Οι "καλές" προσοδοφόρες τριπλόφαρδες συμμαχίες!
Ένα από τα θέματα που προβληματίζουν όποιον ασχολείται με το Μεσανατολικό είναι η στάση της Τουρκίας στον πόλεμο του Λιβάνου, σε συνδυασμό με το Κουρδικό που οι Αμερικανοί φαίνεται να ανακινούν υπογείως και τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης στην Τουρκία που χάνει σταδιακά την "κοσμικότητά" της.
Ουσιαστική απάντηση στα ερωτήματα δίνει ένα εξαιρετικά διαφωτιστικό και λεπτομερώς στοιχειοθετημένο άρθρο του Chossudovsky (διευθυντή του globalresearch project) που αναδημοσιεύεται στο τελευταίο περιοδικό "Άρδην" του Σεπτεμβρίου 2006 και στο οποίο αναλύεται η "τριπλή συμμαχία" ΗΠΑ-ΙΣΡΑΗΛ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ σε όλα τα επίπεδα (στρατιωτικό-βιομηχανικό-ενεργειακό κλπ).
Γράφει ο καλός αναλυτής αφού περιγράψει την θεμελίωση αυτής της συμμαχίας ήδη από το 1958(!) ότι:
...
Στις 6 Ιουλίου, σχεδόν μια βδομάδα πριν τον βομβαρδισμό του Λιβάνου, μια συνθήκη με την ονομασία «Κοινό Όραμα» που υπεγράφη από τις ΗΠΑ και την Τουρκία, ουσιαστικά επιβεβαιώνει την «Τριπλή Συμμαχία». Στην τελετή υπογραφής στην Ουάσινγκτον παραβρέθηκαν ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών Αμπντουλάχ Γκιούλ και η υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις .[ ]
Ουσιαστικά, η συνθήκη αυτή δεσμεύει την κυβέρνηση της Άγκυρας να υιοθετήσει την στάση της εξωτερικής πολιτικής της Ουάσινγκτον σχετικά με το δικαίωμα «αυτοάμυνας» του Ισραήλ. Η δέσμευση της επικυρώθηκε μόλις μια βδομάδα πριν την επιδρομή στον Λίβανο. Σύμφωνα με την Ζαμάν (Κωνσταντινούπολη) (6 Ιουλίου 2006) η συνθήκη «Κοινό Όραμα» αποσκοπεί στο να επιβεβαιώσει ότι:
«Η Τουρκία παραμένει ευθυγραμμισμένη με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Δύση σε στρατηγικούς και τακτικούς όρους, προσθέτοντας ότι η Άγκυρα επιθυμεί σε αντάλλαγμα να συμμετέχει στις διαδικασίες του πολιτικού σχεδιασμού για την Μέση Ανατολή, αποφεύγοντας έτσι τον ρόλο του “τυφλού εκτελεστή” μιας πολιτικής που καθορίζεται από τους παγκόσμιους παίκτες.»
Η συνθήκη αποσαφηνίζει την έννοια της στρατηγικής και στρατιωτικής ευθυγράμμισης της Τουρκίας που αφορά την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής – Κεντρικής Ασίας και έχει προσδιορισθεί από την «Πρωτοβουλία για την Ευρύτερη Μέση Ανατολή» της Ουάσινγκτον:
«[Η συνθήκη του Κοινού Οράματος] θα ενθαρρύνει την δημοκρατία και την σταθερότητα στο Ιράκ, την Μαύρη Θάλασσα, τον Καύκασο, την κεντρική Ασία και το Αφγανιστάν» [και ταυτόχρονα υποστηρίζει] «τις διεθνείς προσπάθειες επίλυσης του Μεσανατολικού·
την προώθηση μέσω της Πρωτοβουλίας για την Ευρύτερη Μέση Ανατολή της ειρήνης και της σταθερότητας χρησιμοποιώντας τη δημοκρατία· την εδραίωση της ενεργειακής ασφάλειας· την ενίσχυση των διατλαντικών σχέσεων· και την βελτίωση της αλληλοκατανόησης μεταξύ θρησκειών και πολιτισμών. (Τουρκική Ημερησία, 6 Ιουλίου 2006) [ ]
...
Προσπαθεί λοιπόν αν δεν "κερδίσει", τουλάχιστον να μην γίνει απλό υποχείριο των "παικτών" ο Τουρκαλάς! Να αποτρέψει ένα Τουρκικό Κουρδιστάν και αν δεν τα καταφέρει να πάρει άλλα ανταλλάγματα... Όπως έγραφε ο ΓιανναράςΠροφητικό χάρισμα δεν χρειάζεται, μόνο κουράγιο να προσκρούσει κανείς (όχι ακίνδυνα) στη συναισθηματική (τυφλή και άλογη) «αισιοδοξία» της ελλαδικής κοινωνίας. Tότε εύκολα διαβλέπει ότι χωρίς πόλεμο, ειρηνικά και αυτονόητα, σε πολύ λίγα χρόνια, η Θράκη, τα νησιά του ανατολικού Aιγαίου και κάποια από τα Δωδεκάνησα θα έχουν περάσει στην τουρκική επικράτεια. Kαι οι τότε πρωθυπουργοί και υπουργοί Eξωτερικών του Eλλαδέξ θα εμφανίζουν σαν σπουδαίο πολιτικό τους κατόρθωμα την «ειρηνική» παραχώρηση. Oπως το έκαναν στο Nταβός το 1988, στα Yμια το 1996, στο Eλσίνκι (με τη «συμφωνία Φερχόιγκεν») το 1999. Aκριβώς όπως πριν από λίγες μέρες στο Λουξεμβούργο, η σημερινή υπουργός Eξωτερικών βάφτιζε την εγκατάλειψη της Kύπρου «συμπαράσταση» και την προδοσία της αξιοπρέπειας του Eλληνισμού «επιτυχία».
"Τραβηγμένο"; Μακάρι! Αλλά δυστυχώς
Tο Eλλαδέξ δεν υποψιάστηκε ποτέ ότι μπορούσε να συνεχίσει τον ρόλο του «Bυζαντίου» ως πολιτιστικού έτερου πόλου στη γεωπολιτική (ναι) ισορροπία της Eυρώπης. Aπολάκτισε μετά βδελυγμίας το «Bυζάντιο», καμώθηκε τον απευθείας συνεχιστή της Aρχαίας Eλλάδας, καθηλώθηκε στην ιδεοληψία του βαλκανικού επαρχιωτισμού.Kαι σήμερα εξευτελίζεται υποταγμένο στην οικογενειοκρατία, παθητικά αναμένοντας ακρωτηριασμό.
Άντε να πάω να ψηφίσω να ξεχαστώ λιγάκι...
9 σχόλια:
Οι Γκρίζοι Λύκοι που
ουρλαιζαν να μαχαιρώσουν
τον Ερντογαν..
για την αποστολη στο Λιβανο
δεν γνωριζαν το εθνικο
συμφερον τους;;
:)
Οι γκρίζοι λύκοι παίζουν το παιγνίδι του βαθέος κοσμικού κράτους που αυτή τη στιγμή εκφράζεται από τον Μπουγιουκανίτ ή αλλιώς του: "Εγγυητής του πολιτεύματος είμαι εγώ!" Ώστε να μην διανοηθεί να γείρει προς την Αραβομουσουλμανική πλευρά ούτε χιλιοστό ο Ερντογάνης.
Γράφει ο Chossudovsky:
Ο στρατηγός Μπουγιουκανίτ είναι φιλοϊσραηλινός. Είναι αποδεκτός από τις ΗΠΑ και σταθερά προσηλωμένος στον Αμερικανικής εμπνεύσεως «αγώνα κατά της τρομοκρατίας». Ο χρονικά σημαντικός διορισμός του κατά την στιγμή έναρξης των στρατιωτικών επιχειρήσεων στο Λίβανο, σηματοδοτεί την άμεση σχέση του με το θέατρο του πολέμου στη Μέση Ανατολή.
Η επιλογή του στρατηγού Μπουγιουκανίτ για την θέση του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων κυοφορείτο από τον Δεκέμβριο του 2005, όταν είχε επισκεφθεί την Ουάσινγκτον για διαβουλεύσεις με τους Αμερικανούς ομολόγους του. Ο στρατηγός Μπουγιουκανίτ είχε συναντηθεί στο Πεντάγωνο με τον αρχηγό του γενικού επιτελείου στρατηγό Πήτερ Πέης, τον αρχηγό στρατού στρατηγό Φράνσις Χάρβεϋ και τον υφυπουργό Άμυνας Έρικ Έντελμαν.
Γράφει και ο Στρατηγός Καλεντερίδης (επίτιμος ΑΓΕΕΘΑ):
Ο Στρατηγός Mehmet Yashar Βϋyϋkanit γεννημένος στις 1 Σεπτεμβρίου του 1940 στην Κων/πολη ακολουθεί τη σκληρή κεμαλική γραμμή και είναι αποφασισμένος να συγκρουστεί χωρίς δισταγμούς με εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς για το συμφέρον της χώρας του.
...
Η Ελληνική Διπλωματία και οι ΕΔ της χώρας μας θα πρέπει να βρίσκονται σε ετοιμότητα διότι ο Στρατηγός Mehmet Buyukanit δε θα διστάσει να διατάξει ακόμη και τη φυσική εξόντωση του Πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν (ήδη μία αποτυχημένη απόπειρα) σε περίπτωση που κρίνει ότι το Κεμαλικό Τουρκικό Κράτος βρίσκεται σε κίνδυνο από το Κόμμα της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης το οποίο έχει κατά το Στρατό ισλαμικές ρίζες (αυτό θα πρέπει να συνδυαστεί και με την πρόσφατη δολοφονία ανωτάτου δικαστικού, προκειμένου να πιεστεί ο πρωθυπουργός να κατέλθει σε πρόωρες εκλογές). Παράλληλα σε έντυπα μέσα των ΗΠΑ, εδώ και μερικούς μήνες λαμβάνει χώρα μία χρηματοδοτούμενη και κατευθυνόμενη προσπάθεια φθοράς του προσωπικού προφίλ του Ερντογάν (πχ Washington Tίmes κλπ), ώστε η κοινή γνώμη να είναι προετοιμασμένη για οιαδήποτε εξέλιξη. Όλα αυτό καθιστούν τη γείτονα χώρα ένα εκρηκτικό μείγμα, όπου δύσκολα μπορούν να γίνουν προβλέψεις, διότι το σύστημα είναι ασταθές και πολυπαραμετρικό.
Kανονικα μαυρο σε ολους πρεπει...
Η ιστορια θα επαναλαμβανεται παντα.αλλα με διαφορετικα προσωπα καθε φορα...
Συμφωνώ με τον πρέζα. Μαύρο σε όλους.
Αλλά το νεοφιλευθεροσοσιαλιστικό μας [εθνικά ανεξάρτητο(;)], κράτος, κατάργησε κάθε εκδήλωση (που δεν είναι καθόλου τεχνοκράτική εκδήλωση του ΓΕΕΘΑ, αντίθετα είναι μοχλός αξιοσημείωτης δήλωσης των προθέσεων της εθνικής στρατηγικής μας), που διαταράσσει τα ''ήρεμα νερά'' στο Αιγαίο, π.χ την ΤΑΜΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ, τη μετέτρεψε σε ΤΑΑΣ, άσκηση στον χάρτη, και μάλιστα 3 επίπεδα κάτω από την επιφάνεια της γης, στη Μεσογείων...
Για όσα γράφονται στο ΑΡΔΗΝ, στη ουσία δε διαφωνώ, αλλά τα πράγματα, έστω και σε βάρος να πέσουμε, σε κάποιες εκτιμήσεις, λίγο έξω,πρέπει να λέγονται με το όνομά τους πιο ξεκάθαρα (καλά άποψη μου είναι δεν διεκδικώ και το αλάθητο) και αυτή είναι ότι το Ανεξάρτητο Κουρδικό κράτος θα γίνει, αυτό δείχνουν όσα λένε όλους που μνημονεύεις GREG. Το μέγα ζητούμενο είναι τί έχει συμφωνηθεί να χάσουμε και μείς, γιατί αυτό θέλουν και οι κουμπάροι του Κωστάκη, 50-50, το έχω ξαναγράψει και στα κέρδη και στις ζημιές. Απλώστε ένα χάρτη στο πάτωμα και δείτε τί έχουμε να χάσουμε, ξεκινώντας από αριστερά προς τα δεξιά και μετά προς νότο. Αλβανία, Σκόπια, Δυτική Θράκη, Νησιά, Γαύδο. ''Θα χάσουμε΄΄ δεν εννοώ θα μας τα πάρουν, όχι αυτό δεν το αντέχει κανένας άνεργος επαγγελματίας πολιτικός. 'Οπως δεν πήραν τα Ίμια, , απλά δεν μπορούν να πάνε ούτε οι βοσκοί της Καλύμνου! Στα νοτιοανατολικά της Θάσου (εκεί το καλό πετρέλαιο), από την εποχή του VOTEGO (1973), έχει να πατήσει ''ερευνητικό'' σκάφος, από τον ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ, που βέβαια επιβεβαίωνε τα ΤΕΡΑΣΤΙΑ αποθέματα φυσικού αερίου που υπάρχουν στο κεντρικό Αιγαίο, στο Ιόνιο και στη Γαύδο, κατεβάσαμε τον Έλληνα και βάλαμε τον Μεμέτη επιστήμονα, στη Ρόδο και στη Κω, ''ανακαλύπτουν'' μουσουλμανική μειονότητα, αργότερα μετά από 20-30 χρόνια θα τη πούν τουρκική, (τόσο τους πήρε από τη Λωζάνη, για τους ''τούρκους'' της Δ. Θράκης)και άλλα πολλά για το ''Θα χάσουμε΄΄, αλλά κόμεντ είναι εδώ και όχι ποστ...
Τέσπα,ο Γιανναράς τα θίγει καλά ως προς την κατεύθυνση που ΘΑ έπρεπε να κινηθούμε, είναι αργά όμως τώρα να αλλάξουν ρότα τα τζακόπαιδα οι ΄΄ταγοί'' μας.
Ποτέ δεν τελειώνει η παράσταση "πρίν τραγουδήσει η χοντρή κυρία" που λένε και οι Αμερικανοί. Γι' αυτό και ασχολούμαστε όλοι μας!
Μήπως και προλάβουμε τίποτα!
Αλλιώς σε λίγα χρόνια θα συζητάμε και μείς σαν τα Εγγλεζάκια αν μπορεί μια κυρία να φοράει μενταγιόν "σταυρό"! Βλέπε τις σημερινές ειδήσεις...
Το παιχνίδι που παίζεται -από τα σύνορα της "καθολικής" Ευρώπης [Σλοβενία-Κροατία] ως τα βάθη του Αφγανιστάν [κι ακόμα παραπέρα]- είναι πολύ χοντρό και πολύπλοκο για να εξαντλείται σε τριμερείς συμμαχίες.
Όπως γράφει κι ο greg οι Τούρκοι προσπαθούν αν δεν "κερδίσουν" τουλάχιστον να μην γίνουν υποχείριο των "παικτών". Η Τουρκία θα έλεγα σχηματικά ότι πάσχει από κρίση ταυτότητας. Ναι στην ΕΕ αλλά με τους δικούς τους όρους, ναι στις συμμαχίες με Ισραήλ-ΗΠΑ αλλά όχι παραχώρηση βάσεων για τους πολέμους στο Ιράκ, το Κουρδιστάν είναι σχεδόν χαμένο [η Ράις δεν μιλούσε με αφορμή τον πόλεμο στο Λίβανο για επαναχάραξη των συνόρων στην ευρύτερη περιοχή;]. Οι Κούρδοι είναι σήμερα η μοναδική πηγή σταθερότητας στο Ιράκ, και το ιρακινό Κουρδιστάν είναι σχεδόν ανεξάρτητο κράτος.
Το θέμα είναι τι ανταλλάγματα θα ζητήσουν και θα πάρουν [;] οι Τούρκοι για το Κουρδιστάν. [Γιατί δεν μπορεί να μην ξέρουν ότι εδώ και δεκαετίες η Μοσσάντ "παίζει" για τα καλά με τους διάφορους Κούρδους ηγετίσκους.] Και, δυστυχώς, όλα δείχνουν ότι τα ανταλλάγματα θα είναι προς τη Δύση.
Και μην ξεχνάμε και κάτι ακόμη πιο σημαντικό. Η Τουρκία αποτελεί σήμερα, κατά τη γνώμη μου, κράτος-υπόδειγμα για τη "νέα παγκοσμιοποιημένη" εποχή. Ένα στρατιωτικο-βιομηχανικο-οικονομικό κατεστημένο, που χρησιμοποιεί πολιτικούς-ανδρείκελα κατά το δοκούν, που ελέγχει το 50% της τούρκικης οικονομίας, που διασυνδέεται με το μαύρο χρήμα [εμπόριο ναρκωτικών κ.λπ.]σε διεθνές επίπεδο [το τούρκικο "κρατικο-συμμορίτικο" μοντέλο το "αντιγράφουν" συστηματικά οι ΗΠΑ...], και που πολύ δύσκολα θα παραιτηθεί από τα προνόμιά του στο εσωτερικό της χώρας. Το οποίο σημαίνει ότι οποιαδήποτε απώλεια στο εξωτερικό μέτωπο θα την επανεξαγάγει...
To ερώτημα είναι αν πρέπει να καταρίψουμε αυτή τη συμμαχία και να πάμε με τους Ρώσους όπως λέει και το Αρδην, ή να συμμαχήσουμε με τη συμμαχία και να γίνει τετραπλόφαρδη.
@ Χρήστος Μόρφος
Απόλυτα σωστά!
@ anonymous
Την συμμαχία των Τούρκων πώς να την καταρίψουμε;
Απλώς να την λάβουμε υπ' όψιν, καθώς και όλα τα συμπαραμαρτούμενα που όλοι οι προλαλήσαντες επισημάναμε, ώστε να αποφύγουμε τα επερχόμενα επώδυνα...
Τα Κουμουτσάκεια "υποστηρίζουμε αταλάντευτα την Ερωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας" μόνο ως εκ του πονηρού υπεκφυγές αντιμετώπισης προηλειμένων αποφάσεων μπορούν να εκληφθούν...
Τώρα για τη Ρωσία του Άρδην. Επίτρεψέ μου να ξέρω, ότι δεν υποστηρίζει κανείς εκεί πέρα ότι θα μας σώσει ο Μούσκος! Το να επισημαίνεις όμως την αλλαγή του διεθνούς σκηνικού και να προτρέπεις στην εκμετάλευσή του, νομίζω ότι είναι και σώφρων συμπεριφορά και θεμιτή!
Δημοσίευση σχολίου