Και ξανά προς την "δόξα" τραβά!

Μια προσωπική ιστορία που "έταξα" στην ange-ta. θα σας την διηγηθώ λοιπόν κι' ας "καταστρέψω" το προφίλ μου...

Τέλη του '91 σε μια Αμερικανική πόλη της "βαθειάς Αμερικής" κάπου στο midwest, ο Καπογιώργης είχε την ευκαιρία να "ακονίσει" το μυαλό του δίπλα σε μία εξαιρετική μαθηματική ιδιοφυΐα (εν ζωή) τον Fred G..... O Fred είναι ένας από τους ανθρώπους, που όπως έλεγε η "γιαγιά" της Αμερικανικής συνολοθεωρίας Μ.Ε.R., "when you juggle two balls in the air, Fred is juggling five!" Για να αντιληφθείτε τι σημαίνει αυτό, ο εν λόγω είναι μαίτρ στο σκάκι παίζοντας μόνο τις Πέμπτες! Μάλιστα εδώ και εiκοσιπέντε χρόνια έχει εισηγηθεί μια απίστευτη σκακιστική παραλλαγή. Του "denial chess". Googlίστε το και θα πληροφορηθείτε τους κανόνες που "εκτοξεύουν" το πλήθος από τις βαριάντες του κανονικού σκακιού στην θέση του εκθέτη του 2!

Δίπλα στον Fred θα έκανα ένα "reading course" (μια σειρά από άρθρα τα οποία θα συζητάγαμε) στην Ramsey Theory. Ραντεβού κάθε Τετάρτη στις 3:30 στο γραφείο του για ένα δίωρο. Καπνιστές και οι δύο, οι μοναδικοί σε όλο το campus(!), αντιμετωπίσαμε από την πρώτη μας συνάντηση την επίθεση των συναδέλφων... που "δεν μπορούσαν να ανασάνουν" 3 ορόφους πιό κάτω (οι "αλήτες", τα κυνηγόσκυλα...) και την απειλή προστίμου $1000 έκαστος. Σαν καλοί Μαθηματικοί ασχοληθήκαμε αμέσως με το "πρόβλημα". Του πρότεινα λοιπόν να συναντιώμαστε σε ένα biker's bar απέναντι από την πύλη του campus το "Crossing". Φαντάζεστε τώρα: Harley, μπρατσαράδες, tatoo και δυό άθλιοι να διαβάζουν Μαθηματικά! Αλλά ήταν η ώρα τέτοια, που στο μαγαζί υπήρχαν 2 μόνο άτομα (οι ιδιοκτήτες) που είχαμε και ένα "γειά". Περισσότερα δεν ήξεραν για μένα, ούτε κι' εγώ γι' αυτούς, περα από μια κοινή μας αγάπη για τις μηχανές. Θα κερνάγαμε μάλιστα εναλλάξ την μπύρα και τα πρέτσελς!

Την συγκεκριμένη μέρα και ώρα, το τοπικό τηλεοπτικό κανάλι αναμετέδιδε - την πασίγνωστη στην Αμερική και όχι μόνον - εκπομπή "Jeopardy". Ξέρετε, ερωτήσεις επί παντός επιστητού για αντίστοιχα λεφτά! Τα φρικιά την παρακολουθούσαν με ευλάβεια! Ο Fred παντογνώστης και με Ναπολεόντειες ικανότητες, συζητούσε με μένα και προλάβαινε να απαντάει πάντοτε πριν από τον κάθε παίκτη τις όποιες ερωτήσεις! Εγώ έκανα την πάπια μια και δεν γνώριζα τίποτα μετά τα $300/ερώτηση. Νηφάλιος και ήρεμος ανέπτυσα τα Μαθηματικά μου... Τα φρικιά "τα είχαν παίξει" με το δίδυμό μας. Ο Fred μάλιστα άρχισε σιγά-σιγά να έχει και θαυμαστές, που μαζεύονταν (και σταδιακά πολλαπλασιάζονταν...) για να δούνε "τα περίεργα της φύσης" κάθε Τετάρτη μεσημέρι στο "Crossing"! Γιατί μή νομίζετε! "Έκθεμα" ο παντογνώστης, αλλά και ο "ήρεμος" που ήταν παρέα του και μίλαγε για κάτι ακατάληπτα πράγματα, χωρίς να εντυπωσιάζεται από τον πρώτο, δεν πήγαινε πίσω...

Έτσι φτάσαμε στον "τελικό" του παιγνιδιού, μήνα Μάϊο του '92 νομίζω, με ένα κοινό από 15 περίπου bikers, με τα γένια τους, τις μπότες τους κτλ. Στο παιγνίδι παίρνουν μέρος οι νικητές των νικητών από τους διάφορους γύρους του και τα λεφτά είναι πιά πολλά! Τα freaks ζητωκραυγάζουν πλέον τον Fred και τον ρωτάνε γιατί δεν πάει να μαζέψει όλο το "χαρτί" (μια και συνεχίζει να απαντάει πριν από κάθε παίκτη...) και κάθεται μαζί μου (που συνεχίζω να κάνω τον αδιάφορο και να μιλάω για Μαθηματικά) εκεί!

Η τελική ερώτηση νομίζω "έδινε" $20000. Ναί τα μηδενικά είναι σωστά! Ο τηλεπαρουσιαστής ρίχνει μια ματιά στο χαρτάκι και αναφωνεί!
"Είναι η δυσκολότερη ερώτηση που έχω δεί στα τόσα χρόνια που είμαι στο παιγνίδι. Πολύ φοβάμαι - λέει στον μοναδικό πλέον φιναλίστ - ότι δεν θα απαντήσεις, αλλά δεν πειράζει. Η ερώτηση είναι από εκείνες..."
Ταμπουρλα παίζουν στην TV, φώτα αναβοσβήνουν, ακόμα κι' εμείς έχουμε σταματήσει την "παλιοκουβέντα", τα φρικιά κοιτάνε τον Fred και εκφωνείται επιτέλους το ερώτημα:
"Ποιό λουλούδι έχει πάρει το όνομά του από τον greek wind"

Οι bikers είδαν για πρώτη φορά τον Fred να γυρνάει "ανήμπορος" σε μένα και να ρωτάει παρακλητικά!

"Greg?"

H απάντηση "ανεμώνη", η αποτυχία του τηλεοπτικού παίκτη, το ότι με σήκωσαν 15 άνθρωποι στους ώμους και με περιέφεραν αλαλάζοντες στο τετράγωνο, είναι ακόμα χαραγμένα στη μνήμη μου σαν μία από τις πλέον ένδοξες στιγμές της ζωής μου!

Δεν τους είπα ποτέ ότι είμαι Έλλην!!!