ερώτημα-απάντηση και ανάλυση...

Ρώταγε και ξαναρώταγε ο Καραγκιόζης:

"Εσύ που ξέρεις τα πολλά κι' ο νούς σου κατεβάζει, χίλια καντάρια λάχανο πόσους ντολμάδες βγάζει;"

Δεν είχα απάντηση, μέχρι την παρουσίαση βιβλίου που έγραψε "κάποιος" Γαβριηλίδης και την συντόνισε ο "αδικημένος" Τρεμόπουλος (ναί καλέ, αυτός που θα 'θελε άγαλμα του Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη...), με θέμα "Η αθεράπευτη νεκροφιλία του ριζοσπαστικού πατριωτισμού. Ρίτσος- Ελύτης-Θεοδωράκης-Σβορώνος", στην οποία μίλησε κι' ο "πολύς" Τριαρίδης!!! Μούρθε "φλασιά"! Έτσι στα ξεκούδουνα...(;)

Άμα οι ντολμάδες είναι μεγάααλοι, παρά την απίστευτη ποσότητα λάχανου, πολύ λίγους!

Και γιατί τέτοιο ενδιαφέρον για τους λαχανοντολμάδες
ρώτησε ο Γιώργος; Γιατί όχι σκέτα ντολμάδες; Γιατί όχι με κληματόφυλα;

Είναι απλό!
Το λάχανο έχει διττή σημασία. Είναι και "φουσκωμένο" σαν μερικά μυαλά, σημαίνει και χρήμα, για όσους έχουν μπεί στο payroll των απανταχού Soros κλπ. Κι' όσο κι' αν "κάνουν την κυρία" ορισμένοι "λαχανάδες" (σ.σ. πορτοφολάδες, κλέφτες, λαθρόβιοι...) τους έχουμε πάρει χαμπάρι ΟΛΟΙ! Ακούτε ρεεε!

Επίσης όπως λέει κι' ο λαός που ορισμένοι απαξιούν να διαλεχθούν μαζί του, "η κοπριά στα λάχανα". Και από κοπρίτες σωρό...

Παράγει δε σε αφθονία και αέρα κοπανιστό και "μυρωδάτο" το λάχανο ! Μα από την "πίσω "μεριά θα μου πείτε! Γιατί διακρίνετε διαφορά σε ορισμένα λεγόμενα; Κούφια και αυτά όπως και οι "κούφιες" της χώνεψης του λάχανου. Και το ίδιο βρωμερά!

Γράφει για τους λαχανοντολμάδες σήμερα στην Ελευθεροτυπία ο Τριάντης: ότι η κατευναστική θεώρηση τους είναι

"η εξιδανίκευση του μεταεθνικού ως είσοδος στην εποχή της οικουμενικής ειρήνης, πραγματοποιούμενης μέσα από την ικανοποίηση των αναγκών όλων των καταναλωτών με "καλιφορνέζικα" επιτέλους γούστα. Το ανάποδό του είναι η δαιμονοποίηση του εθνικού, των πίστεων, των αφοσιώσεων και των συνδέσεων με τις πολιτικές κοινότητες που είναι τα κράτη-έθνη (...) Ο εθνικισμός εμφανίζεται ταυτόχρονα ως εκσυγχρονιστικός και "φυλετικός". Είναι προοδευτικός και αντιδραστικός (...) Ο εθνικισμός, παρά την αφομοίωσή του στα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, στην αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών, άρα, στο ιδανικό της χειραφέτησης και της ελευθερίας, παρουσιάζει και το πρόσωπο ενός "ισμού" που καταστρέφει ελευθερίες, μιας ιδεολογίας που αποκλείει, ενός κρατικού αυταρχισμού ή ενός ιμπεριαλιστικού κινήματος (...) Η δαιμονοποίηση του εθνικισμού φαίνεται ότι επεκτείνεται στο έθνος, στο κράτος-έθνος και σε κάθε μορφή συλλογικής ταυτότητας, εθνικής, εθνοτικής, πολιτισμικής (...) Με δυο λόγια, ο σημερινός στανταρισμένος διανοούμενος όταν ακούει τις λέξεις "έθνος", "συλλογική ταυτότητα", "εθνικισμός" ακόμα και "ταυτότητα" τραβά το περίστροφό του με τις κοσμοπολίτικες, διεθνικιστικές ή μεταεθνικές σφαίρες. Το εθνικό δεν είναι πλέον της μόδας στο σύμπαν των μηντιακών δοκιμιογράφων, που εδώ και καιρό προσηλυτίσθηκαν στον αφηρημένο κοσμοπολιτισμό.
....
Στο όνομα της ελεύθερης κυκλοφορίας των ατόμων, μια νέα συμμαχία συνάπτεται ανάμεσα στους νεοεπαναστάτες οπαδούς της κατάργησης των συνόρων και τους υπερφιλελεύθερους οπαδούς της ελεύθερης κυκλοφορίας των ανταλλαγών και των χρηματιστηριακών ροών»

Έχω δε την εντύπωση ότι είναι και φτιαγμένοι με την μέθοδο της "τεμπέλας". Δεν είναι καν τυλιχτοί ντολμάδες. Βάλανε κάποιοι τα συστατικά ανάκατα στο τσουβάλι και ότι βγεί... Τουρλού!