους λάσπης από το 2000 και μετά, έτσι αγνοούσε και τους πόνους. Αντίθετα, τα βρωμοσκούλικα από την πρώτη μέρα εισόδου του στο νοσοκομείο δεν έκρυψαν τη χαρά τους. Με το φτυάρι ανά χείρας.
@ Μαρκος
Είναι αίτημα η ενοποίηση των ορθόδοξων εκκλησιών, αφού πρώτα εκλείψουν οι αιτίες που τις κατακερμάτισαν.
Για παράδειγμα με ποιό αιτιολογικό θα επιδοτούσε άμεσα η Ελληνική πολιτεία ένα σωματείο στην Τουρκιά; Ενώ μέσω της εκκλησίας είναι αλλιώς...
Σας ευχαριστώ πολύ για αυτή τη συζήτηση, πραγματικά ήρεμη και ισορροπημένη. Θα μπορούσατε να μου εξηγήσετε σας παρακαλώ τι εννοείτε με τη φράση
"Δεν συνδέω την αλλαγή ιδιαίτερα με τον Παπαχελά αλλά με την επίσκεψη στο Πατριαρχείο..."
Μετά από 35 σχόλια, τι να πω εγώ; Ήταν μία σειρά Επιφυλλίδων (τρεις νομίζω) που πρέπει να τις διαβάσει κανείς προσεκτικά, για να καταλάβει πού το πάει. Την πρώτη επιφυλλίδα, την σχολίασε και ο Ανδριανόπουλος την επόμενη Κυριακή, χωρίς να περιμένει να διαβάσει την δεύτερη και έπεσε εντελώς έξω στα σχόλιά του. Δεν κατάλαβε τίποτε και δεν είναι καθόλου βλάκας. Όντως το περιεχόμενο είναι λιγάκι περίεργο και εν πολλοίς παρεξηγήσιμο, διότι αφορά στην Οικουμενικότητα του Ελληνισμού, την οποία ο Γιανναράς συνδέει με την Οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας. Πάντα επέμενε και στα δύο. Το μόνο που έκανε την φορά αυτή, ήταν ότι το γύρισε πολύ στο φιλοσοφικό, θεωρητικό μέρος, κάνοντας το νόημα να φαντάζει σαν ένας απλός στοχασμός, χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.
Η Ελλάδα, όπως το έχει κατ' επανάληψη πει και γράψει, δεν παράγει πολιτισμό, διότι είναι αντίγραφο της Δύσης και προϊόν του Διαφωτισμού. Μπορεί να αντιγράφει, μπορεί να βελτιώνει, αλλά δεν μπορεί να πρωτοτυπεί πια. Αν αντιθέτως δεν είχε περιοριστεί στα στενά πλαίσια του ελληνικού κράτους, ο Ελληνισμός θα μπορούσε να είχε ανακτήσει την προτέρα του λαμπρότητα και αντί αντιγραφέας, να ξαναγίνει δάσκαλος. Καλά και άγια όλα αυτά, αλλά εντελώς θεωρητικά, κατά την ταπεινή μου άποψη, διότι το ελληνικό κράτος έπρεπε να υπάρξει, διαφορετικά θα ήμασταν μια ζωή ραγιάδες. Αποκλείω να είχαμε εκ των ένδω αλώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπως περίπου είχαμε καταφέρει να κάνουμε την Ρωμαϊκή μερικούς αιώνες πριν, διότι είχαμε εξαντλήσει τα αποθέματά μας. Τίποτε δεν μπορεί να κρατήσει αιώνια, ούτε ο ελληνικός πολιτσμός, ο οποίος μόλις και μετά βίας είχε καταφέρει την άλωση του Βυζαντίου. Παραπέρα όμως; Είχαμε ήδη αρχίσει να παρακμάζουμε επικίνδυνα και αν δεν γινόταν η Επανάσταση του '21, ίσως να είχαμε απολέσει την εθνική μας ταυτότητα (κατά τον Γιανναρά και τώρα την έχουμε απολέσει).
Η διάλυση των πέντε διαφορετικών εκκλησιαστικών διοικήσεων που υπάρχουν στην Ελλάδα και η υπαγωγή τους στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, προϋποθέτει ότι το τελευταίο θα μπορέσει να αποδεσμευτεί από το τουρκικό κράτος, ακόμη και αν χρειασθεί να φύγει από την Πόλη, κάτι που και ο Γιανναράς είχε υποστηρίξει, αλλά τώρα δεν το ανέφερε. Διαφορετικά, είναι αδύνατον Εκκλησία ελεύθερης χώρας να υπάγεται σε υπόδουλο πατριαρχείο (η φράση είναι νομίζω του Θ. Φαρμακίδη, ή λάθος κάνω;). Πρέπει, δηλαδή, να εκλείψουν οι λόγοι που επέβαλαν την αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία δεν ήταν θέμα Κοραϊκών, όπως υποστηρίζει ο Μάρκος, αλλά αίτημα και των ίδιων των επαναστατών του '21. Όταν τον 1828, αν θυμάμαι καλά, ο τότε Πατριάρχης Αγαθάγγελλος, ο οποίος ήταν Βούλγαρος, έστειλε, προφανώς τη προτροπή του σουλτάνου, αντιπροσωπεία στον Καποδίστρια για να λάβει την διαβεβαίωσή του ότι, η μεν Ελλάς ανεξαρτητοποιήθηκε, η Εκκλησία όμως θα μείνει πιστή στο Οικ. Πατριαρχείο (ουσιαστικά δηλαδή στην Πύλη), ο Καποδίστριας τους είπε ότι "οι Έλληνες δεν πολέμησαν μόνο για την ελευθερία του σώματός των, αλλά και της ψυχής των".
Πριν από κάμποσο καιρό, είχα παρακολουθήσει μία συνέντευξη της Αρβελέρ, η οποία υποστήριζε θέσεις παρόμοιες με αυτές του Γιανναρά. Είχε πει χαρακτηριστικά ότι, αφού δεν καταφέραμε να ξανακάνουμε πρωτεύουσά μας της Κωνσταντινούπολη, βρήκαμε ένα λασποχώρι που τον λέγανε Αθήνα και το κάναμε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους. Ε ναι, διάολε, δεν μπορύσαμε να κάνουμε κάτι άλλο για τον ελληνικό κράτος, όχι όμως και τονΕΛΛΗΝΙΣΜΟ και αυτή είναι η διαφορά που δημιουργεί της παρεξηγήσεις στις απόψεις του Γιανναρά.
@Greg
έχεις ένα "μαγικό" τρόπο να οργανώνεις τέτοια συζήτηση!!!
Νομίζω ότι είναι πολύ χρήσιμες οι απόψεις που παρατέθηκαν εδώ. Θα ήθελα να σας επισημάνω ότι ο Χ. Γιανναράς δεν είναι ο μόνος που έχει τέτοιες απόψεις, ή σε παραλλαγές, αλλά υπάρχουν κι άλλοι.
Ξεκινάμε από τους κολυβάδες, περνάμε στο Μακρυγιάννη, συνεχίζουμε με Παπαδιαμάντη, Παλαμά, Ελύτη και αρκετούς άλλους...
Ποτέ μα ποτέ δεν έχει γίνει συζήτηση πάνω σ' αυτό το καυτό θέμα. Είναι ίσως το μεγαλύτερο ταμπού στην Ελληνική πραγματικότητα.
Το κακό, νε την επιβολή στενών εθνικών ορίων έχει ξεκινήσει από τον Κοραή, και συνεχίζεται αμείωτο μέχρι τις ημέρες μας.
Δεν χρειαζόμαστε τα έθνη, όταν ξεπερνούμε το περασμένο τους κοιτώντας προς τον Θεό...
Και ο Ελληνισμός είναι κεντρικό σημείο, γιατί αυτός ο πολιτισμός, έφερε από την αρχαιότητα τον άνθρωπο στο κέντρο. Όπου βέβαια με το χριστιανισμό τον απο-"θεώνει" και τον τελειοποιεί.
Σκεφτείτε ότι η ορθόδοξη εκκλησία, όπου κι αν πήγε να κάνει ιεραποστολή, μετέφρασε πρώτα πρώτα το ευαγγέλιο στην τοπική λαλιά, κι αν δεν είχανε οι λαοί τους έφτιαχνε. Ήτανε δηλαδή μια διαδικασία αντίστροφη προς την τωρινή "παγκοσμιοποίηση", που μόνο η ορθόδοξη εκκλησία έχει κατορθώσει να πετύχει. Και το σπουδαιότερο: αναίμακτα.
Για μένα αυτό το σκεφτικό ακολουθεί ο Γιανναράς και πολλοί άλλοι...
Συμπληρωνω τον Βαρδο καλο ειναι να δειτε καποτε τα γραπτα του Δημητριου Κιτσικη με την περιφημη γεωπολιτικη θεωρια της ενδιαμεσης περιοχης η οποια αναφερει οτι καθε μεγαλη Δυναμη προσπαθει να ελεγξει τον ελληνοτουρκικο χωρο διοτι τα στενα, Μακεδονια και το Αιγαιο ειναι το κλειδι της παγκοσμιας εξουσιας. Αναφερει δε την αδιακοπη κινηση ολων των δυναμεων, Δυσης, Ρωσιας, Τουρκων, Μογγολω, Ελληνων για τον ελεγχο της ενδιαμεσης περιοχης.
Η θεωρια αυτη βλεπει Τουρκους και Ελληνες ως κληρονομους και εν δυναμει συνεργατες μιας αυτοκρατοριας. Η ΔΥση θεωρειται κατα τον Κιτσικη ξενος πολιτισμος, εν γενει βαρβαρικος και συμφωνει με τον Χαντιγκτον οτι η Ελλας ειναι χωρα μη Δυτικη με σαφη ορθοδοξο-μυστικιστικο θρησκευτικο πολιτισμο.
Χαρακτηριστικες κολυβαδικες γεωπολιτικες εξελίξεις (ο Κιτσικης ειναι γεωπολιτικος εκφραστης του κολυβαδισμου και του Σχολαριου) ειναι η προταση Ζαριφη τραπεζιτη του Σουλτανου προς την ελληνικη αντιπροσωπεια στο συνεδριο του Βερολινου το 1872που προτεινει ελληνοτουρκικη αυτοκρατορια στα ιδια πλαισια της Αυστρο-Ουγγρικης.
Ο Φαναριωτης Ζαριφης ερχεται σε αντιθεση με τα ανερχομενα αστικα στρωματα που εκφραζονται απο την Εθνικη Τραπεζα της ΅Ελλαδος και τις αναριθμητες οργανωσεις (Αρχαιολογικη εταιρεια) οι οποιες θα χρηματοδοτησουν μυστικα απελευθερωτικα κινηματα στην Μακεδονια. Εκφραστης ειναι ο διοικητης της εθνικης τραπεζης Μαρκος Ρενιερης.
Τα ιδια κολυβαδικα γεωπολιτικα πεπραγμενα μπορουν να ιδωθουν στην αντιπαραθεση Κωνσταντινου-Βενιζελου καθως και επισης στην Χουντα η
Αφού ευχαριστήσω όλους για τα σπουδαία και σημαντικά που τόσα μας μαθαίνουν ή μας θυμίζουν (ξέρατε "παλιόπαιδα" πολλά για το θέμα τόσο καιρό και δεν μας τα λέγατε... :-D ), να απαντήσω κατ' αρχήν στην ερώτηση του Μενεξένου, γιατί
δεν συνδέω την στάση Γιανναρά με τον Παπαχελά, αλλά με το Πατριαρχείο.
Ο καθηγητής έκανε μια βόλτα από εκεί πριν λίγο καιρό. Η κεντρική ιδέα των θέσεων του Πατριάρχη είναι λίγο πολύ αυτή που εξέφρασε ο Γιανναράς. Αν και δεν μπορώ να ανατρέξω σε έγγραφες αποδείξεις (μια και δεν φρόντισα να τις κρατήσω) μου έχουν αφήσει τη
"γεύση" προσπαθειών να βολευθεί το πατριαρχείο και μόνον!. Ανήκουν στο πλαίσιο των προσπαθειών εξωραϊσμού της Τουρκίας αφ' ενός και της παράθεσης τόσο πολλών "αν" που η πιθανή πραγμάτωσή τους καθιστά ακατανόητη οποιαδήποτε διαμάχη. Η πραγμάτωσή του όμως! Που είναι απίθανη υπό τας συνθήκας.
Ο Παπαχελάς από την άλλη βλέπει το Πατριαρχείο σαν παγκοσμιοποιητικό εργαλείο και γι' αυτό δεν χωνεύει η "παρέα" του τον Χριστόδουλο και την "εθνοκεντρική" στάση του στα εκκλησιαστικά! Μην ξεχνάμε όμως πριν κατηγορήσουμε τον προκαθήμενο για κάτι τέτοιο, ότι πρωτοστάτησε και φαντάζομαι θα συνεχίσει στην προσπάθεια ενοποίησης των εκκλησιών. Έφερε μάλιστα εδώ τον Πάπα, που ΜΑΣ ζήτησε (από την Ακρόπολη!!!) συγνώμη για τις σταυροφορίες και την καταστροφή που μας επιφύλαξαν! Έχουν τέτοια τεράστια σημασία όλα αυτά! Διότι ο Πάπας αναγνώρισε έτσι (μια και
απευθύνθηκε σε μας) την συνέχεια, την κληρονομιά και την οικουμενικότητα του Ελληνισμού! Οι σημαντικοί της παγκοσμιοποίησης το έχουν καταλάβει αυτό. Οι
εγχώριοι υποστηρικτές (αλλά και αντίπαλοι) δυστυχώς όχι!!! Αλλιώς θα το είχαμε κεντρικό θέμα συζήτησης και επιχείρημα!
Με τον Cretensis συμφωνώ ανεπιφύλακτα! Δεν βλέπω μάλιστα τους Cacofonix και Martingale να διαφωνούν! Για την ακρίβεια δείχνουν να συμφωνούν μεν, να εύχονται, να ελπίζουν ή αναπολούν δέ! Και εγώ το ίδιο! Φαντάζομαι ότι η διαμάχη "ησυχασμού-φωταδισμού" συνεχίζεται στο μυαλό και στην καρδιά των Ελλήνων συνειδητά ή ασυνείδητα. Και ούτε κανένας ξυπνάει το πρωϊ και θέλει να "σφάξει" Τούρκους για μπρέκφαστ. Μακάρι να μπορούσαν να ικανοποιηθούν μερικές δεκάδες "αν" και να καθόμασταν πάνω στο Αιγαίο διατηρώντας την ιδιοπροσωπεία μας αγαπημένοι! Αυτή τη στιγμή όμως και με την ιστορία όπως έχει εκτυλιχθεί, ακόμα και άρθρα σαν του καθηγητή - που αποτελούσε έναν από τους μοχλούς πίεσης κατά των Λιακορεπουσαίων κάνουν ζημιά και δεν ενισχύουν την οικουμενικότητα της eλληνο-ορθόδοξης πολιτιστικής πρότασης, αλλά την εξαφάνισή της!
Μακάρι να μην είχαμε καταστήσει το "λασποχώρι" πρωτεύουσα, αλλά αυτό μας έκατσε. Θα το υποστηρίξουμε...
...Αυτή τη στιγμή όμως και με την ιστορία όπως έχει εκτυλιχθεί, ακόμα και άρθρα σαν του καθηγητή - που αποτελούσε έναν από τους μοχλούς πίεσης κατά των Λιακορεπουσαίων κάνουν ζημιά....
Ακριβώς!Και χωρίς να χρειαστεί να μπούμε σε θεωρίες συνωμοσίας, θα πρέπει να αναρωτηθουμε εάν είναι συμπτώσεις οι συγκλίσεις απόψεων των πολιτικών δυνάμεων γύρω απο τα Ελληνοτουρκικά και η ταυτόχρονη εμφάνιση και προβολή πληθώρας ιδεών και θεωριών "οριενταλιστών" που εξηγούν και δικαιολογούν αυτην την πολιτική.
Πως δηλαδή, εδώ και πάνω απο μια δεκαετία υπάρχει μια εγκληματική, σταθερή υποχώρηση απο τις ελάχιστες πάγιες θέσεις μας στα θέματα Αιγαίου, Κύπρου, μειονότητας κ.λ.π. και παράλληλα στον ιδεολογικό χώρο υπάρχει μιά προσπάθεια επηρεασμού και χειραγώγησης της κοινής γνώμης και αλλαγής της "κρατούσης ιδεολογίας" με τις πρόσφατες παρεμβάσεις σε καίριους τομείς όπως η παιδεία, προς μια ηττοπαθή πολιτική μη αντίστασης στις διεκδικήσεις της Τουρκίας.
Αυτά, υποθέτω είναι γνωστά.
Γνώμη μου είναι, οτι άρθρα σαν αυτά του Χ.Γ. πρέπει να ιδωθούν μέσα σε αυτό το πλαίσιο.
Με δυό κουβέντες: "κάθε αντίσταση είναι μάταιη".... οπότε.. σε αντικατάσταση του παλαιότερου "ας μας πάρει η Ευρώπη να λύσουμε τα προβλήματά μας", τώρα πλασσαρεται το zombie της "Ελληνοτουρκικής ένωσης, ή ομοσπονδίας (με συν- ή και χωρίς) έστω σαν μιά απώτερη κατάληξη.
Οι θεωρίες οτι οι Έλληνες με την "υπεροχή" τους θα καταφέρουν κάποτε να επιβληθούν(πολιτιστικά και οικονομικά)σε 70 εκατομμύρια Τούρκους, μέσα σε ένα τέτοιο μόρφωμα, νομίζω οτι απευθύνεται στην πελατεία των γνωστών εκδόσεων του γνωστού καναλιού...
όντως.....finis Greciae!
Κανένας δε ζητά την άμεση κατάργηση των συνόρων. Απλά, βασισμένοι στην ιστορία, καταννοούμε την παγκόσμια αξία του Ελληνοχριστιανικού τρόπου ζωής.
Το πιο παράξενο είναι ότι το καταλαβαίνουν αρκετοί αγγλοσάξωνες στοχαστές, που βέβαια στην Ελλάδα δεν ακούγονται.
Αν ο Γιανναράς κάνει υπερβάσεις, είναι για να καταδείξει την παραλυσία της αντίθετης άποψης, του σχεδίου Αμαν κλπ.
Σίγουρα, θα έπρεπε να κάνουμε περισσότερη συζήτηση πάνω σ΄ αυτό τον τρόπο ζωής, από ότι στα δυτικόφερτα μοντέλλα, κύρια σ' αυτά που επικράτησαν με τη Γαλλική επανάσταση.
Μας θυμισε χθες ο καθηγητης Σαρρης (ΕΔΗΚ), στην προσφωνηση πο εκανε σε συνεδριο πολιτικης παραταξης, οτι ο συναδελφος του Βερεμης και προεδρος του Συμβουλιου Παιδειας (το "εθνικου" το εβγαλαν αυτοι οχι εγω) δηλωνε οτι η Τουρκια αποτελει για την Ελλαδα οτι οι ΗΠΑ για το Μεξικο!!!! Αυτη ειναι η επικρατουσα αντιληψη στον "ιδεολογικο" αγωνα...
@ greg:
Ομολογώ πως το τελευταίο αυτό δεν το κατάλαβα. Τι σχέση έχει το ντουέτο ΗΠΑ-Μεξικό με το Τουρκία-Ελλάδα.
1) Οι ΗΠΑ είναι ο πλούσιος γείτονας που προσπαθεί να αποφύγει τους λαθρομετανάστες ιδιαιτέρως από το Μεξικό. Το γιατί, δεν είναι του παρόντος. Με την Ελλάδα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Η Τουρκία είναι μεν μεγαλύτερη, αλλά φτωχότερη και θα επιθυμούσε να "στείλει" (ξεφορτωθεί) ανέργους στην Ελλάδα.
2) Του ανωτέρω δοθέντος, δεν είναι δυνατόν να καταστεί η Ελλάδα δορυφόρος της Τουρκίας, η οποία θα αναβαθμιστεί από τις ΗΠΑ σε περιφερειακή "υπερδύναμη", διότι είναι πολύ μικρότερη σε πληθυσμό και θα καταληφθεί από τους Τούρκους μετανάστες. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με τις ΗΠΑ, δηλαδή δεν κινδυνεύουν να αφανισθούν από το Μεξικό, απλώς δεν θέλουν Μεξικανούς μετανάστες (έχουν κτίσει και προστατευτικό τείχος στα σύνορα, η δε συνοριοφυλακή πυροβολεί στο ψαχνό, αν δεν σταματήσουν αμέσως).
@ zipo:
"Γνώμη μου είναι, οτι άρθρα σαν αυτά του Χ.Γ. πρέπει να ιδωθούν μέσα σε αυτό το πλαίσιο.
Με δυό κουβέντες: "κάθε αντίσταση είναι μάταιη".... οπότε.."
Όχι, καθόλου, καμμία σχέση. Ο Γιανναράς μιλά για τελείως άλλο πράγμα. Στοχάζεται πάνω στο πώς θα έπρεπε να είχε γίνει, ώστε ο Ελληνισμός να μην πάψει να είναι οικουμενικός, διότι αυτή η οικουμενικότητά του, κατά τον καθηγητή και όχι μόνο, είναι που του έδινε την δυνατότητα δημιουργίας πολιτισμού, άρα τον καθιστούσε αυτόνομο και ιδιοπρόσωπο. Ενώ τώρα είναι αντίγραφο της Δύσης. Και την οικουμενικότητα αυτή την βλέπει συνεχιζόμενη μόνο μέσα από την οικουμενικότητα της ορθοδοξίας.
Τα άρθρα αυτά πρέπει να ταδείτε έξω από τα συνήθη στενά πλαίσια της πολιτικής, αλλιώς δεν γίνονται κατανοητά. Βρε αδελφέ, φιλόσοφος είναι ο άνθρωπος, μην ζητάς και πολλά-πολλά! :-)
Ο Ελληνισμός είχε κάποτε πάρει οικουμενικές διαστάσεις και αυτό ήταν επί Μ. Αλεξάνδρου, όταν με τον ανώτερο πολιτισμό και την δυναμική του, "μπόλιαζε" άλλους πολιτισμούς και του γονιμοποιούσε, επωφελούμενος και ο ίδιος, χωρίς να υφίσταται αλλοίωση. Αυτό θα ήταν αδύνατον εν προκειμένω, για τους λόγους που εξήγησα χθες.
Tο ΜΕξικο μετα τον Μεξικανο-Αμερικανικο πολεμο εχασε το Τεξας, την Αριζονα, το Νεο Μεξικο, την μιση Καλιφορνια και νομιζω την Γιουτα. ΣΤην ουσια η Αμερικη προσαρτησε με την συνθηκη ειρηνης το μισο Μεξικο. Εξ ου και ο Χαντιγκτον μιλαει στο τελευταιο του πονημα περι Ισπανοποιησης της Αμερικης οτι η επανακαταληψη των εδαφων θα γινει ειρηνικα μεσω της μεταναστευσης. Τωρα αν ο Βερεμης νομιζει πως κατι αναλογο ισχυει μεταξυ Οθωμανικης Αυτοκρατοριας και Ελλαδος του απαντω οπως ειπε ο Κουνδουρος στην Μαριεττα. Α γαμησου ρε μαλακα
@ cretensis
Ο Σαρρής μιλώντας για τα λεχθέντα από Βερέμη, ανέφερε ότι η σχέση αυτή (Ελλάδα-Τουρκία) από τους εκσυγχρονιστές γίνεται αντιληπτή σαν σχέση υποτέλειας που όμως δεν ενοχλεί! Η Τουρκία είναι η μεγάλη περιφερειακή δύναμη, ενσωματώνει αρκετές εθνότητες και είναι η κατάλληλη λόγω στρατιωτικής και πληθυσμιακής δύναμης, να ασκεί τον ρόλο του τοποτηρητή αφ' ενός των ΗΠΑ και του ελεγχτή των πλουτοπαραγωγικών και ενεργειακών πόρων της περιοχής, διασφαλίζοντας έτσι την σταθερότητα!
Και ολίγον ΓΚΙΟΥΛ για το πατριαρχείο σε σχέση με τα πολλά "αν" του καθηγητή Γιανναρά!
Αναφορικά με τον τίτλο του Πατριαρχείου, η στάση της Τουρκίας συνάδει με τη διεθνή συμφωνία που συνήφθη στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λωζάννης. Επετράπη στο Πατριαρχείο να παραμείνει στην Τουρκία μόνον για να παρέχει θρησκευτικές και πνευματικές υπηρεσίες στους ορθόδοξους και ελληνικής καταγωγής Τούρκους πολίτες της Κωνσταντινούπολης. Με άλλα λόγια, το να χαρακτηριστεί «οικουμενικό» το ελληνικό ορθόδοξο Πατριαρχείο του Φαναρίου αντιβαίνει στη Συνθήκη της Λωζάννης. Αφετέρου το Πατριαρχείο εκτελεί ελεύθερα και χωρίς εμπόδια τις θρησκευτικές του δραστηριότητες.
Σημείωση: Λόγω του συστήματος ηλεκτρονικής αρχειοθέτησης της Καθημερινής, από μεθαύριο ίσως το λινκ να μην λειτουργεί!
Πάντως σήμερα ο Χ.Γ. ήταν απολαυστικός σε ότι αφορά την γλώσσα του κ. Γιώργου Παπανδρέου.
υγ. ζεστη
Μέχρι το 1974, η Τουρκική μειονότητα (17.5%) στην Κύπρο ήταν διασκορπισμένη σε ολόκληρο το νησί.
Οι Βρεττανικές βάσεις στην Κύπρο περιλαμβάνουν πολλά (Ελληνικά) χωριά (στις επαρχίες Λεμεσού και Λάρνακας). Η κλειστή περιοχή (εκεί που είναι τα στρατόπεδα και τα αεροδρόμια κλπ) είναι πολύ μικρή σε σχέση με την συνολική έκταση των βάσεων. Στην ανοικτή πριοχή υπάρχουν οι ελευθερίες της εγκατάστασης (στα χωριά και συνοικισμούς), διακίνησης και ιδιοκτησίας. Αυτό το στάτους ΔΕΝ άλλαξε μετά το 1974. Με άλλα λόγια, η μεγαλύτερη έκταση των Βρεττανικών βάσεων κατοικείται από ΄Ελληνες.
Το σχέδιο Άτσεσον προνοούσε ολόκληρη η περιοχή της Καρπασίας (το ανατολικό ‘πόδι’) να μετατραπεί σε Τουρκική βάση (αντίστοιχο των Βρεττανικών βάσεων σήμερα) και το υπόλοιπο νησί να ενωθεί με την Ελλάδα. Ο Μακάριος πολύ σωστά (κατά την γνώμη μου) το απέριψε. Τότε. Όχι διότι δεν έπρεπε να γίνει η ένωσις, αλλά διότι το σχέδιο θα έβαζε μια τεράστια Τουρκική βάση στην βόρεια Κύπρο. Ο Μακάριος δεν μπορούσε βεβαίως να γνωρίζει ότι λίγα χρόνια μετά η Ελλάς θα έδινε στην Τουρκία την Κύπρο ολόκληρη στο πιάτο σαν το ψαράκι που το τηγανίζεις, του βγάζεις και τα κόκκαλα, του βάζεις και λεμόνι και το σερβίρεις με πατάτες τηγανιτές.
Γρκεκ,
Τί ακριβώς θέλει ο Γιανναράς; Να (ξανα)γίνουν βίαιες μετακινήσεις πληθυσμών, να εκδιωχθούν οι Έλληνες από τις περιοχές των Βρεττανικών βάσεων για να δημιουργηθεί εκεί τί ακριβώς; Τουρκοκυπριακό κράτος;
Πόσο δύσκολο είναι να πούμε ότι: Ο καθένας εκεί που είναι το σπίτι του και ο κάθε πολίτης να έχει μία ψήφο. Ό,τιδήποτε άλλο είναι δικτατωρία είτε αυτό ονομάζεται ‘σχέδιο Ανάν’, είτε ονομάζεται ‘πρόταση του κουλτουριάρη Γιανναρά’, είτε ονομάζεται ‘Γιωργάκης’ για ‘Κωστάκης’.
Ο Γιανναράς όπως και μερικοί άλλοι στην Ελλάδα θεωρούν τους Κυπρίους κάτι σαν τους παίκτες της Φάρμας, ή του So You Think You Can Dance.
Βρε Γιανναρά, δεν πας να κάνεις καμοιά φασολάδα λεω γω;
Εμείς είμαστε εδώ από τον 14ο προ Χριστού αιώνα. Το μαρτυρουν οι πέτρες και τα μνημεία και η ιστορία και η ιστορία δεν είναι reality show να ψηφίσουν οι κουλτουριάρηδες οι καθηγητάδες ποιός να φύγει και ποιός να μείνει. Δεν πάμε πουθενά. Είμαστε ξεροκέφαλοι και πεισματάρηδες αλλά πάνω απ’όλα Έλληνες. Και όποιου του αρέσει και κυρίως όποιος αντέξει. Η ιστορία πάντως έχει αποδείξει ότι εδώ και 4 χιλιάδες χρόνια αντέχουμε πολύ παραπάνω από όλους γύρω μας, απόδειξη το ότι ενώ όλοι έρχονται και φεύγουν (Πέρσες, Αιγύπτιοι, Σαρακηνοί, Βενετοί, Οθωμανοί, Βρεττανοί), εμείς εδώ. ‘Το νυν, αντάν να τρώει την γην, τρώει την γην θαρκιέται, μα πάντα τζείνον τρώεται τζιε τζείνον καταλιέται’. Γιανναρά, go and sell crazy somewhere else. Πάρε και την Μαρία (Ρεπούσι) μαζί σου.
-- Κωνσταντίνος Κ.
@ Κωνσταντίνος Κ.
Σ' ευχαριστούμε για τις πολύτιμες πληροφορίες!
ΥΓ. Δύο φορές προσπάθησα να γράψω μεγαλύτερο σχόλιο και δύο φορές έπεσε πριν το αναρτήσω το ρεύμα! Ο Θεός Γιανναρά δεν το ήθελε και το σέβομαι...
Αγαπητοί συνομιλητές (κυρίως Greg και vangelakas),
με καθυστέρηση είδα ότι ο Greg παραπέμπει στο άρθρο μου "τέλους επίγνωση" (http://press-gr.blogspot.com) περί του Αρχιεπισκόπου διά των εξής: "Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της αθλιότητας των αντιπάλων του Αρχιεπισκόπου και το πόσο πολιτικό είναι το θέμα, διαβάστε το άθλιο - μόλις μια βδομάδα μετα - αυτό άρθρο, που καταλήγει: …" (Ιούνιος 22, 2007). Αμέσως μετά το σχολιάζει ο vangelakas με τρόπο που πιστεύω ότι τον αδικεί.
Σας ενημερώνω ότι δεν είμαι ιερωμένος ούτε έχω την παραμικρή σχέση με αρχιερατικούς ή ευρύτερα εκκλησιαστικούς κύκλους φιλίους ή πολεμίους του Αρχιεπισκόπου. Συνεπώς, δεν ανήκω στους αντιπάλους του, οι οποίοι σίγουρα έχουν ενεργοποιηθεί. Ακόμη, δεν έχω την παραμικρή σχέση με οποιαδήποτε πολιτική ή παραπολιτική κίνηση ή παράταξη. Συνεπώς, είμαι αμέτοχος ενεργειών που -σίγουρα πάλι- εκπορεύονται από τέτοιους χώρους.
Σας τα λέω αυτά όχι σαν απολογία, αλλά για να σας δείξω ότι έχετε πέσει ολότελα έξω στην "ανάλυση περιεχομένου". Εκφέρω ατομικά την απαρέσκειά μου στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου. Για το γεγονός και για τον τρόπο μου μπορείτε να με επικρίνετε ου μην αλλά και να με εξυβρίσετε προσηκόντως. Μην αυταπατάσθε όμως ότι εντοπίσατε άλλες από μένα δυνάμεις, περί του χαρακτήρος και της αθλιότητος των οποίων βρίσκετε στοιχεία στο άρθρο μου.
Τώρα, να σας πω γιατί η απαρέσκεια; Μα, απλούστατα, για τους λόγους που γράφω με ασφυκτική συντομία. Επί τη ευκαιρία, με την ίδια βραχύτητα λόγου να συμπληρώσω και την αναισχυντία και την αηδία (όπως λέει ο Πλούταρχος) της περιαυτολογίας. Από την πρώτη στιγμή της εκλογής του εμετικοί τηλεοπτικοί αυτοέπαινοι, μέχρι και την τελευταία εν ασθενία δημόσια δήλωσή του, την ευχαριστήρια. Υπηρετώ, λέει, την Εκκλησία με όλο μου το είναι. Μα αν συνέβαινε πράγματι αυτό, όχι μόνο δεν θα το διαλαλούσε ο ίδιος, αλλά κι αν το άκουγε από άλλον θα συνεστέλλετο. Έτσι λένε τουλάχιστον και οι φιλόσοφοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας.
Ο Χριστόδουλος δεν υπηρέτησε την Εκκλησία. Αντίθετα, από τότε που επικάθησε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο (με όλως αθέμιτες μεθοδίες. Το αγνοείτε;) ανάγκασε την Εκκλησία να τον υπηρετεί δουλικά. Να ικανοποιεί η Εκκλησία πειθήνια τη βουλιμική δοξομανία του, τη χλιδάτη καλοπέραση, τη δύσοσμη και διευρυνόμενη κλίκα του. Υπάρχει αντίρρηση; Και αυτόν ακόμη τον Επιτάφιο Θρήνο, την ιερή ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής, έχει διαστρέψει ευτελίζοντάς τον σε φιέστα υπηρετική της αυτοπροβολής του. Από αυτήν τουλάχιστον τη βλασφημία δεν μπορούσε να τον έχει αποτρέψει η Σύνοδος; Τελείως ανύπαρκτη η Σύνοδος όλα αυτά τα χρόνια; Καμιά δύναμη ανάσχεσης στην αρχιεπισκοπική κατρακύλα;
Ή μήπως δεν σάρκωσε ο Χριστόδουλος όσα καταλογίζουν οι Πατέρες σε "Χριστεμπόρους" και κενοδόξους αρχιερείς;
Δεν πρέπει να «επιδεικτιά» ο Επίσκοπος, λέει ο Μέγας Βασίλειος, να μην έχει τάση επιδείξεως. Ούτε να εμπορεύεται τον λόγο της διδασκαλίας «εν κολακεία των ακουόντων» (σας πάω…).
Βλέπω, λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ένα αλλόκοτο είδος πολιτικής να έχει μεταφερθεί από την αγορά στα άγια και από τα θέατρα στην αθέατη στους πολλούς μυσταγωγία.
Γιατί επιζητείς θεατές και πασχίζεις να φαίνεσαι; ρωτά ο ιερός Χρυσόστομος. Τα είπες ωραία και πέτυχες να σε χειροκροτήσουν. Και ποιο είναι το κέρδος;
Και βεβαίως δεν είναι μόνον αυτά. Η εικόνα του Χριστόδουλου μπορεί να απαρτιστεί πλήρης, μέχρι τελευταίας λεπτομερείας, από περιγραφές των Πατέρων για τους αποπομπαίους αρχιερείς.
Σε ορισμένα θέματα όμως, μπορεί να αντείπει κανείς, έχει πάρει σωστή θέση. Σύμφωνοι. Με τέτοιο ήθος όμως προτιμότερο να λείπει η συνηγορία του. Πάλι βλάβη επιφέρει. Γράφει σχετικά ο Χρήστος Γιανναράς: Οποιοδήποτε θέμα, οσοδήποτε καίριο, συνδεθεί με το όνομα ή με ενεργήματα του σημερινού αρχιεπισκόπου, είναι καταδικασμένο να υποβαθμιστεί, να διακωμωδηθεί, να ευτελιστεί (Καθημερινή, 11-12-05. Να συμπληρώσω παρενθετικά ότι αδικείτε τον Χρήστο Γιανναρά καταλογίζοντάς του εμπάθεια κατά του Αρχιεπισκόπου. Τι ανακριβές τού προσήψε; Εκπλήσσει η συντριπτική οστών δύναμη του λόγου του. Αυτό όμως δεν συνιστά εμπάθεια).
Στην πολιτική το καθένα από τα δύο μεγάλα κόμματα πασχίζει να πείσει ότι έκλεψε λιγότερο. Και για την Εκκλησία καταντήσαμε στον προβληματισμό με ποιον Αρχιεπίσκοπο θα βλάπτεται λιγότερο. Αυτού του προβληματισμού απόρροια ήταν ο επίλογος του άρθρου μου. Ποια είναι η αντίρρηση;
Με τιμή
Στέφανος Βέγας
ΥΓ Από το υπό κρίσιν άρθρο μου θέλω να διαγράψω την έκφραση: παχυσκελής και τραγομάσχαλος.
@ Στέφανος Βέγας
Μόλις είδα την απάντηση στο σχολιασμό μου και εκτιμώ την παράθεσή της. Λόγω υποχρεώσεων θα μου επιτραπεί φαντάζομαι να ανταπαντήσω μέχρι το βράδυ (γιατί πρέπει να βρώ και τον χρόνο, που θα είναι μεταμεσημβρινός...)
Η απάντηση
Δημοσίευση σχολίου