9.5.07

"ΦΡΑΝΤΣΕΖΙΚΟΣ" ΠΑΝΙΚΟΣ

Για τον Σαρκοζί δεν έτρεφα μέχρι σήμερα κάποια συγκεκριμένη συμπάθεια ή αντιπάθεια. Το ίδιο και για την Ρουαγιάλ. Οι αγωνιώδεις αντιδράσεις όμως των εκσυγχρονιστάδων και οι προσπάθειες εκφοβισμού μας για το Γαλλικό εκλογικό αποτέλεσμα, έχουν αρχίσει να με κάνουν να τον συμπαθώ!

Ας δούμε μερικά παράδοξα που εκφράζονται από τους ντόπιους παγκοσμιοποιητές σχετικά με την Τουρκία και το μεταναστευτικό. Δυό θέματα για τα οποία ο Σαρκό έχει αντιδιαμετρικές απόψεις μαζί τους, εν αντιθέσει με τη Σεγκολέν. Που απ' ότι κατάλαβα ήταν και οι μόνες τους διαφορές...
  • Ο Γάλλος έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να συναινέσει για την είσοδο της Τουρκίας, κοντράροντας την "ευφυή" εξωτερική πολιτική της χώρας μας η οποία συμπυκνώνεται στο μεγαλειώδες...: "Υποστηρίζουμε αταλάντευτα την Eυρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας!". Θα πάθουμε κακό μεγάλο μας λένε! Θα "εξάγουν" την εσωτερική τους κρίση λόγω της τελμάτωσης των ευρωπαϊκών τους προοπτικών!
    ...όταν αυτοί ανησυχούν, δεν μπορεί, κάτι καλό θα συμβαίνει...
    Αλλά, τόσα χρόνια (μέχρι την έναρξη της Σημιτικής περιόδου) που η γείτων ήταν εκτός Ευρώπης και η στάση της Ελλάδας ήταν αρνητική στο ενδεχόμενο αυτό, ποιές ήταν οι "φοβερές" επιπτώσεις για τη χώρα μας Ή τουλάχιστον τί ήταν αυτό που "γλιτώσαμε"; Αεροπλάνα μας ρίχνουν, πιλότους σκοτώνουν (κλείνει χρόνο ο Ηλιάκης...) και έχουν και το θράσος να ζητάνε τα ρέστα... Τα αεροπλάνα τους φτάνουν μέχρι την Εύβοια και είναι οπλισμένα πλέον, εν' αντιθέσει με το παρελθόν. Για να βγούμε στο Αιγαίο βαρκάδα απαιτείται να έχουμε και ένα Τούρκο εμπειρογνώμονα μαζί μας! Από τα τρείς χιλιάδες πόδια και πάνω τους δώσαμε το δικαίωμα να πετάνε χωρίς κανένα έλεγχο! Και το casus belli εκεί να μας "χαζεύει" αμέριμνα...
  • Μάλιστα για ποιά ευρωπαϊκή προοπτική μπορούμε να μιλάμε εκσυγχρονιστούληδές μου, για τη χώρα που παραπαίει ανάμεσα στον βαθύ ισλαμισμό και στον μιλιταρισμό, με την άθλια οικονομία, με τον απίστευτο αναλφαβητισμό για τα δεδομένα μας, διοικούμενη στην ουσία από στρατιωτική χούντα, που απειλεί όλον τον κόσμο αν διαφωνεί μαζί της (βλέπε Αρμενική γενοκτονία), που ετοιμάζεται να εισβάλει στο Ιράκ, που καταπιέζει 20 εκατομύρια Κούρδων, με ανύπαρκτα δικαιώματα κλπ.;
  • Πρόσφατο παράδειγμα για να κατανοήσουμε το άτοπο της τρομολαγνείας τους, είναι οι μέχρι σήμερα "τρομακτικές" επιπτώσεις του ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν! Πόσο
    καταστράφηκε η Κύπρος και πόσους πολέμους μας έκαναν οι Τούρκοι;
  • Δεν είναι ακόμη "κρίμα κι' άδικο, παράξενο μεγάλο" την μεγαλύτερη αγωνία για την εκλογή του αντι-Τούρκου και οπαδού της ελεγχόμενης μετανάστευσης Σαρκοζί να την επιδεικνύει η πολιτικά ομογάλακτη του νεοφιλελεύθερη ΝΔ; Με τον Παυλόπουλο να "τρέχει" στα κανάλια να δηλώσει ότι εμείς και σύνορα "τρούπια" έχουμε και ευγνώμονες είμαστε... μπάς και ανησυχήσουν οι σκλάβοι των μπομπολοβωβών! Με την Ντόρα να επαναλαμβάνει ακόμη και στην Αγγλική(!), μήπως και δεν καταλαβαίνει κανείς Ελληνικά, την "αταλαντευτικότητά" μας στους ισλαμιστές!
  • Εν προκειμένω, γιατί η υποστήριξη στους ιμάμηδες δείχνει ότι είναι η επιλογή συνεργασίας της πολιτικής μας ηγεσίας; Με τους κεμαλιστές (κύρια αλεβίτες) ποιές είναι οι ιδιαίτερες διαφορές μας; Ή αλλιώς, ποιές είναι οι ομοιότητές μας με τους άλλους; Εκτός από το κοινό αφεντικό βέβαια...
Σε μια απόπειρα να εξηγήσει κανείς τις παραδοξότητες αυτές, καταλήγει σχετικά εύκολα ότι ο μπούσουλας έχει χαθεί από τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης.
Η "αριστερά" ακκίζεται με "διεθνιστές" τραπεζίτες και πολυεθνικές...
Το μοντέλο που προσπάθησαν να επιβάλλουν έχει μπεί σε ανεπανόρθωτη κρίση, η οποία στον δυτικό κόσμο εκφράζεται από στροφή στα δεξιά, ενώ στη Λ. Αμερική και αλλαχού από αντίστοιχη αριστερή, λές και μια "υπερ-κοινωνική" ασυνείδητη δύναμη να προσπαθεί να κρατήσει την ισορροπία... Και στις δύο περιπτώσεις παρατηρείται ενίσχυση παραδοσιακών δομών για προφανείς λόγους. Έθνος, εκκλησία, ταυτότητα κλπ. Στην Ευρώπη η λαϊκή δεξιά παίζει το παιγνίδι αυτό με ευκολία. Γίνεται στα χωράφια της. Και κάνει ένα βήμα παραπέρα, με πρόταση εξόδου από τον παγκοσμιοποιητικό όλεθρο. Η "αριστερά" μην μπορώντας να κατανοήσει ακόμα και 100 χρόνια μετά το "ένα βήμα πίσω δυό μπροστά", παγιδευμένη από την "διεθνιστική" της ορμή, ακκίζεται με τους "διεθνιστές" τραπεζίτες και τις πολυεθνικές... Έχει χάσει κάθε επαφή με τις λαϊκές τάξεις, οι οποίες την επιβραβεύουν με ανύπαρκτα εκλογικά ποσοστά! Μετά το Γαλλικό αποτέλεσμα το big boss USA δείχνει να μην έχει έτοιμη απάντηση. Η Ευρωπαϊκή Τουρκία χωρίς να έχει κάνει κανένα βήμα αλλαγής, ήταν σηματικό πιόνι στο γενικότερο σενάριο. "Διέλυε" την Ευρώπη, έδινε ένα άλλο μοντέλο μουσουλμανικής χώρας, μπορούσε να "καταπιεί" μια Κουρδική ανεξαρτησία ευκολώτερα, άφηνε περιθώρια για επέμβαση στο Ιράν κλπ. Τώρα με το Σαρκόζειο βέτο, μπαίνει σε περιπέτειες επαναπροσδιορισμού της Τουρκικής ταυτότητας, σε σύγκρουση κοσμικού κεμαλισμού και ισλαμιστών, σε ανάγκη να επιλύσει το Κουρδικό δραστικά, σε στροφή προς την ανατολή άρα και διαφορετική στάση στο "Ιρανοϊρακινό" ζήτημα. Έτσι είναι φυσικό να μην έχει ακουστεί από το στοματάκι των Αμερικανών (ακόμα και στα χαμηλώτερα επίπεδα) το παραμικρό σχόλιο για το αποτέλεσμα. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς τον πανικό των ντόπιων λακέδων τους. Αρκούνται σε θρήνους και περιμένουν κατευθύνσεις. Και κινδυνολογούν για να δικαιολογήσουν την ανυπαρξία της πολιτικής τους σκέψης που αναδεικνύει το μέχρι σήμερα διατεταγμένο των ενεργειών τους...

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γκρεγκ τι σχεση εχουν καποια καρακωλια της ΝΔ (ξεφτυλιζουν την παραταξη) με τον Σαρκοζυ? Εμεις για τετοιο θελουμε τον Καραμανλη εχει τις δυνατοτητες δεν εχει απο οτι φαινεται τα κοτσια. Αλλα μεταξυ Γιωργακη και Καραμανλη στην καλπη θα ριξω το δευτερο, ο πρωτος δεν ειναι καν εξαμερικανισμενος ειναι διεθνοποιημενος

Greg είπε...

Την τελευταία σου φράση την συμμερίζεται το συντριπτικό ποσοστό των Ελλήνων!

ange-ta είπε...

Look!!!!!!

Μάρκος είπε...

Στο ιστολόγιό μου έχω γράψει κάτι με αφορμή άρθρο του Τσίμα για τον Σαρκοζί. Λέει ο Τσίμας

Πώς θα ζήσουμε εμείς, αν τη ζήσουμε, τη θριαμβευτική μεταμόρφωση μιας κλασικής Δεξιάς, λίγο ντροπαλής, με την κληρονομιά του Βισί να την ενοχοποιεί, με ένα μοντέλο πιο κοινωνικό, μετριοπαθές και κεντρώο, σε ένα νέο «μοντέρνο» πρότυπο, που δεν ντρέπεται να δηλώσει δεξιό και που μιλά έναν λόγο ριζοσπαστικό και αγγλοσαξωνικά φιλελεύθερο;

Είναι προφανές ότι ο φόβος και ο τρόμος των εκσυγχρονισταράδων (του ΠΑΣΟΚ τε και της ΝΔ!!) είναι η ΑΠΕΝΕΧΟΠΟΙΗΜΕΝΗ δεξιά, η ακομπλεξάριστη δεξιά, που δεν ντρέπεται για αυτό που είναι. Στην Ελλάδα έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο αυτή η άποψη από αλλού. Διότι εδώ μετά τη χούντα ισχύει το απόλυτο ανορθολογικό δόγμα "πας μη προοδευτικός φασίστας κι ακροδεξιός". Αυτό παρήγαγε τον μεσαίο χώρο. Ποια είναι η ακομπλεξάριστη δεξιά;;

Ας αφήσουμε τον Σαρκοζί. Ας πιάσουμε την αριστερή Ρουαγιάλ.

"Καλώ τους Γάλλους να βγάλουν τις σημαίες από τις ντουλάπες".

Φράσεις που ο Καραμανλής ο ίδιος θα κοκκίνιζε! Φράσεις που αν σύμβουλος του Καραμανλή του τις πρότεινε για τη δική του προεκλογική εκστρατεία, θα τον έστελνε στον ...Καρατζαφέρη.

Και όμως, το είπε χωρίς περιστροφές η αριστερή Ρουαγιάλ, η ελπίδα της Γαλλικής αριστεράς.

"Είμαι πιστός Καθολικός Χριστιανός και πηγαίνω κάθε Κυριακή στην Εκκλησία"

Τάδε έφη ο Κεντρώος Μπαιρού! Όταν στην Ελλάδα το ξεροβήξιμο του Χριστόδουλου είναι αρκετό για 35 οκτάστηλα πρωτοσέλιδα και για 200 τηλεοπτικές ώρες βρισίματος, ο Μπαιρού δεν πρέπει να μας φαίνεται παρά κάτι μεταξύ χουντικού οπαδού του ελληνοχριστιανισμού και νεοναζί της Χρυσής Αυγής.

Ζήτω η ακομπλεξάριστη δεξιά της Γαλλίας
Ζήτω ο πατριωτισμός της αριστεράς και του κέντρου της Γαλλίας.

Και ξέρετε τι τα προκάλεσε όλα αυτά; το 20% του πρώτου γύρου του Λεπέν προ τετραετίας! Ο αποκλεισμός του Σοσιαλδημοκράτη στο δεύτερο γύρο.

Άμα δούμε κι εδώ έναν πανίσχυρο Καρατζαφέρη, όχι στο 20% αλλά στο 10%, θα μετακινηθεί το κέντρο βάρους της ρητορικής των μεγάλων κομμάτων πατριωτικότερα χωρίς τον φόβο και τον τρόμο της Ελευθεροτυπίας και του Μέγκα μήπως τους κατηγορήσουν για ακροδεξι-ότητες.

Μεταξύ του διεθνοποιημένου Γιωργάκη και του μεσαίου χώρου του Κωστάκη, προτιμώ το σκαμπίλι Καρατζαφέρη. Ψήφισα ΝΔ (για πρώτη φορά) το 2004, αλλά σήμερα πιστεύω ότι κάθε επιβεβαίωση της ψήφου στον Κωστάκη είναι ισοδύναμη με επιβεβαίωση ψήφου στο μεσαίο χώρο, στην ατολμία, στο κόμπλεξ, στους Λιακορεπούσηδες.

Πρέπει να επέλθει τιμωρία. Η ατιμωρισία θα τους κάνει να το παρατραβήξουν την επόμενη τετραετία.

Greg είπε...

@ Μάρκος

Ο Καρατζαφέρης θα ενισχυθεί. Αν πιάσει 10% δεν ξέρω, αλλά το 5-6 το έχει σίγουρο! Το ότι θα ναγκασθούν λόγω των Γαλλικών εκλογών να αλλάξουν τροπάρι τα δύο τουλάχιστον μεγάλα κόματα είναι πάλι βέβαιο.

Είσαι χειμαρώδης...

@ange-ta
Το προσπαθώ... :-D

vangelakas είπε...

εγώ ακόμη καί τώρα θεωρώ όχι βεβαία τήν είσοδό του στό κοινοβούλιο... νομίζω ότι όλο καί κάτι θά σκαρφισθεί η νουδούλα ώστε νά...........

Ανώνυμος είπε...

greg,
Κάνεις ένα λάθος. Η παγκοσμιοποίηση μια χαρά παίζει τα χαρτιά της. Η στροφή στη "δεξιά" (όρος που δεν υπάρχει σήμερα κατά τη γνώμη μου) και στη αριστερά (το ίδιο και για αυτή), δεν σημαίνει πώς η παγκοσμιοποίηση έχει χάσει τον μπούσουλα.
Απλά έχει δημιουργήσει τέτοια δικλίδα ασφαλείας ώστε αν δεν της πετύχει το ένα σχέδιο (είσοδος της Τουρκίας π.χ.) να της πετύχει κάποιο άλλο (π.χ. αναταραχή μεταναστών στην Γαλλία, και τότε θα δεις όλους τους προοδευτικούλιδες τι θα λένε...).
Εγώ προσωπικά δεν είμαι της λογικής "στους τυφλούς(Σααρκοζί-Ρουαγιάλ), ο μονόφθαλμος", όπως και στην Ελλάδα με τον δικοματισμό όπως είπε πριν ο Martingale.
Πρέπει να αντιδράσουμε όλοι ενάντια στη διεθνοποίηση και παγκοσμιοποίηση των πάντων κατευθείαν στη βάση της και όχι επιλέγοντας την καλύτερη δυνατή λύση ανάμεσα στις χειρότερες.
Δεν ξέρω με ποιόν τρόπο.
Πάντως όποιος και να είναι αυτός πρέπει να τον βρούμε γρήγορα, γιατί τα χειρότερα φοβάμαι πως έρχονται...

Ανώνυμος είπε...

Όπως και να έχει το πράγμα, σίγουρα θα έχουμε εξελίξεις.

Ανώνυμος είπε...

Θεωρω πως ο Νικολα Σαρκοζι αντιπροσωπευει μια γενια πολιτικων που πιστευαμε οτι παρηλθε. Πολιτικων που κοιτανε για πρωτη φορα την Δυση ως συνολο και ας ενδυονται τον εσθητα της εθνικης ταυτοτητας. Αν η Γαλλια μετατραπει σε ενα εθνος πολυπολυτισμικο θα χανοταν ενα μεγαλο κομματι της Ευρωπαικης κουλτουρας και ιστοριας. Κατα συνεπεια και εμεις ως Ελληνες και Ευρωπαιοι θα χαναμε. Ο Γκωλικος εθνικισμος της Ευρωπης των Πατριδων που πιστευω πως ο Σαρκοζι αντιπροσωπευει θα ειναι ενας καταλυτης εξελιξεων πανευρωπαικα. Αυτο το οποιο παραμενει ειναι στο τιμονι της Αμερικης να επανελθουν ανθρωποι με στοιχειωδη σοβαροτητα και δεν εννοω Κλιντον, Ολμπραιτ κα ΣΙΑ(δεν ειναι τυχαιο που οι Τσιμο-ΔΟΛιαδες-Τακο Μιχαιοι πλεκουν τα εγκωμια των Δημοκρατικων, της Αλλης Αμερικης κλπ. Ο Κλιντον ηταν ο πλεον διεθνοποιημενος και δεν δουλεψε κατουσιαν για τα συμφεροντα της χωρας του μανταρα τα εκανε).

Cacofonix είπε...

Κι ο Έβερτ στο μπλοκ των νοικοκυράδων (κατά την κ Ρεμπούση). Ο ριζοσπαστισμός της νεοφιλελευθερης δεξιάς (όπως του Σαρκοζύ) είναι αέναος. Αυτόν που δεν μπορούν να καταλάβουν οι ψευτοφιλελευθεροι της Ελλάδας. Πάντως τον Σαρκοζύ σαν την τελευταία ελπίδα της Γαλλίας τον είχε χαρακτηρίσει ο Economist.
Για μένα το πιο ενδιαφέρον είναι η οπισθοχώρηση των ιδεών της Γαλλικής επανάστασης, όπου προτάσσει την κοινωνία σαν το κινητήριο μηχανισμό, κι όχι τον άνθρωπο. Αυτή τη θεώρηση εφεύραν οι Αρχαίοι Έλληνες (και γι' αυτό η συνεχής αναφορά σ' αυτούς σε σχέση με τους υπόλοιπους αρχαίους πολιτισμούς).
Κατόπιν τον άνθρωπο στο κέντρο του κόσμου τον τελειοποίησε ο Χριστιανισμός, προσδίδοντας του την ηθική που χρειαζόταν για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις καθημερινές συναλλαγές με τους συνανθρώπους του. Η διαφορά με όλες τις υπόλοιπες ηθικές είναι ότι η Χριστιανική παρουσιάζεται αρκετά πιο ολοκληρωμένη, σε σχέση με ότι υπήρχε μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Με αυτά πορέφθηκε η ανθρωπότητα μέχρι και το 18ο αιώνα, όταν στη Γαλλία έχουμε τη μεγάλη αντιπαλότητα, και το πισωγύρισμα σε ότι αφορά στην πραγματική ελευθερία του ανθρώπου. Οι κύριοι εκπρόσωποι του γαλλικού διαφωτισμού θέσαν την κοινωνική ολοκλήρωση ως το πρωτεύον συστατικό για την πραγματική ελευθερία, κάτι που αποδείχθηκε ήδη από την ίδια τη Γαλλική επανάσταση ως ουτοπικό.
Οι αγγλοσάξωνες ποτέ δεν ακολούθησαν αυτό καθ ' αυτό το μοντέλο αλλά παρέμειναν στην παράδοση των αρχαίων ελλήνων και των χριστιανών. Με αυτο τον αγγλικό διαφωτισμό, είχαν πολλοί έλληνες διαφωτιστές επαφές, αλλά δυστυχώς μετά το 1831 επικράτησε στην Ελλάδα το λεγόμενο "γαλλικό" στρατόπεδο.
Αν δείτε και μέχρι τώρα τα προβλήματα που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία είναι παρόμοια με αυτά της γαλλικής (σκάνδαλα, απίθανοι πολιτικοί χωρίς ιδέες, πολύ αναποτελεσματικό κράτος, υψηλή ανεργία, κυρίως στους νέους, συντάξεις πολλαπλών ταχυτήτων και πολλά άλλα.)
Αν λοιπόν κάποιος μελετήσει τα προβλήματα που ταλανίζουν θα δει ότι είναι παρόμοια με τα δικά μας. Κι αυτό με κάνει να πιστεύω πως για τα δικά μας δεινά δεν φταίει τόσο πολύ η τουρκοκρατία...

Μάρκος είπε...

Κακοφωνίξ, κάπου σε πιάνω κάπου σε χάνω.

Συνοπτικά.

1. Εμείς (Ορθόδοξοι Χριστιανοί) δε λέμε ούτε ότι ο Χριστιανισμός είναι "θρησκεία", ούτε ότι αυτό που προσέφερε είναι "ηθική". Το να λέμε αυτά τα δύο σημαίνει εμποτισμό στον Προτεσταντισμό. Για περισσότερα διάβασε Γιανναρά και ειδικότερα το τελευταίο του βιβλίο "Ενάντια στη Θρησκεία".

2. Δε διαφωνώ ότι μοιάζουμε περισσότερο (καλύτερα: διαφέρουμε λιγότερο) στους Γάλλους από ότι στους Αγγλοσάξωνες. Και πάλι όμως οι διαφορές μας είναι τεράστιες. Αυτό που με ανησυχεί εν προκειμένω είναι η διαρκής ελληνική τάση να αυτο-συγκρινόμαστε με κάποιους τρίτους. Σκασίλα μου με ποιον διαφέρω λιγότερο. Αυτή η τάση δείχνει έλλειψη αυτοπεποίθησης και αυτογνωσίας. Αυτό μας λείπει. Να ξανα-ανακαλύψουμε την ταυτότητά μας. Ποιοι είμαστε. Μέσα από δικά μας μάτια και όχι τρίτων (Δυτικών)

3. Πώς λοιπόν, μετά από τα παραπάνω, να μην απορούμε για τα δεινά μας. Ναι, δε φταίει η Τουρκοκρατία. Για την ακρίβεια πιστεύω το αντίθετο. Η Τουρκοκρατία μας χάραξε, μας έφτιαξε αυτό που είμαστε, είναι περίοδος όπου αποκτήσαμε εαυτό και ταυτότητα. Περίοδος που είχαμε πολύ ισχυρότερη ταυτότητα, και αντίληψη αυτής, από όση σήμερα. Πράγματα που τα κάνεις στα δύσκολα. Δε φταίει για τα δεινά μας επειδή συνεισέφερε πολύ περισσότερο από όσο νομίζουμε στο ποιοι είμαστε. Τα δεινά μας οφείλονται σε ένα και μόνο πράγμα. Στον άκρατο μιμητισμό μας. Στο μεταπρατισμό μας. Στο ότι από την ημέρα που δολοφόνησαν τον Καποδίστρια μέχρι σήμερα πιθηκίζουμε κάθε τι που κάνουν οι "φωτισμένοι Δυτικοί" (μη χ..ω). Στο ότι βλέπουμε και τον ίδιο μας τον εαυτό με τα μάτια των Δυτικών. Διαβάζουμε ένα άρθρο στην τάδε ξένη εφημερίδα για τον Αριστοτέλη ή τον Σωκράτη και φουσκώνουμε από υπερηφάνεια! Είδες ρε τι μεγαλείο που είμαστε; Κι ας μην έχουμε ΙΔΕΑ τι έλεγαν οι άνθρωποι. ΙΔΕΑ! Γίνεται κάτι "κακό" στην Ελλάδα και λέμε "πω πω ξεφτίλα! τι θα πουν οι ξένοι αν το μάθουν". Κατάλαβες; Αυτό είναι η ρίζα των δεινών

Cacofonix είπε...

@μάρκος
Δεν νομίζω ότι διαφωνούμε πουθενά. Σίγουρα έκανα - επίτηδες - το λάθος το λάθος της επιστημονικοποίησης της θρησκείας μας, μιλώντας για ηθική. Δεν είμαι θεολόγος και δεν μπορώ να εκφράσω με σαφήνεια τέτοιες έννοιες.

Η σύγκριση με τους Γάλλους έγινε για να καταδείξω αυτό ακριβώς που λες κι εσύ: ότι δε φταίει η τουρκοκρατία για τα "κακά" του τόπου και του χαρακτήρα των Ελλήνων.
Γενικά αυτός ο διαφωτισμός - γαλλόφερνος - μας πότισε με υπεροπτισμό και υπεροψία, στοιχεία τέλεια αλλότροια με την ορθοδοξία. Το μην κρίνεις για να μη κριθείς έχει ξεχασθεί, κι έτσι πάμε σαν τις κότες στο κοτέτσι από 'δώ κι απο 'κεί, όταν μπει κάποιος μέσα.

Την αλήθεια την έχουμε στα κείμενα ελλήνων γραμμένη στη διάρκεια των αιώνων. Κι όμως αυτά τα ξεχνάμε ή και τα κοροϊδεύουμε, ή και σε μερικές περιπτώσεις τα βρίζουμε.
Νομίζω ότι όλα αυτά συνοψίζονται σε μια φράση: τη ζωντανή παράδοση , αυτή που κι ο Μακρυγιάννης και τόσοι άλλοι άλλοι πριν και μετά φωνάζουν.

Χάνουμε την ταυτότητά μας όχι γιατί αυτό μας επιβάλλεται από έξω, αλλά γιατί εμείς θέλουμε να τη χάσουμε. Κι εγώ είχα αυτή την ιδέα του αρχοντοχωριατισμού, μέχρι που στην αγγλία μου μάθανε να σέβομαι αυτό που είμαι, γιατί στην ελλάδα μου το έκρυψαν με επιμέλεια.

Τελειώνοντας, πιστεύω ότι έχουμε όλα τα υλικά για να επιβιώσουμε, αρκεί να εφαρμόσουμε το βασικό στοιχείο του πραγματικού ελληνικού διαφωτισμού: το ελεύθερο άνθρωπο στο κέντρο των επιλογών του, κι όχι τον χειραγωγημένο άνθρωπο στην δουλεία της κοινωνίας.