17.7.07

Ούτε στις διακοπές δεν μας αφήνεις ήσυχους Βουλγαράκη


ΘΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΟΥΝ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΕΞΕΔΡΑ ΤΟΥ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΥ;

ΑΠΟΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟΥ Δ. ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ 17

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ

Την Τρίτη 3/7/2007 στο ΥΠΠΟ, σε πολύωρη κοινή συνεδρίαση του ΚΑΣ και του ΚΣΝΜ (που ορίστηκε αιφνιδιαστικά την Παρασκευή 29/6/07 χωρίς να ειδοποιηθούν οι έχοντες έννομο συμφέρον) αποφασίστηκε, με μια ψήφο διαφορά (την διπλή ψήφο του προέδρου) ο αποχαρακτηρισμός του κτιρίου της Διονυσίου Αρεοπαγίτου 17 από 'Εργο Τέχνης, με σκοπό να ακολουθήσει αποχαρακτηρισμός και του αρ. 19 και να κατεδαφισθούν. Αιτιολογία: η θέα από το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως που θεωρήθηκε υπέρτερο δημόσιο συμφέρον.

Παρά την απόπειρα αιφνιδιασμού, πρόλαβαν να ταχθούν κατά της κατεδάφισης η Ελληνική Εταιρεία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Πανεπιστημιακές Σχολές, ο Δήμος Ιωαννίνων, Ακαδημαϊκοί, Καθηγητές Πανεπιστημίου κ.α.

Το κτίριο της Διον. Αρεοπαγίτου 17, είναι έργο του 1930 του Ηπειρώτη αρχιτέκτονα Βασίλη Κουρεμένου (1875 - 1957) . Ο Κουρεμένος ήταν αριστούχος της Ecole des Beaux Arts στο Παρίσι, Ακαδημαϊκός, ζωγράφος, καθηγητής στο ΕΜΠ, φίλος του Ελ. Βενιζέλου και του Pablo Picasso. Τιμήθηκε με διεθνή βραβεία για το έργο του στο Παρίσι, την Κωνσταντινούπολη, την Ελλάδα, το Δουβλίνο.

Το κτίριο θεωρείται από τους μελετητές ως ένα από τα πιο σημαντικά της εποχής του μεσοπολέμου στην Αθήνα, ίσως το ωραιότερο δείγμα Art Deco στην πόλη. Την όψη του κοσμούν γλυπτά, ψηφιδωτά, ορθομαρμαρώσεις από κόκκινο και γκρίζο μάρμαρο.

Χαρακτηρίζεται διατηρητέο από το ΥΠΕΧΩΔΕ το 1978 και έργο τέχνης από το ΥΠΠΟ το 1988. Σε όλους τους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, η ύπαρξη των διατηρητέων 17 & 19 είναι βασική προϋπόθεση για τον σχεδιασμό. Στο Νέο Μουσείο επιτρέπεται κατά παρέκκλιση ύψος 24μ., ώστε να «συνομιλεί με τον Παρθενώνα» πάνω από τα κτίρια της περιοχής.

Το ΚΑΣ το 2003 δικαιολογεί τη θετική του απόφαση για την ανέγερση του Μουσείου με το σκεπτικό ότι το Μουσείο δεν θα είναι ορατό από την Δ. Αρεοπαγίτου και συνεπώς δεν θα επιβαρύνει τα μνημεία και τα διατηρητέα κτίρια. Εγκρίνει δηλαδή την ανέγερση του Μουσείου, επειδή ο τεράστιος όγκος του κρύβεται από τα κτίρια της Δ. Αρεοπαγίτου! Με το ίδιο σκεπτικό εγκρίνεται η ανέγερση και από το ΣτΕ το 2005.

Με την κατεδάφιση των δύο αυτών διατηρητέων κτιρίων ουσιαστικά ακρωτηριάζεται ο αρχιτεκτονικός χαρακτήρας της Δ. Αρεοπαγίτου. Ταυτόχρονα χάνεται ένα σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης αστικής ιστορίας μας. Και όλα αυτά στο όνομα ενός κτιρίου - μουσείου το οποίο θα έπρεπε να είχε ως αποστολή τη διατήρηση και τη μεταφορά της μνήμης και όχι την καταστροφή της.

Και δυό λόγια για τη θέα: Από την αίθουσα των γλυπτών του Παρθενώνα φαίνεται ο Παρθενώνας και ολόκληρος ο βράχος της Ακρόπολης. Κρύβεται το Θέατρο του Διονύσου, όχι μόνο από τα κτίρια της Δ. Αρεοπαγίτου, αλλά και από τα ψηλά πλατάνια του δρόμου που αποτελούν τη «δροσιά των περιπατητών» όπως επεσήμανε η Μαρίζα Κωχ, και από τα πυκνά κυπαρίσσια του αρχαιολογικού χώρου. Θα πρέπει και αυτά να «καούν» στο όνομα του υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος;

Τα κτίρια της Διον. Αρεοπαγίτου στην ουσία εμποδίζουν το εστιατόριο του Μουσείου να φαίνεται από τον Μεγάλο Περίπατο και τον Αρχαιολογικό χώρο. Το τεράστιο, υπαίθριο εστιατόριο θα λειτουργήσει πάνω σε μια υψηλή τσιμεντένια εξέδρα - πρόβολο (στο ύψος της στέγης του κτιρίου Βάιλερ) που εξέχει από τον κύριο όγκο του Μουσείου, προς τη Διον. Αρεοπαγίτου, επί της οποίας σημειωτέον ότι δεν επιτρέπεται χρήση εστιατορίου.

Όσο για τις πίσω όψεις των διατηρητέων, που φαίνονται από το Μουσείο, υπάρχουν λύσεις: φύτευση δένδρων, αρχιτεκτονική ανάπλαση, εικαστικές παρεμβάσεις. Αρκεί να συναινέσει το ΥΠΠΟ.

Με την σκανδαλώδη απόφαση επιχειρείται να καταλυθεί η ιερότητα του αρχαιολογικού χώρου, η πολύτιμη αρχιτεκτονική μας κληρονομιά, ο μοναδικός χαρακτήρας της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, για να πίνει τον καφέ του ο τουρίστας με ανεμπόδιστη θέα και να ενισχυθούν έτσι οι εμπορικές χρήσεις του μουσείου. Αυτό θέλουμε;

Αν όχι, ας πάρει το μήνυμα ο Υπουργός Πολιτισμού και Βουλευτής Α Αθηνών Γ. Βουλγαράκης, τηλ. γραφείου 2103636177, fax 2103638137, email gvoulg@parliament.gr

Μαρίνα Κουρεμένου olvia@hol.gr ,
Αρίστος Δοξιάδης adoxiadis@notos.biz
Αχιλλέας Φρειδερίκος af@teknika.gr,
Nίκος Ρουσέας nrouse@tee.gr,
Μανώλης Αναστασάκης anastasakis@tee.gr ,
Μίμης Κουμαντάνος m.koumantanos@aktena.gr

Η μονόφυλλη μνημειακή είσοδος σε αυθεντικό πνεύμα της Art Deco πλαισιώνεται από τις δύο ανάγλυφες Ηπειρώτισσες με την παραδοσιακή ενδυμασία


Λεπτομέρεια όψης:
Ψηφιδωτό «Ο Οιδίποδας και η Σφίγγα»

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αίσχος! Αίσχος! Και πάλι αίσχος!

Η νεοφιλελεύθερη υλιστική αντίληψη σε όλο της το μεγαλείο, η περιφρόνηση για την Παράδοση, η περιφρόνηση για το Ωραίο, η "απειροκαλία".

Το τερατούργημα που κάλυψε μέχρις εξαφανίσεως το ιστορικό Σύνταγμα Μακρυγιάννη... Τώρα για χάρη του να γκρεμίσουμε και το αριστούργημα του Κουρεμένου. Πώς και δεν τούρθε να γκρεμίσει το ίδιο το Σύνταγμα Μακρυγιάννη για να χτίσει McDonalds;;; Μπορεί το restaurant το μουσείου να μην κάνει για τα παιδάκια των τουριστών, να θέλουν BigMac... Τι κάνουμε τότε;;;
Για να κάνω ένα υπόμνημα στο ΥΠΕΘΟ...

Ετσι λοιπόν...

Ετσι όπως ξεπουλάνε δημόσιο πλούτο για να καλύψουν πρόσκαιρα λογιστικά κενά.

Ετσι όπως ξεπουλάνε εθνικά θέματα για να τά 'χουν καλά κι "αυτήν την άνοιξη" με τον υπερατλαντικό αυθέντη.

Και γω που πίστευα ότι η εποχή ων καατεδαφίσεων των νεοκλασσικών πέρασε ανεπιστρεπτί... Ποτέ μη λες, ποτέ με την νεοφιλελεύθερη λαίλαπα του αφελληνισμού που μας βρήκε.

Ανώνυμος φίλος

ange-ta είπε...

Greg; το ποστ σου το έστειλα με μέιλ, όπου μπόρεσα.

Ανώνυμε

τα λες πολύ ωραία

ange-ta είπε...

οταν βρεις ευκαιρία στείλε μου, πώς γράφεις τις στενές επαφές.
Τα ποστ έρχονται αυτόματα υποθέτω, ή όχι

ΕΡΜΙΠΠΟΣ είπε...

Τι φταίει ρε συ Γρεγ ο Βουλγαράκης και οι συν αυτώ; Και τι μπορούν να κάνουν; Η υπόθεση τους ξεπερνά κατά πολύ. Ο τύπος ήταν χθές στους χωροφύλακες, σήμερα στους αρχαιολόγους και αύριο θα είναι στους γιατρούς. Παντου και πάντα αμέτοχος όπως όλοι.
Η κατάσταση έχει την δική της δυναμική. Ο πολιτισμός μας (αυτός ο λαμπρός και φωτεινός και αιώνιος) που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμα του, είναι το νέο ιδεολόγημα του σύγχρονου σκατοελληνισμού. Και όπως κάθε ιδεολόγημα είναι ρούχο που το φοράμε συγκεκριμένες ώρες την ημέρα. Γιατί δεν είναι κάτι από εμάς. Δεν είναι κομμάτι μας. Ένα από τα πολλά αξεσουάρ μας για ένα μερος του 24ώρου είναι. Αξεσουάρ που δεν συνδέεται με κανένα άλλο μέρος της ζωής μας. Ούτε με τα σκουπίδια μας, ούτε με την αισθητική των σπιτιών και των πόλεων μας, ούτε με τα καμμένα δάση μας, ούτε με τίποτε.

Σήμερα η αιχμή του είναι στο μουσείο της Ακρόπολης. Χθές ήταν στον Καλατράβα. Αύριο θα είναι κάτι άλλο. Οι πολιτικοί που ψηφίζουμε (όχι γιατί τους θέλουμε αλλά για να μην βγούν οι άλλοι πολιτικοί που θέλουμε λιγότερο) το μόνο που κάνουν είναι να αναπαράγουν μοιραίοι και άβουλοι τα κατά καιρούς κυρίαραχα ιδεολογήματα φοβούμενοι μην τυχόν και αποκλίνουν από τον μέσο όρο του ορθού πολιτικού λόγου (όσοι καταλαβάινουν και μέχρι εδώ φυσικά και έχουν συναίσθηση των λόγων τους) και τους πάρει η μπάλλα προς τα κάτω. Δεν πήραμε ακόμη χαμπάρι ότι η χώρα κυβερνάται με δημοσκοπήσεις;
Το πρόβλημα δεν είναι οι πολιτικοί. Το πρόβλημα είναι οι πολίτες.
Αν διαβάζεις την σελίδα μου θα διάβασες πέρισυ τον Αύγουστο που έγραφα ότι:

"Γιατί είναι προφανές ότι η ελληνική διοίκηση (με άλλα λόγια ο μέσος έλληνας που την συντηρεί και την στηρίζει) αδυνατεί να κατανοήσει ότι το φυσικό και το πολεοδομικό περιβάλλον αποτελούν ένα ενιαίο και αδιάσπαστο σύνολο και ότι, υπό την έννοια αυτή, κανένα οικοδόμημα δεν μπορεί να σταθεί και να αναδειχθεί αυτοτελώς. Αντίθετα μπορεί να ιδωθεί μόνον ως μέρος, προσάρτημα και συνέχεια των πραγμάτων που το περιβάλλουν.

Επιπλέον η ελληνική διοίκηση (με άλλα λόγια ο μέσος έλληνας που την συντηρεί και την στηρίζει) αδυνατεί να κατανοήσει την βαθύτερη ουσία του πολιτισμού. Αδυνατεί να αντιληφθεί τον πολιτισμό ως καθολικό βίωμα και συνολικό τρόπο ύπαρξης. Ως πολύπλοκo ιστό πολλών μικρών, απλών και καθημερινών πραγμάτων που κάθε τόσο, στις μεγάλες στιγμές των λαών, συμπυκνώνονται, από τους καλύτερους εκπροσώπους του, για να μετουσιωθούν σε έργα μνημειακού χαρακτήρα. Σε κατασκευάσματα υψηλής συμβολικής αξίας, που στην μορφή και τις γραμμές τους, με εργαλείο και μέσο την ιδιοφυία των άμεσων δημιουργών τους, αποτυπώνονται η φυσιογνωμία, τα χαρίσματα και η πνευματική αλκή των γενεών που τους ανέδειξαν."


Και κάτι άλλο. Φτάνει πια με αυτές τις επικλήσεις και τις παραινέσεις και τις απειλές και τα δεν ξέρω γω τι προς τους πολιτικούς. Το μόνο αποτέλεσμα που έχουν είναι η διατήρηση της νομιμοποίησης τους. Μπορεί να ξοδεύεις 100 σελίδες για να τους βρίζεις και να τους χλευάζεις. Αν όμως στο τέλος βάλεις δυό σειρές όπου θα τους ζητάς να κάνουν κάτι έχασες το παιχνίδι. Αποδέχθηκες την ύπαρξη τους. Η μόνη ορθή αντιμετώπιση είναι η πλήρης απαξίωση. Φέρσου τους σαν να μην υπάρχουν. Μόνον έτσι μπορεί να αρχίσουν να πείθονται οι ανυποψίαστοι ότι θα πρέπει να αναζητήσουν αλλού τις λύσεις των όποιων προβλημάτων τους.

ΕΡΜΙΠΠΟΣ είπε...

Για να δεις τι φοβάται παρισσότερο το σύστημα διάβασε τι έλεγε ο αγαπητός Πάσχος την περασμένη Τρίτη εδώ.

Προς θεού έλεγε. Χέρι χέρι με την Βουλή θα πάμε όπου πάμε. Την Βουλή και τα μάτια μας.

Greg είπε...

Συγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση αλλά πάω κι' έρχομαι. Το κακό είναι ότι έρχομαι από του 25 στους 40 βαθμούς...

@ανώνυμο & ange-ta
Συμφωνούμε

@ Ερμιππος
Φυσικά και διαβάζω τί γράφεις. Και συμφωνώ με τις παρατηρήσεις σου στην αρχή του σχολίου σου.

Με τον Μανδραβέλη και το σκεπτικό του θα συμφωνούσα αν ήταν έτσι τα πράγματα όπως τα περιγράφει. Αλλά δεν είναι έτσι...
Δεν μουτζώνουν το δημοκρατικό πολίτευμα οι διαδηλούντες. Τον μή δημοκρατικό κλέφτη συρφετό που κατάφερε με κόλπα και τερτίπια να αναρριχηθεί στην εξουσία μουτζώνει. Την κρατικοδίαιτη "κοινωνία των πολιτών" με τις ύποπτες ΜΚΟ που τάχα ελέγχουν αλλά στην ουσία δίνουν μια επίφαση απροσδιορίστου δημοκρατίας(;) μουτζώνουν.

Θεωρώ ότι επιτιθέμενος στα πρόσωπα επιτίθεμαι και στους κρίκους της αλυσίδας που μας υποδουλώνει. Γι' αυτό και θα συνεχίσω... Προσωπικά λίγο πρίν τις εκλογές!

maximos είπε...

Αλοίμονο!
Το κτίριο δεν το γκρεμίζει το κράτος ούτε κάποια επιτροπή.
Το κράτος και οι επιτροπές του είναι η εικόνα των ανθρώπων που μπήκαν στην υπηρεσία του και οι άνθρωποι που μπήκαν στην υπηρεσία του κράτους είναι ο καθρέφτης που καθρεφτίζεται ο καθένας από εμάς. Ο Βουλγαράκης είναι ο κάθε ένας από εμάς. Εμείς τον ψηφίσαμε Εμείς το γκρεμίζουμε....Ας κάνουμε μια ανθρώπινη αλυσίδα να το σώσουμε! αυθόρμητη χωρίς να περιμένουμε το κομματικό ΟΚ!

Ανώνυμος είπε...

pame mori Hpeiros! Poso oraioi anthropoi pragmatika...se poso lathos xora zoune :(