16.11.06

Κώδικας da Simiti! Ένα πολιτικό συνωμοσιολογικό σενάριο που θα ξεσηκώσει τους cinefil...

"Προκλήθηκα" από τον Χ. Μόρφο να καταθέσω ένα συνωμοσιολογικό σενάριο. Δεν μπορώ να φτάσω τον Dan Brown αλλά δεν χάνω τίποτα να δοκιμάσω αγαπητοί cinefil. Κι' αν αρέσει θά έχει ως συνήθως και sequel! Θα δηλώσω όμως "ευθαρσώς" προς τους εισαγγελείς της επικράτειας και όχι μόνο, ότι δεν αποτελεί πραγματικότητα για την "περήφανη" ηγεσία της χώρας ... Είναι απλώς μια φανταστική και υπερ"βολική" ιστορία...


Ο 90 κιλών και κάτω των πενήντα(*) υπερεθνικιστής Καπογιώργης, ακούμπησε νωχελικά στην πλάτη της καρέκλας του ΒΑR και ξέσφιξε λίγο την γραβάτα του τρομοκρατημένου - λόγω της πολεμοκαπηλίας που απέπνεε - διπλανού του..., για να τον κάνει να αισθάνεται πιο άνετα! Μετά από 10 χρόνια ακριβώς, "το γλυκό" είχε δέσει επί τέλους!

Ήταν εκείνη τη νύχτα, λίγο μετά τα ΙΜΙΑ όταν μάλλον ξεκίνησαν όλα. Ο κατα Αμβρόσιον "κοντός", ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός από την μεταπολίτευση και μετά, που γιουχαΐστηκε στο Ελληνικό κοινοβούλιο όταν εξέφρασε τις ευχαριστίες του στις ΗΠΑ! Από απλοϊκό Αντιαμερικανισμό θα νόμιζε κανείς. Μα ήταν όμως έτσι; Τόσο απλοϊκά αντιδρούν όλοι, μα όλοι οι βουλευτές; Καλά κάτι καινούργιοι. Μα και οι παλιοί; Και οι Πασόκοι; Και οι τέως υπουργοί της ΝΔ;

Για να σου κάνουν το καλό - είχε σκεφτεί τότε - κάτι πρέπει να δώσεις σε αντάλαγμα στην διεθνή πολιτική! Τί δώσαμε εμείς;

Και τα γιούχα ήταν γι' αυτό που δώσαμε ή γιατί με το "ευχαριστώ" το αποκαλύψαμε;

Ο φαιοκόκκινος κουμουνορεμπέτης Καπογιώργης ήταν βέβαιος πια ότι αφορούσαν και τα δυό! Οι μισοί για το ένα και οι άλλοι μισοί για το άλλο.


Πάντα τον ενοχλούσε
η αφελής και έξω από τους κανόνες της πολεμικής τέχνης, μα και αρετής, συμπεριφορά της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας του εκείνη τη μαύρη στιγμή της ιστορίας. Και συλλογική αφέλεια δεν υπάρχει...

Έπρεπε για κάποιους γενικότερους γεωστρατηγικούς λόγους
(**) - που είχαν εντοπιστεί κάποια βραδυά στη Μαδρίτη, όταν ένας "χαρισματικός" έκανε παρτούζες με αεροσυνοδούς και ένας μέλλων πρόεδρος συζήταγε αντ' αυτού - να ξεκινήσει το μοίρασμα του Αιγαίου! Χρειαζότανε μια αφορμή να προετοιμάσει την κοινή γνώμη των δύο χωρών. Έπρεπε να είναι τόσο πομπώδης και τρελή που να μην μπορεί κανένας να την αξιολογήσει. Οι μυστικές υπηρεσίες των δύο χωρών που ξέρουν τι χρώμα βρακί φοράμε, "ξεγελάστηκαν" λέει από κάτι Τούρκους δημοσιογράφους... Ένας ολόκληρος στόλος απέπλευσε με παράτες, δίκην εποχής Ναπολέοντα και πήγε να φυλάξει το ένα από τα δύο νησιά. Κομάντα πήγαν κι' ήρθαν χωρίς να τα πάρει είδηση κανένας... Κομάντα έχουν αποστρατευτεί από την Ελληνική πλευρά, αλλά δεν μιλούν... Τα κομάντα της Τουρκίας σκοτώθηκαν όλα σε ατύχημα...

Ήταν εκείνη τη νύχτα που θα πρέπει να έγινε η

έναρξη των ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών μεταξύ των πολιτικών διευθυντών των δύο υπουργείων Εξωτερικών και δεν είχε διαρρεύσει το παραμικρό για το τεράστιο υλικό που έχει συγκεντρωθεί από τους 34 γύρους των άτυπων διμερών διαπραγματεύσεων.

Μάλιστα
... την άνοιξη του 2003 οι δύο πλευρές έφθασαν σε συμφωνία για την παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, η οποία ναυάγησε την τελευταία στιγμή...
Συχνά-πυκνά συναντιόντουσαν! Περίπου 5 φορές (34:7) το χρόνο. Αφού αποφάσισαν ότι το κλειδί ήταν η υφαλοκρηπίδα μια και όπως λέει ο pasokόταυρος Μάνος
δεν μπορεί να οριοθετηθεί η υφαλοκρηπίδα, αν προηγουμένως δεν έχει οριστικοποιηθεί η έκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης.
Θα μιλάνε οι Έλληνες για υφαλοκρηπίδα και οι Τούρκοι για γκρίζες ζώνες. Και θα λένε ουσιαστικά το ίδιο πράγμα... Και θα πάμε στη Χάγη. Και μετά "τί να κάνουμε;" Η διεθνής νομιμότης! Να κάνουμε πόλεμο θέλετε;

Τα λόγια στριφογύριζαν στο μυαλό του ασταμάτητα...
... την άνοιξη του 2003 οι δύο πλευρές έφθασαν σε συμφωνία για την παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, η οποία ναυάγησε την τελευταία στιγμή...
Αμέσως μετά έδωσε ο "κοντός" το δακτυλίδι στο georgey... Βυσσοδομώντας με το σύνταγμα μπρος και πίσω... Και ύστερα ήρθε "η ώρα" του kostas! Αυτή που του πήραν απ' τα χέρια το 2000...

Ένα πικρό χαμόγελο σχηματίσθηκε στα χείλη του. Θυμήθηκε τον πασόκο φίλο του που του έλεγε εκείνα τα περίεργα για το χρηματιστήριο... Το 2000 θα πρέπει να είχαν είχαν συναντηθεί οι αντιπρόσωποι ήδη καμμια 20 ριά φορές (4 χρόνια x 5 φορές/χρόνο). Αρκετές για να φέρουν σε κάποιο επιθυμητό στάδιο υλοποίησης την εντολή για το μοίρασμα... Τότε ήταν που για πρώτη φορά έθεσαν το θέμα "Θράκη" (έγραψε και ξανάγραψε στο NEMECIS η Κανέλλη και όχι μόνον...) οι πλεονέχτες Τουρκαλάδες καθώς και το περίεργο μοίρασμα του Αιγαίου... "Κώλωσε" ο Simiti και του έδειξαν με το χρηματιστήριο ποιός είναι το αφεντικό. Οι δείκτες πήραν την κάτω βόλτα, η ΟΝΕ απομακρύνθηκε... και όλα άρχισαν να γίνονται ανησυχητικά με αποκορύφαμα την οριακή νίκη του kostas στις εκλογές... Σπάσανε τα τηλέφωνα, ο Simiti υποσχέθηκε ότι θα κάνει αυτά που δεν έκανε, ενώ ο kostas έδειξε να έχει ενδοιασμούς... Ήταν τότε που αλλάξανε χρώμα τα χαμόγελα και οι πανηγυρισμοί! Από μπλέ γίναν πράσινα!

Αφού όμως απέτυχε ξανά η "πράσινη" διεκπεραίωση, ανανέλαβε το θέμα ο kostas με τις πρωτοφανείς για τα Ελληνικά χρονικά (μέσα σε μια διετία!) 2 συναντήσεις του με τον πλανητάρχη, τις 2 συναντήσεις της ΥΠΕΞ #2 και τη μιά του ΥΠΕΞ #1 με την ομόλογό τους και Κύριος οίδε πόσες των αποκατινών τους. Και ήταν έτοιμος! Ενημέρωσε και τον νέο πρόεδρο της Δημοκρατίας φανερά, με την απίστευτη δήλωση της προέδρου της Βου(ρ)λής κατά την ενθρόνισή του...

Μα φαίνεται πως ο ΗΛΙΑΚΗΣ έκανε τον "λεκέ" να δείχνει πολύ μεγάλος! Δεν τόμαθε ποτέ ο ήρωας αεροπόρος, μα ήταν μάλλον η θυσία του πολύ σπουδαιότερη απ' ότι σε περίοδο πολέμου... Κι' έτσι
...although there was no official declaration after the latest meeting on May 19, it was claimed by reliable sources that military and diplomatic circles had agreed to this surprise formula, which was turned down by the Greek Prime Minister Costas Karamanlis at the last minute. Diplomatic circles stated that Karamanlis' rejection of the formula was mainly due to his concern over public resistance.
Μας στείλανε τότε οι hillbillies έναν δικό τους "χωριάτη" (Countryman) να μιλάει για Τουρκικές μειονότητες και άλλα φαιδρά, ώστε να σφίξουν οι κώλοι και ν' αρχίσουμε να "ψάχνουμε" οι ψηφοφόροι για το λιγώτερο επώδυνο! Κανά μοιρασματάκι στο Αιγαίο, λίγο "πούλημα" στο Κυπριακό, υποστήριξη για αναβολή της Τουρκικής προσαρμογής με τα Ευρωπαϊκά δεδομένα κι' ας κάνουμε τους θιγμένους... Είναι να μην δώσεις το θάρρος στον χωριάτη...!

Ο Καπογιώργης κατέβασε μια γουλιά από το straight(***) ποτό που είχε στο ποτήρι του. Δεν είχε πια καμμιά αγωνία! Ήταν βέβαιος ότι όλα θα τέλειωναν μετά την εκλογή του Δημοκρατικού προέδρου στις ΗΠΑ. Όποιος κι' αν ήταν αυτός! Ήταν Δημοκρατική "εργολαβία" τα Βαλκάνια και αυτοί ήξεραν να τα χειρίζονται καλύτερα από τους ειδικούς στο μεσανατολικό Ρεπουμπλικάνους... (Συνεχίζεται ίσως....)


(*)

Ποιοί διαφωνούν με τη Χάγη; Οι υπερεθνικιστές που στη πλειοψηφία τους είναι γέροι άνω των 60 ετών και των 150 κιλών, που δεν θα πάνε το μέτωπο!

είπε ο Ανδριανόπουλος στην Τσαπανίδου μια Δευτέρα πρωΐ-πρωΐ! Και συνέχισε...
Τί θέλει ο κόσμος; Να πληρώνει εκατομύρια σε εξοπλισμούς χωρίς λόγο; Γιατί χάθηκε ο πιλότος πριν μερικές μέρες; Για την υφαλοκρηπίδα;
Εκεί πετάχτηκε σαν πορδή ο Χατζηδάκης της ΝΔ και εξανέστη!
Μα δεν βλέπετε ότι δεν θέλει η Τουρκία να πάει στη Χάγη;
Γιατί Χατζηδάκη μου; Φοβάται να μοιράσει τα ξένα;
Και γιατί ενοχλεί την Ελλάδα αν δεν ενταχθεί τελικά η Τουρκία στην Ευρώπη;
αναρωτήθηκε η ευειδής Τσαπανίδου. Και ακολουθεί ανάλυση από τον Ανδριανόπουλο στο μόλις 5 λεπτών αφιέρωμα γι' αυτό το "δευτερεύον" θέμα..., για το

(**)
πόσο θα ενοχλήσει ο πιθανός παντουρκισμός την Αμερική(!!!) (κατονομάζοντάς την έμμεσα βέβαια) που θα εκραγεί σε διαφορετική περίπτωση προς τα Ασιατικά της σύνορα και το μουσουλμανικό τόξο και τα πετρέλαια και τα, και τα... Αφερίμ!


(***)
κι' εδώ ομοφοβικός...

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Αφάσιος Αφασίου, άγρια τσαντισμένος από το μποτιλιάρισμα λόγω της διαδήλωσης ["Τα τσογλάνια! Δυόμιση ώρες στο τιμόνι, ημέρα Παρασκευή! Γαμώ τα μόριά μου! Γαμώ!"], ξέλυσε τη ζώνη του Αρμάνι παντελονιού του και το ξεκούμπωσε. Ο γλοιώδης ο Ρωσοπόντιος της λαϊκής πάλι δεν είχε νούμερα...

Κάθισε στον υπολογιστή για να τσεκάρει τα e-mail. Τίποτε το επείγον. Δυο-τρία spam για βιάγκρα και καναδυό-τρεις ιοί. Καλά ποιος μαλάκας επιμένει να στέλνει ιούς στο Yahoo!Mail;

Σιγοτραγουδώντας με τον Πασχάλη Τερζή την "Μπαλάντα στον ανεκπλήρωτο έρωτα ενός αλλοτριωμένου μικροαστού ταπεινής καταγωγής την εποχή της παγκοσμιοποίησης" ήπιε μια γουλιά από τον -ήδη κρύο- black coffee του και του 'ρθε να ξεράσει όλο το ατζέμ πιλάφι ράις που 'χε φάει για μεσημεριανό.

Η αναγούλα τον προσγείωσε στη σκληρή πραγματικότητα. Οι φωτογραφίες της υπέροχα-χυτά-πόδια καλλίπυγης ξανθιάς με το wicked weasel bikini που του 'χε στείλει ο κολλητός του από την Πτολεμαΐδα δεν παρουσίαζαν πια κανένα ενδιαφέρον...

Ράις! "Γαμώ το καντήλι μου, γαμώ! Κι εσάς και τις πολυεθνικές σας!" Το μήνυμα το είχε πάρει πριν από δυο βδομάδες κι ήταν σαφέστατο. "Mr Afasiou, you have neglected yourself! You look like a tourkofagos supra-nationalist! Time for a little exercise, maybe?!", του 'χε πει, κατά λέξη, εκείνη η στριμμένη σπανιόλα που είχε κατσικωθεί για ένα χρόνο στη θέση της διευθύνουσας συμβούλου και δεν έλεγε να ξεκουνηθεί.

Ράις! Του 'ρθε ξανά αναγούλα... Σήκωσε το ακουστικό για να παραγγείλει στις-δύο-πίτσες-ακόμη-μία-δώρο αλλά την τελευταία στιγμή το κατέβασε αποφασιστικά και με ελαφρό μειδίαμα.

"Δεν θα μείνω μια ζωή ανθυποστέλεχος πολυεθνικής! Σιγά μην πάω και στο Δημόσιο να γίνω βοηθός προϊστάμενος! Θα αδυνατίσω!"

Αποφορτισμένος, και με καλύτερη διάθεση, βάλθηκε να διαβάζει στο διαχειριστή των δυναμικών σελιδοδεικτών του Firefox 2.0 ό,τι καινούργιο παρήγαγε η ελληνική μπλογκολογιά τα τελευταία εικοσιτετράωρα. "Έχω χαθεί από τον κόσμο... Η σπανιόλα μας έχει ρουφήξει το αίμα. Θα αδυνατίσω!"

[...]

"Κώδικας daSimiti;! Ο Καπογιώργης τα 'χει παίξει τελείως και το 'ριξε στα σενάρια... Κι εμείς είμαστε κάτω των 100 και κάτω των 50 αλλά δεν γίναμε πολεμοκάπηλοι εθνικιστές σαν και δαύτον!", σκεφτόταν ο Άφις καθώς σηκώθηκε να βάλει ένα άλλο CD του Πασχάλλλη. Σερβιρίστηκε ένα light soda και συνέχισε την ανάγνωση.

[...]

Ο Καπογιώργης σ' ένα πράγμα είχε δίκιο: οι Δημοκρατικοί ήταν οι υπερ-εργολάβοι των Βαλκανίων. Μόνον που με τον νέο δημοκρατικό πρόεδρο όλα θα άρχιζαν. Δεν θα τέλειωναν.

Ήπιε την τελευταία γουλιά του light soda και ετοιμάστηκε για το "Θέατρο" των 8. Ποιος θα 'κανε σήμερα τον Ανέστη Βλάχο; Ο Τράγκας ή ο Κακαουνάκης; Μάλλον είναι η σειρά του Κακαουνάκη. Ο Τράγκας θα 'ναι ο Αυλωνίτης...

Έκλεισε τον υπολογιστή μονολογώντας: "Καλά πώς κάνουν έτσι για πέντε κυβικά αλμυρό νερό και δέκα στρέμματα βράχους;..."

To be continued αν υπάρξει sequel

Greg είπε...

Μου άρεσε πολύ!

Η αναοριοθέτηση του μεταπολιτισμικού προτσές από τον πρωταγωνιστή, σε μια σύγχρονη πολυπολιτισμική κοινωνία, εκφρασμένη μέσα από ένα έντονο εξπρεσιονισμό "γροθιά στο στομάχι", αποτελεί ένα ύμνο στην συνειδητοποίηση της ιδιαιτερότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι παράλληλες αναφορές στα πόδια της ξανθιάς, στον Τερζή και στους διαδηλωτές, καταδεικνύουν την εσωτερική σύγκρουση που βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος μέσα από τα εργασιακά αδιέξοδα, την ερωτική απομόνωση και την απόλεια της πρωτοπορίας από την σύγχρονη τέχνη.

Ο αναγνώστης δίκαια θα αναρωτηθεί για την κομβική αναφορά στο ουίσκυ αντί σε κάποιο πιο "in" ποτό. Mα εδώ είναι ακριβώς το "παιγνίδισμα" του συγγραφέα με την αλλοτρίωση και την αδυναμία του σύγχρονου ανθρώπου να παρακολουθήσει την σύγχρονη πραγματικότητα.

Ή μήπως την απαξία προς την εξέλιξη που πισωγυρίζει σε μονοπάτια που διστάζουμε να ξαναβαδίσουμε;

Greg είπε...

Είπα να ρίξω λίγο Μπακογιαννόπουλο...

Ανώνυμος είπε...

Τι Μπακογιαννόπουλο;! Βέλτσο στις καλύτερες στιγμές του -προ 30τίας- θύμισες! Εξαιρετικό κείμενο. Τρέχω να κάνω επανάληψη στον Μπαρτ, τον Σωσύρ και όλους τους αποδομιστές. Έμεινα πίσω γμτ!

Greg είπε...

Τι να τους κάνεις τους αποδομιστές όταν κυριαρχούν οι σοδομιστές...!

Ανώνυμος είπε...

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι η εξίσωση:

αποδομιστής=σοδομιστής

δεν αληθεύει σε κάποιες περιπτώσεις;

Πάντως πέρα από την πλάκα, ένας από αυτούς τους Γάλλους pop φιλόσοφους -καταπώς τους έλεγε ο Κορνήλιος- είχε την τάση να ρίχνει και μερικές [μόνον;] σφαλιάρες όταν έκανε έρωτα. Ουρά λέει οι γυναίκες. Μικρές, μεσαίες, μεγάλες...

Greg είπε...

Τί να κάνει κι' η γυναίκα όταν "τις ρίχνει" ο φιλόσοφος; Να σοδομηθεί ή να αποδομήσει τη σχέση της;

Δεν πρόλαβε να απαντήσει ο Κορνήλιος...

Το τέλος της φιλοσοφίας!