tag:blogger.com,1999:blog-12681642.post8463654515073503740..comments2023-07-23T12:25:55.866+03:00Comments on VIVE ρεεε PERICOLOSAMENTE...: X. ΜΟΡΦΟΣ: Η αθέατη μελανή όψη της ΤουρκίαςGreghttp://www.blogger.com/profile/05273102189499264584noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-12681642.post-76672774245727976602007-03-16T15:48:00.000+02:002007-03-16T15:48:00.000+02:00Vangelaka, ολο δικό σου,Αρθο:Κατʼ αρχάς ζητώ συγγν...Vangelaka, ολο δικό σου,<BR/><BR/>Αρθο:<BR/>Κατʼ αρχάς ζητώ συγγνώμη σε όσους θεωρήσουν αυτό το e-mail spam, εν τούτοις<BR/>συνεχίζω να θεωρώ ότι το θέμα είναι αρκετά σημαντικό ώστε να λάβουν όλα τα μέλη<BR/>του συλλόγου άμεση γνώση. Επίσης, ζητώ να μ! ε συγχωρήσετε που δεν ήμουν στη<BR/>γενική συνέλευση για να πω αυτά που θα σας πω, αλλά δεν μπόρεσα τελικά να κατέβω<BR/>στην Πάτρα στην ώρα μου. Θα λείπω και από την επόμενη Γ.Σ., αφού θα είμαι εν<BR/>αναμονή του δικαστηρίου.<BR/><BR/>Να σημειώσω ότι δεν ανήκω σε καμία παράταξη, και πιστεύω ότι οι φίλοι φοιτητές<BR/>που ανήκουν σε οποιαδήποτε παράταξη θα διαβάσουν το κείμενο, παρά το γεγονός ότι<BR/>εγώ δεν ανήκω κάπου.<BR/><BR/>Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος (αν και δεν νομίζω να τα καταφέρω) στην<BR/>περιγραφή των γεγονότων, μιας και λίγο πολύ θα τα έχετε ακούσει (παραμορφωμένα)<BR/>στις ειδήσεις. Επίσης, συγχωρήστε την απουσία λογοκρισίας στις άσεμνες λέξεις,<BR/>αλλά θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε πίσω απʼ τα δάχτυλα μας και να<BR/>προβάλλουμε μία πλασματική ηθικολαγνεία. Τα πράγματα αυτά συμβαίνουν και<BR/>ακούγονται καθημερινά, και θεωρώ ότι αυτός που προσβάλλεται ακούγοντας ωμά αυτές<BR/>τις λέξεις είναι ανειλικρινής πρώτα στον εαυτό του, και έπειτα στους<BR/>συνανθρώπ! ους του. <BR/><BR/>Είμαι ένας από τους 49 συλληφθέντες της 08/03/2007. Μ ε προσήγαγαν μαζί με άλλα<BR/>48 παιδιά από το ίδιο σημείο (από τη νησίδα που υπάρχει στη γωνία Μ. Βρετανία<BR/>και Βας. Σοφίας) στη ΓΑΔΑ, άνευ λόγου και αιτίας. Ήμουν από τους λίγους τυχερούς<BR/>που δεν έφαγαν ξύλο και πραγματικά ακόμα απορώ πως την γλύτωσα. Δεν κατάφερα να<BR/>ξεφύγω αφού, όπως θα έχετε δει στα βίντεο, μας κύκλωσαν περί τους 100 και<BR/>παραπάνω αστυνομικοί και μας εξήγησαν με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο πως<BR/>νοιώθει μία κατσαρίδα όταν, αφού την έχεις ψεκάσει 10 φορές με AROXOL,<BR/>συνεχίζεις επίμονα να την βαράς με μία παντόφλα. Τη στιγμή εκείνη είχα κάτσει<BR/>κάτω σκυμμένος και περίμενα απλά να με δείρουν. Οι ατάκες των αστυνομικών<BR/>συνοψίζονταν στο «Έτσι, έτσι, στα τέσσερα πρέπει να είστε». Πέρα από την ασφυξία<BR/>λόγω των χημικών και της φυσούνας που έφαγα στο πρόσωπο, γύρω μου άκουγα πολύ<BR/>δυνατά τις κραυγές των παιδιών που έβλεπα να χτυπάνε με μεγάλη μανία οι κ.<BR/>αστυνομικοί. Πλέον κατάλαβα ακόμα πιο ζωντανά γιατί ο κόσμος τους λέει μπάτσους<BR/><BR/>και ελπίζω να έχετε καταλάβει και εσείς. Κάποια στιγμή κάποιος ΜΑΤατζής με έδωσε<BR/>σε κάποιον άλλο να με πάει στην κλούβα. Τα «γαμώ τη μάνα σου ρε μουνί» από τους<BR/>φίλους αστυνομικούς έδιναν και έπαιρναν, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο. Μία<BR/>κοπέλα που δεν μπορούσε να αναπνεύσει και ήταν έτοιμη να λιποθυμήσει είπε στους<BR/>ΜΑΤατζήδες «θα λιποθυμήσω», και αυτοί της απάντησαν «Λιποθύμα τώρα να σε<BR/>γαμήσουμε και από πάνω».<BR/>. Με έβαλαν στην κλούβα και περιέργως δεν μου πέρασαν χειροπέδες. Χειροπέδες<BR/>έβαλαν στους μισούς από εμάς και στους περισσότερους τις έβγαλαν στην κλούβα. Σε<BR/>μερικά παιδιά τις άφησαν, έτσι για τιμωρία. Μέσα στην κλούβα είχαμε ένα παιδί με<BR/>ανοιγμένο κεφάλι, μία κοπέλα με σκισμένο φρύδι, ένα παιδί με σπασμένη μύτη, έναν<BR/>άλλο με μισή μπλούζα και χέρι που σχεδόν δεν κούναγε (ρήξη μυών πίσω απʼ τον<BR/>καρπό), ένα κάρο παιδιά με μελανιές και καρούμπαλα και άλλους που πιθανότατα<BR/>ξεχνάω. Ζητάγαμε επίμονα γιατρό και φωνάζαμε συνέχεια (αφού ! ξέραμε ότι δεν<BR/>είχαμε κάνει τίποτα απολύτως) και ρωτάγαμε γιατί μας είχαν μαζέψει. Προφανώς δεν<BR/>υπήρχε απάντηση, και προφανώς ούτε γιατρός. Μάλιστα ένας «άνδρας των ΜΑΤ» φόρεσε<BR/>και την αντιασφυξιογόνο του(!!!) μέσα στην κλούβα, προφανώς για να μας φοβίσει.<BR/>Κάποια στιγμή (κατά τις 7 το απόγευμα) φτάσαμε στη ΓΑΔΑ όπου ακόμα δεν ξέραμε<BR/>γιατί μας πάνε. Μας ανέβασαν στον 11ο όροφο, τα κινητά απαγορεύονταν, αλλά εμείς<BR/>τα βγάζαμε στη ζούλα μέσα στο γενικότερο χάος που επικρατούσε. Στον 11ο μας<BR/>πέταξαν σʼ ένα διάδρομο και άρχισε η διαδικασία του πολέμου των νεύρων. (Ατάκα<BR/>ασφαλΉτη όταν μας πήγαν στο διάδρομο: «Ρε τι μαλάκες είμαστε, τι μαλακίες<BR/>κάνουμε, τι είναι αυτά που φέραμε εδώ?». Την ψιθύρισε ένα ασφαλήτης σε έναν<BR/>άλλο, και ήμουν αρκετά κοντά να το ακούσω).<BR/>Ήμασταν χάμω μες τη βρώμα και τις γόπες, σε ένα διάδρομο 2.50 επί 12 μέτρα<BR/>(περίπου), 49 άτομα, μεταξύ των οποίων 20 περίπου κοπέλες, ο ένας πάνω στον<BR/>άλλο, με ασφαλήτες να περνάνε συνέχεια από πάνω μας για να μας σπάσουν τα νεύρα.<BR/>Κουνιόμουν, και έβη! χα από τα χημικά που έβγαζαν τα ρούχα τα δικά μου και των<BR/>άλλων. Μας έκαναν σωματικό έλεγχο (γυμνό για όσους δεν γνωρίζουν), χωρίς ακόμα<BR/>να μας λένε γιατί μας έχουν προσάγει, και χωρίς γιατρό για τα χτυπημένα παιδιά.<BR/>Οι προκλητικές ατάκες έδιναν κ έπαιρναν. Επαφή με δικηγόρο δεν υπήρχε, και δεν<BR/>υπήρξε για 19 ώρες !!!! Μας πήραν δακτυλικά αποτυπώματα, πράγμα που είναι<BR/>παράνομο χωρίς κατηγορίες και αφού ήδη μας είχαν κάνει εξακρίβωση. Απλά μας<BR/>τρομοκρατούσαν. <BR/>Κατά τη διάρκεια της νύχτας μας έφεραν την εντολή σύλληψης να υπογράψουμε, όπου<BR/>λέει είχαμε συλληφθεί για διατάραξη κοινής ειρήνης και «εγκληματική οργάνωση»<BR/>(έτσι έλεγε το χαρτί). Προφανώς και δεν υπέγραψε κανείς, και ζητούσαμε πολύ<BR/>έντονα δικηγόρο. Αρχικά είχαμε πάει μόνο για απλή προσαγωγή, και η εντολή<BR/>σύλληψης εμφανίστηκε ως δια μαγείας μετά τις 1 το βράδυ (αφού είχαμε ήδη 5 ώρες<BR/>χωρίς δικηγόρο και γιατρό στη ΓΑΔΑ). Κάποια στιγμή ήρθε και έναν υποτιθέμενος<BR/>εισαγγελέας και μας ! έβαλε να συντάξουμε απολογία ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟ, πράγμα παράνομο<BR/>και αν ήκουστο. Οι κατηγορία, για 45 (οι 4 νομίζω είχαν ελάχιστα διαφορετική) άτομα? <BR/><BR/>«Ο κατηγορούμενος συμμετείχε σε κομμάτι της πορείας που αποκόπηκε από τον κύριο<BR/>όγκο της και επιτέθηκε στους άνδρες της αστυνομίας με πέτρες, μάρμαρα και ξύλα.<BR/>Κατά την σύλληψη του άφησε στο έδαφος 1 ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΜΑΣΚΑ, 2 ΑΝΤΙΑΣΦΥΞΙΟΓΟΝΕΣ<BR/>ΜΑΣΚΕΣ, 1 ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ, 1 ΣΦΕΝΤΟΝΑ, 1 ΠΑΛΟΥΚΙ, ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΜΑΡΑ». <BR/><BR/>Του τέστην, αφήσαμε κάτω 90 αντιασφυξιογόνες, 45 βαριοπούλες , 45 σφεντόνες, και<BR/>υπολογίζω περί τις 150-200 πέτρες. Δεν ξέρω αν γελάτε, αλλά μʼ αυτές τις<BR/>αδιανόητες κατηγορίες είναι πιθανή η καταδίκη. Οι περισσότεροι δεν υπέγραψαν,<BR/>εγώ δήλωσα αθώος και ότι αρνούμαι τις αστείες αυτές κατηγορίες και ότι θα μιλήσω<BR/>μόνο παρουσία δικηγόρου, και υπέγραψα. <BR/>Τους τραυματίες τους πήγαν στις 4 το πρωί στον Ερυθρό σταυρό (9 ώρες αργότερα).<BR/>Σε μερικά παιδιά δεν μπόρεσαν να κάνουν ράμματα που χρειαζόταν, γιατί οι πληγές<BR/>είχαν κλείσει. <BR/>Φαί δεν είχαμε. Αγοράσαμε με! ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΕΞΟΔΑ champion κρουασάν από το κυλικείο,<BR/>στις 2 το βράδυ. Μαζέψαμε όλοι μαζί τα λεφτά και πήγαν 2 παιδιά από εμάς<BR/>συνοδεία 6 αστυνομικών (έπιασαν την Αλ κάιντα οι μαλάκες) να τα φέρουν. 35<BR/>παιδιά ήταν από Θες/νίκη, όπως φαντάζεστε κανείς δεν έχει φάει κάτι ιδιαίτερο<BR/>μες τη μέρα. Αντιστοιχούσαν για 19 ώρες, 2,5 κρουασάν στον καθένα και 1/15 του<BR/>πακέτου των τσακίρης τσίπς. Νερό απʼ τον ψύκτη και απουσία χαρτιού υγείας.<BR/>Κοιμηθήκαμε στον διάδρομο αυτό που είχε και γραφεία, ακουμπώντας με τον απέναντι<BR/>μας τα γόνατά μας που ήταν λυγισμένα για να χωρέσουμε. Συνέχεια πέρναγαν οι<BR/>ασφαλήτες από πάνω μας για να μας ξυπνάνε, και κάθε λίγο και λιγάκι προέκυπτε<BR/>και μία άλλη γραφειοκρατική βλακεία για να μην κοιμόμαστε.<BR/>Την επομένη το πρωί μας φωτογράφησαν, και περιμέναμε από τις 9 που υποτίθεται θα<BR/>μας πήγαιναν στην Ευελπίδων μέχρι τις 7 το απόγευμα που μας πήγαν τελικά.<BR/>Βλέπετε, η γραφειοκρατία ζει και βασιλεύει, και μία χαρά εξυπηρετεί τους! σκοπούς<BR/>της. Στις 2 περίπου επιτέλους είδαμε τους δικηγόρους, και μας έφεραν μερικά<BR/>κρουασάν παραπάνω και φρυγανιές, και τσιγάρα στα παιδιά (κακή επιλογή γιατί ο<BR/>χώρος έγινε απίστευτα αποπνικτικός). Κατά τις 16:30 μας έφεραν και φασολάδα,<BR/>ευγενική χορηγία της ΕΛ.ΑΣ. (νομίζω). <BR/>Συνέχεια μας τρομοκρατούσαν λέγοντας μας ότι θα μείνουμε και άλλη μέρα μέσα<BR/>τελικά, γιατί η γραφειοκρατία είχε καθυστερήσει τις διαδικασίες κ δεν θα<BR/>προλαβαίναμε το αυτόφωρο.<BR/>Περάσαμε ευτυχώς μετά από χίλια βάσανα από τον εισαγγελέα (πράγμα που σήμαινε<BR/>ότι θα περνάγαμε αυτόφωρο), ο οποίος πρωτοφανώς ήρθε στη ΓΑΔΑ παρόλο που ο νόμος<BR/>λέει ότι δεν μετακινείται από την έδρα του και ότι οι κατηγορούμενοι πάνε σʼ<BR/>αυτόν. Να χιλιοευχαριστήσω εδώ όλα τα παιδιά που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους<BR/>έξω από τη ΓΑΔΑ. Τους ακούγαμε έξω από το παράθυρο του εισαγγελέα που ήταν στον<BR/>6ο όροφο να φωνάζουν και ήταν απίστευτη η ψυχολογική βοήθεια (στο διάδρομο που<BR/>μέναμε δεν είχαμε παράθυρα). Η αλληλεγγύη βοηθά πραγματικά πολύ και είναι<BR/>ανεξάρτητη κ! ομματικών φραγμών.<BR/>Μας έδεσαν λοιπόν με χειροπέδες μεταξύ μας και μας μετέφεραν συνοδεία 25<BR/>ασφαλητών και δεν ξέρω και γω πόσων ένστολων στα δικαστήρια με κλούβες. Οι<BR/>κλούβες είχαν κελιά των τεσσάρων που κανονικά δεν χωράγανε ούτε 2 άτομα, και<BR/>έκλειναν ερμητικά με σιδερένιους τοίχους που είχαν μόνο μικρές τρυπούλες για να<BR/>παίρνεις αέρα. Δεν ξέρω καν πόσοι αστυνομικοί και ζητάδες και περιπολικά μας<BR/>ακολουθούσαν και άνοιγαν τον δρόμο, αλλά ακούγονταν πολλοί (είπαμε, έπιασαν την<BR/>Αλ Κάιντα οι μαλάκες). <BR/>Στο δικαστήριο και έπειτα από 24 ώρες κράτησης και αϋπνίας πρακτικά, μπορέσαμε<BR/>να δούμε για μία στιγμή και από μακριά τους γονείς μας. Μερικοί κατάφεραν και<BR/>μπήκαν και στο δικαστήριο για λίγο, άλλους δεν τους αφήσανε καν. Και άρχισε το<BR/>θέατρο του παραλόγου. Αφού μας κάθισαν αλφαβητικά και ο καθένας ανακοίνωσε τη<BR/>σχολή του, οι 30 περίπου δικηγόροι που ήταν μέσα στην αίθουσα ζήτησαν την<BR/>τριήμερη αναβολή που δικαιούται οποιοσδήποτε συλληφθέντ! ας για να ετοιμάσει την<BR/>απολογία του. Η μόνη περίπτωση να μην σε αφ ήσουν να φύγεις ελεύθερος από κει για<BR/>το τριήμερο είναι ή να μην έχεις καθαρό ποινικό μητρώο, ή να μην έχεις γνωστή<BR/>κατοικία, ή η κατηγορία σου να είναι πολύ βαριά, ή γενικά να συντρέχει κάποιος<BR/>λόγος που να σε καθιστά ύποπτο φυγής. Διακόπτουν λοιπόν αι «αδιάβλητοι» δικασταί<BR/>για 5 (και καλά) λεπτά, και επιστρέφουν μετά από 50!!!!!!!!!<BR/><BR/>Λέει λοιπόν ο εισαγγελέας, με σίγουρη, τρεμάμενη φωνή:<BR/><BR/>«Σέβομαι την ιδιότητα του φοιτητή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αν τους αφήσουμε<BR/>ελεύθερους το τριήμερο δεν θα επαναλάβουν τις πράξεις που έκαναν, και άρα<BR/>εισηγούμαι την τριήμερη κράτησή τους»<BR/><BR/>Ο γελοίος λοιπόν αυτός άνθρωπος δεν δίστασε και δεν ντράπηκε να μας καταδικάσει<BR/>σε τελείως άκυρη χρονική στιγμή, τη στιγμή που έπρεπε να εξετάσει αν ήμασταν<BR/>γνωστοί εγκληματίες και ύποπτοι φυγής. Δεν μπορώ καν να μετρήσω (γιατί δεν ξέρω<BR/>ακριβώς) πόσους δικονομικούς νόμους παρέβη εκείνο το δικαστήριο. Σαφής στόχος<BR/>αυτής της εισήγησης ήταν η προληπτική κ! αι παραδειγματική τιμωρία μας επειδή<BR/>συμμετείχαμε στην πορεία. Στα 50 λεπτά που μεσολάβησαν, φαντάζομαι (και όλοι οι<BR/>δικηγόροι το ίδιο φαντάστηκαν) ότι αυτός ο παπάρας (και συγχωρήστε το μένος<BR/>παρακαλώ) πήρε και δέχτηκε τηλέφωνα από πολύ ψηλά. Οι δικηγόροι έπεσαν απʼ τα<BR/>σύννεφα και άρχισαν να τραβάνε τα μαλλιά τους, και μέσα από μία αστεία και<BR/>υποτιμητική για την υποτιθέμενη «δημοκρατία» μας διαδικασία, που κράτησε δυόμιση<BR/>ώρες, έπεισαν το τριμελές πλημμελειοδικείο ναι πλειοψηφήσει (!!!!!!!!! και όχι<BR/>ομόφωνα) να διατάξει την άρση της κράτησης μας. Η αξιότιμη πρόεδρος, θεωρούσε<BR/>ότι έπρεπε να φύγουν μόνο οι τραυματίες, πρόταση χωρίς καμία δικονομική λογική.<BR/>Τελικά κρατήθηκε ένα παιδί, ο Κώστας, που δεν ήταν φοιτητής και άρα ανήκε σε πιο<BR/>ευαίσθητη κοινωνική μερίδα, και δεν είχε αυτή τη «νεφελώδη» ασυλία της ιδιότητας<BR/>του φοιτητή που χαρακτήριζε τους υπόλοιπους. Γιʼ αυτό και παρόλο που τον έπιασαν<BR/>μαζί με μας του φόρτωσαν και απόπειρα σωματικ! ής βλάβης σε συγκεκριμένο<BR/>αστυνομικό. Τα παιδία που φορτώθηκαν με τ α κακουργήματα εξετάζονταν ξεχωριστά,<BR/>και έμειναν προφανώς μέσα σε συνθήκες χειρότερες απʼ τις δικές μας.<BR/>Τη Δευτέρα το πρωί πήγαμε στο δικαστήριο πάλι. Τη δικογραφία την έλαβαν οι<BR/>δικηγόροι στις 11:30 και εμείς δικαζόμασταν στις 12. Πήγαμε να μπούμε στην<BR/>αίθουσα οι πρώτοι κατηγορούμενοι κατά τις 4 αν θυμάμαι σωστά. Μέσα λοιπόν στην<BR/>αίθουσα ήταν οι δικηγόροι, 30 περίπου ασφαλήτες, και περίπου 15-20 ένστολοι<BR/>αστυνομικοί. Έξω από την αίθουσα υπήρχαν παρατεταγμένα ΜΑΤ. Οι γονείς<BR/>διαμαρτυρήθηκαν πολύ έντονα, αφού οι μπάτσοι και οι δικαστές δεν τους άφησαν να<BR/>μπουν με τη δικαιολογία ότι «δεν χώραγαν στην αίθουσα»!!! Πώς να χωρέσουν, με 50<BR/>αστυνομικούς και 49 κατηγορούμενους?????? Είπαμε, έπιασαν την Αλ Κάιντα, οι<BR/>μαλάκες. <BR/>Ξεκίνησε η δίκη με τους γονείς απʼ έξω, οι δικηγόροι σύσσωμοι ζήτησαν αναβολή<BR/>εντός του 15μέρου λόγω του ότι έλαβαν πολύ αργά τη δικογραφία. Και λίγο πριν<BR/>κάνει την εισήγηση η εισαγγελέας , ακούμε από τον διάδρομο φωνές κ! αι φασαρία.<BR/>Μπαίνει ένας μέσα στο δικαστήριο και φωνάζει «Ένα γιατρό, ένα γιατρό, έπεσαν<BR/>δακρυγόνα έξω από το δικαστήριο». Φοβερή αναμπουμπούλα, αφού τα χημικά άρχισαν<BR/>να πιάνουν και εμάς που ήμασταν μέσα στην αίθουσα. Ένας πατέρας προσπάθησε να<BR/>μπει μέσα και έφαγε κάτι ψιλές με τα γκλομπ, ενώ ένας αλήτης ΜΑΤατζής τον ψέκασε<BR/>εξʼ επαφής στο πρόσωπο. Σημειώνω εδώ ότι αυτό μπορεί να αποβεί μοιραίο και<BR/>απαγορεύεται ρητά ακόμα και από την αστική δικαιοσύνη. Ο άνθρωπος λιποθύμησε και<BR/>έγινε μπλε, έτρεξαν κάποιοι να τον βοηθήσουν, κάποιες άλλες μανάδες έπεσαν στα<BR/>σκαλιά της εισόδου του δικαστηρίου, γενικά φοβερή αναταραχή. Δεν ξέρω άλλες<BR/>λεπτομέρειες του τι έγινε έξω αφού ήμουν μέσα, αλλά ξέρω ότι η εισαγγελέας<BR/>έτρεμε και αυτή λέγοντας ότι προτείνει να πάρουμε την αναβολή. Επίσης ξέρω ότι<BR/>οι ένστολοι που ήταν μέσα αναρωτιόντουσαν δυνατά, πώς είναι δυνατόν να έχουν<BR/>τόσο μαλάκες συναδέλφους. Να σημειώσω εδώ ότι υπάρχει συγκεκριμένος νόμος που<BR/>απ! αγορεύει τη χρήση των χημικών μέσα στα δικαστήρια συγκεκριμένα. Στο Ελ λαδιστάν<BR/>όμως, κάτι τρέχει στα γύφτικα. Με τα πολλά φύγαμε, και μετά από λίγες ακόμα<BR/>μικροαναταραχές.<BR/><BR/>Θα περάσει η τρομοκρατία? Πρέπει όλοι μας να αναρωτηθούμε, και να μην<BR/>απαντήσουμε επιπόλαια όχι. Γιατί αν δεν θέλουμε να περάσει, απαιτούνται πολλά<BR/>περισσότερα από αυτά που κάνουμε, και το τελευταίο που πρέπει να μας απασχολεί<BR/>είναι η κοντόφθαλμη τρομολαγνεία που χαρακτηρίζει την πραγματικά χαμένη (και όχι<BR/>αναβεβλημένη) εξεταστική. Το πρόβλημα μάλλον είναι αρκετά πιο ευρύ, και ελπίζω<BR/>να μπορέσουν να το δουν αρκετοί άνθρωποι. <BR/><BR/> <BR/><BR/>Ας αναρωτηθούμε λίγο για το<BR/>πανεπιστήμιο που υπερασπίζουμε και για την κοινωνία που ζούμε γενικότερα, <BR/><BR/> <BR/><BR/>τώρα που έχουμε την πολυτέλεια να το κάνουμε. <BR/><BR/> <BR/><BR/>Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι<BR/>οποιοσδήποτε από εσάς στην θέση μου. Ας αναρωτηθούμε λίγο για την «δημοκρατία»<BR/>μας. Πιστεύω πως ο καθένας πρέπει να αναλάβει δράση ανάλογα με το πώς εκείνος<BR/>θεωρεί σωστό, και όχι μόνο στα πλαίσια μίας παράταξης. Σας παρακαλώ να είστε<BR/>! δυναμικοί την Πέμπτη, αλλά και κάθε μέρα. Εγώ λόγω της κρατικής τρομοκρατίας δεν<BR/>μπορώ να έρθω στην πορεία, για να μην επιβαρύνω την θέση μου, και με μία έννοια,<BR/>η κυβέρνηση πέτυχε αυτό που ήθελε. Και μην ξεχνάτε ότι ακόμα 11 φοιτητές και<BR/>ένας εργαζόμενος βαρύνονται με χειρότερες κατηγορίες απʼ τις δικές μου, και μόνο<BR/>από τύχη δεν μου φόρτωσαν και εμένα τις ίδιες. Οι 12 αυτοί άνθρωποι χρειάζονται<BR/>την συμπαράσταση όλων μας.<BR/><BR/>Οι δικηγόροι άρχισαν να λένε ότι τέτοια φαινόμενα έχουν να δουν από τη χούντα.<BR/>Σας καλώ να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα από τα παραπάνω, και ελπίζω να μην<BR/>ήμουν κουραστικός.ange-tahttps://www.blogger.com/profile/02233980881837677291noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-12681642.post-43187800457886657192007-03-16T13:42:00.000+02:002007-03-16T13:42:00.000+02:00κάνε κόπυ πέηστ βρέ Ανζέ... Δέν μπορώ νά μπώ τό ίν...κάνε κόπυ πέηστ βρέ Ανζέ... <BR/><BR/>Δέν μπορώ νά μπώ τό ίνδυ...vangelakashttps://www.blogger.com/profile/11082364597833776915noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-12681642.post-29400528253664297722007-03-16T10:51:00.000+02:002007-03-16T10:51:00.000+02:00καλημέρα Greg,να διαβάσεις το γράμμα του φοιτητή σ...καλημέρα Greg,<BR/>να διαβάσεις το γράμμα του φοιτητή στο ιντιμέντια, να φρικιάσεις.<BR/>φιλιάange-tahttps://www.blogger.com/profile/02233980881837677291noreply@blogger.com