8.10.06

Κάτι παίζεται και μείς "αλλού"...

Καθώς το καρτέλ των ηλεκτρονικών ΜΜΕ ασχολείται με τις "κατινιές" των κομάτων, των διαχειριστών δηλαδή της κορπορατικής δικτατορίας μας, κατι δείχνει να συμβαίνει υπογείως στα εξωτερικά μας θέματα.

Παρατηρούμε την Ντόρα να "στήνεται" στους Τουρκαλάδες όταν βρίσκεται στο εξωτερικό, να αρνείται να σχολιάσει τις αθλιότητες του Ερντογάν, αλλά στο εσωτερικό να κάνει για πρώτη φορά δηλώσεις περί εκπλήρωσης των υποχρεώσεων της Τουρκίας (με ασάφεια βέβαια...). Ταυτόχρονα ενώ όλα κρίνονται αυτόν το μήνα, αντί να εκμεταλλευθεί τη πρωτοφανή για την Ελλάδα ευνοϊκή κατάσταση, εκείνη παίρνει αποπροσανατολιστικές "πρωτοβουλίες" που μας εκθέτουν και εξαντλούν και τα τελευταία ερείσματα που μας έχουν απομείνει στον Διεθνή στίβο, όπως αναλύει η Κύρα Αδάμ σε εξαιρετικό κείμενό της. Ανάμεσα στα άλλα η καλή δημοσιογράφος επισημαίνει:

Το ερώτημα που δημιουργείται είναι γιατί η ελληνική κυβέρνηση θεώρησε καλό να εξαντλήσει τις διπλωματικές και φυσικές δυνάμεις της σε ένα εγχείρημα χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα το ίδιο διάστημα που κορυφώνονται οι συζητήσεις για την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας.

Η Αθήνα, απορροφημένη από τη Μεσανατολική πομφόλυγά της, αποφεύγει ακόμα να τοποθετηθεί στις πρόσφατες τουρκικές προκλήσεις, σε ευρωπαϊκό πλαίσιο, είτε για το Οικουμενικό Πατριαρχείο είτε για τη μη επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης είτε για την εμμονή στο casus belli είτε για την τουρκική στάση στα θέματα του Αιγαίου κ.λπ. Η απάντηση είναι μάλλον εμφανέστατη...

Ο "ομόσταυλός" της Γιωργάκης έχει "επιστρέψει" στην εποχή του 1-1-4 και δεν πείθει ούτε τους δικούς του, ενώ το πουλάρι του η Καραχασάν έχει "ξεχασθεί" στον ευγενικό της αγώνα, του πολυπολιτισμού.
Το ΚΚΕ είναι απλά "εδώ, ενωμένο δυνατό" και οι υπόλοιποι "θου Κύριε φυλακή τω στόματί μου"

Αναγκαζόμαστε λοιπόν να παρακολουθούμε τα "παπαγαλάκια" για να μάθουμε τί συμβαίνει στο θλιβερό προτεκτοράτο που ζούμε!

Γράφει ο Τσούκαλης του ΕΛΙΑΜΕΠ...
Από το Ελσίνκι και πέρα, η ελληνική στρατηγική βασίστηκε σε μια προσπάθεια να ενταχθεί η επίλυση των διμερών προβλημάτων στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας. Ετσι, τα διμερή προβλήματα θα μετατρέπονταν σε ευρωπαϊκά. Η στρατηγική αυτή βασίστηκε μεταξύ άλλων στην υπόθεση ότι η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. θα συνοδευόταν από μια λύση του κυπριακού προβλήματος(*). Η υπόθεση αυτή δεν επιβεβαιώθηκε ακόμη και οι προοπτικές δεν είναι εξαιρετικά ευοίωνες. Σήμερα, η στρατηγική αυτή κινδυνεύει να καταρρεύσει πλήρως, αν και όταν συμβεί η περίφημη σύγκρουση των αμαξοστοιχιών Ε.Ε. και Τουρκίας, για την οποία μιλάει με φόβο ο αρμόδιος επίτροπος στις Βρυξέλλες. Η πολιτική ηγεσία της χώρας μας δεν τη θέλει αυτή τη σύγκρουση – και δικαίως. Θα κάνει προσπάθεια να την αποφύγει, αλλά με ποιο τίμημα; Ομως, η Ελλάδα (και η Κύπρος) δεν είναι μόνη. Υπάρχουν και πολλοί άλλοι που επηρεάζουν σημαντικά τις πιθανότητες σύγκρουσης.

Θα χρειαστεί πολλή ψυχραιμία τους επόμενους μήνες – και ικανότητες σχοινοβάτη. Θα πρέπει, επίσης, να σκεφθούμε εναλλακτικές στρατηγικές, εφόσον η ήδη ισχύουσα κινδυνεύει να καταρρεύσει στο άμεσο ή και απώτερο μέλλον για λόγους ανεξάρτητους από τη δική μας θέληση. Και θα πρέπει επιτέλους να δεχθούμε ότι ναι μεν το ευρωπαϊκό πλαίσιο αποτελεί προνομιακό χώρο για την επίλυση των διαφορών μας με τον γείτονα, χρειάζεται όμως και εμείς να πάρουμε κάποτε μερικές δύσκολες (επώδυνες;) αποφάσεις. Η επιφοίτηση του ευρωπαϊκού πνεύματος δεν αρκεί.


Γράφει κι' ο Σαμαράς...
Η Ελλάδα ορθώς στήριξε την τουρκική ένταξη μέχρι τώρα(**). Αν σήμερα η Αγκυρα πληρώνει πολιτικό κόστος για τη συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου, αν υφίσταται πιέσεις, αν χρειάζεται να απολογείται συνεχώς, είναι γιατί βρίσκεται σε διαδικασία ένταξης. Αν αναγκάζεται να εφαρμόζει μεταρρυθμίσεις, ως πριν από λίγα χρόνια αδιανόητες για το αυταρχικό καθεστώς της, αυτό συμβαίνει λόγω της ευρωπαϊκής προοπτικής της.

Βεβαίως, θέλουμε να συνεχιστεί η διαδικασία ένταξης, να ασκηθούν για πολύ χρόνο οι πιο ασφυκτικές πιέσεις στην Αγκυρα(***), ώστε να αποδεχθεί τον ευρωπαϊκό τρόπο και στις εσωτερικές της λειτουργίες και στις εξωτερικές της σχέσεις και στην Κύπρο και παντού.

Ομως, θα είναι όλο και πιο δύσκολο να τραβήξουμε τη διαδικασία ένταξης της Τουρκίας πέρα από όσο είναι διατεθειμένοι να την τραβήξουν οι εταίροι μας.
Αν κάπου «μπλοκάρει» η τουρκική ένταξη, αν σταματήσει ή ανασταλεί, τι γίνεται; Αν τη σταματήσει η ίδια η τουρκική αδιαλλαξία, αν τη ματαιώσει μια ανατροπή μέσα στην Τουρκία ή αν την αναστείλει μια αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη, τι θα κάνουμε; Εχουμε εφεδρικό σχέδιο (το λεγόμενο plan B);

Μας ετοιμάζουν για επώδυνο plan B γενναία μου Ελληνόπουλα. Δεν μας το λένε βέβαια. Θα περιμένουμε αναγκαστικά μετά τις εκλογές την γνωστή εκπομπή από την εκσυγχρονιστική ΝΕΤ, για να περάσει πιό "μαζικά" το θέμα...

ΟΚ! Θα περιμένουμε!

(*) Να θυμήσουμε ότι τα "διαμαντάκια" του ΕΛΙΑΜΕΠ υποστήριζαν το αισχρό σχέδιο Ανάν.
(**) Μή κοιτάτε τη στάση του στα Σκόπια... Τώρα έχει γραμμάτια να ξοφλήσει...
(***) Ασφυκτικές πιέσεις; Τί απίστευτος τυχοδιωκτισμός Αντωνάκη μου είναι αυτός;

10 σχόλια:

Derek είπε...

απορία!


ποια είναι η "γνωστή εκπομπή" της ΝΕΤ?!?!?!

Greg είπε...

@ derek

πρόκειται για την εκπομπή "Προσκήνιο" του Γιάννη Πολίτη, στην οποία έχουν "φιλοξενηθεί" κατά καιρούς και όταν χρειάζεται... (από το σχέδιο Ανάν και το Ευρωσύνταγμα μέχρι την Τσαμουριά) τα διάφορα εκσυγχρονιστικά think tanks της χώρας μας, με εμφανέστατη πρόθεση "να πουλήσουν" κατά το κοινώς λεγόμενο την ανερμάτιστη (έτσι φαίνεται αν απορρίψεις το κατευθυνόμενη) πολιτική της χώρας μας και να κατευνάσουν...


@ martingale

Αποφεύγω να κάνω τον προφήτη μια και ότι ξέρω είναι από τις εφημερίδες. Έχω όμως την υποψία ότι θα είναι ένας συνδυασμός του να
"επιχειρηθεί η υλοποίηση της διεξόδου, που η ίδια η Τουρκία έχει προσφέρει: το άνοιγμα λιμανιών και αεροδρομίων με αντάλλαγμα την επικύρωση από την Ε.Ε. του κοινοτικού κανονισμού περί απευθείας εμπορίου κατεχομένων – Ενωσης. Ωστόσο, επίσημη θέση της Ε.Ε. είναι ότι για να γίνει αυτό πρέπει η Τουρκία να επιστρέψει την Αμμόχωστο (πλην της τουρκικής συνοικίας της) στην Κυπριακή Δημοκρατία και όλο το τουρκοκυπριακό εμπόριο με την Ε.Ε. να διεξάγεται υπό καθεστώς συνδιαχείρισης από το λιμάνι της Αμμοχώστου."
όπως έγραφα παλιότερα εδώ
και του σχεδίου προσφυγής της Τουρκίας στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια με συναίνεση δική μας - άλλωστε μας προετοίμασε ο Στεφανόπουλος και έγινε έξαλλος ο Ανδριανόπουλος στην έμμεσα αρνητική στάση Παπούλια κ.α.- μια διαδικασία που θα πάρει πάνω από 2 χρόνια και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους (κάτι θα ξέρουν...) θα "υποχρεώσει" τους Τούρκους να "αναγνωρίσουν" την Νότια Κύπρο πλέον, πράγμα που οδηγεί σε de jure διχοτόμηση που επιδιώκουν... όπως έγραφα εδώ

Όλα αυτά συνδυαζόμενα με το «νέο Ευρωπαϊκό σχέδιο» που φέρεται εδώ και μήνες ότι ετοιμάζει η Ντόρα και κατά πληροφορίες θα είναι «τύπου Ανάν» βλέπε μικρή ανάλυση μου εδώ, δείχνουν την προσπάθεια να πισωγυρίσει το θέμα και να δώσει «ανάσα» στους Τούρκους που πιέζονται από παντού και έχουν και τα εσωτερικά τους προβλήματα λόγω της τριπλής Αμερικανο-Ισραηλινο- Τουρκικής συμμαχίας. (βλέπε τελευταίο Άρδην)

Αν έχεις χρόνο κάνε μια βόλτα στα links που παραθέτω και πες μου την άποψή σου. Φυσικά το blog αυτό είναι αφιερωμένο στην "αθυρόστομη άποψη" και μέσα στο πνεύμα αυτό πρέπει να το κρίνεις...

Greg είπε...

Την αγωνία του για το θέμα εκφράζει εξαιρετικά και ο Σταύρος Λυγερός στον τελευταίο "Επενδυτή". Έφυγε μάλλον από την αναν-εωμένη Καθημερινή και έτσι δεν έχω link να παραθέσω...

Ανώνυμος είπε...

Φαίνεται ότι αποτελεί "στρατηγική" επιλογή της "αστικής τάξης" στη χώρα μας η πρόσδεσή της στο άρμα της Τουρκίας. Αν και το να μιλάμε για "αστική τάξη" στην Ελλάδα και τη "στρατηγική" της είναι σχήματα οξύμωρα. Μάλλον για "στρατηγικές" επιλογές των σογιών Μητσοτάκη-Παπανδρέου -και μερικών ακόμα- πρόκειται.

Κι όλα αυτά στη μούγκα. Ποιος θυμάται την αγορά τούρκικης τράπεζας, με υπέρογκο τίμημα, από την Εθνική;

Ο Λυγερός πρέπει να έφυγε από την anan-εωμένη Καθημερινή. Πριν από μερικές εβδομάδες τον είχαν διώξει και από τον SKAI [ράδιο]. Όπως είχε πει και σε συνέλευση συντακτών της "Κ" ο σύμβουλος έκδοσης Ν. Νικολάου "Θα απολύουμε δημοσιογράφους όπως πετάμε τα παλιά έπιπλα"!

Για διευθυντής στην "Κ" προαλείφεται ο Αλέξης Παπαχελάς. Κι έτσι η καλή εφημερίδα θα γίνει παραμάγαζο του ΕΛΙΑΜΕΠ...

Greg είπε...

@ Χρήστος Μόρφος

Πάρα πολύ σωστές οι επισημάνσεις σου κι' ευχαριστώ!

Η Τουρκοελληνική ομοσπονδία (με την Τουρκία μπροστά...) είναι επιλογή που άρχισε κατά πολλούς σαν ιδέα επί Βενιζέλου και έκτοτε επανέρχεται ξανά και ξανά! Ακόμα και στη Χούντα παιζότανε το σενάριο. Για τα σημερινά, τα βλέπουμε και χρείαν μαρτύρων δεν έχουμε...

Για την Καθημερινή ο Παπαχελάς είναι ήδη ατύπως πλην όμως ουσιαστικά ο Διευθυντής! Έτσι το Λαμπρακιστάν αλώνει την παραδοσιακώτερη εφημερίδα της "δεξιάς" χωρίς να χάνει το προφίλ του! Μια ακόμη απόδειξη ότι μας διοικεί κορπορατικό καρτέλ και τα γάλατα είναι απλά παρωνυχίδα!

Ανώνυμος είπε...

Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια της Τουρκοελληνικής ομοσπονδίας. Συζητώντας πέρισυ με έναν ακαδημαϊκό [ονόματα δεν λέμε...] θεωρητικό της ομοσπονδίας και μετά από ώρα μου είπε ότι η ομοσπονδία μπορεί να λέγεται και... Ελλάδα. Δεν έχει καμιά σημασία. Όλοι αυτοί, πέρα από τις όποιες... υποχρεώσεις, έχουν και τη φιλοδοξία να κυβερνήσουν και την Τουρκιά. Και πρώτοι στο χωριό και πρώτοι στην... Πόλη.

Ποια καρτέλ; Οικογένεια το λένε και, επί το σικελικότερον, φαμίλια!

Greg είπε...

Έτσι είναι...

ΠΗΓΑΣΟΣ είπε...

Σωστά ομιλείς GREG και μέσα από τα δημοσιεύματα ''αλιεύεις'' τις κρυμένες για το ''πόπολο'' αλήθειες τους..
Σα δε ντρέπονται!

Ανώνυμος είπε...

...Παρόλα αυτά οι κινήσεις τους είναι- για πρώτη φορά ίσως τόσο έντονα- αναντίστοιχες σε σχέση με το διεθνές κλίμα. Γιατί σε παγκόσμιο επίπεδο οι σύμμαχοί τους περνούν στιγμές δύσκολες.

Οι Αμερικανοί τα 'χουν βρει μπαστούνια στην Μέση Ανατολή, ενώ ανησυχούν ιδιαίτερα για την άνοδο της κινεζικής και της Ρώσικης ισχύος. Ταυτόχρονα, παρακολουθούν αμήχανα τις εξελίξεις στην αυλή τους, Λατινική Αμερική, όπου ενισχύεται ολοένα και πεσισσότερο το ρεύμα που εκπροσωπούν ο τσάβες και ο Μοράλες.

Οι δε Τούρκοι αντιμετωπίζουν την μεταστροφή της Ευρώπης στο ζήτημα της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. (ε, ας κρατήσουμε και τις επιφυλάξεις μας γι' αυτό), ενώ τόσο το κουρδικό όσο και η άνοδος του ισλαμισμού είναι ζητήματα που έχουν ανοίξει στο εσωτερικό της κοινωνίας τους με εκρηκτικό τρόπο.

Η αντεπίθεση την οποία έχουν εξαπολύσει οι εκσυγχρονιστές στην χώρα μας, συνδέεονται μ' αυτά τα ζητήματα. Αποτελεί μίας μορφής απάντηση στις διεθνείς εξελίξεις, η οποία- όμως- προδίδει την αμηχανία τους για την μεταστροφή της παγκόσμιας συγκυρίας. ΠΡοσπαθούν δηλαδή, με διορθωτικές κινήσεις (όπως στην καθημερινή) να κρατήσουν (με νύχια και με δόντια) τους κεκτημένους ιδεολογικούς μηχανισμούς και την ηγεμονία σε πολιτικό επίπεδο. Το δημιούργημά τους, όμως, είναι ένας γίγαντας με πύλινα πόδια. Κι αυτό είναι προφανές: ποιός πέρα από μετρημένους στα δάκτυλα πανεπιστημιακούς, γραφικούς νεοφιλελεύθερους και (αηδιαστικούς) αριστεροδέξιους τους παίρνει πλέον στα σοβαρά; Μάλλον κανείς. Γι' αυτό ας είμαστε λιγάκι αισιόδοξοι. Το μέλλον επιφυλάσσει πολλή ξηρασία γι' αυτούς- και έναν χείμμαρο αλλαγών- τουλάχιστον ευνοϊκών- για εμάς.

Οι μέρες της ασυδοσίας τους είναι μετρημένες...

Διαδυκτική Επιτροπή Τόνωσης Ηθικού

Greg είπε...

@ george

Αισιόδοξοι προσπαθούμε να είμαστε!

Οφείλουμε όμως να είμαστε "αλέστα" που λένε και στην ορεινή Γορτυνία. Δηλαδή έτοιμοι να αντιδράσουμε.

Γιατί όπως πάρα πολύ σωστά επισημαίνεις από τη μια οι Αμερικανοί έχουν "απλωμένο τραχανα" κι' από την άλλη για τους Τούρκους "τόσο το κουρδικό όσο και η άνοδος του ισλαμισμού είναι ζητήματα που έχουν ανοίξει στο εσωτερικό της κοινωνίας τους με εκρηκτικό τρόπο."

Άρα οι μεν Αμερικανοί θέλουν να ξεμπερδεύουν και να εξαθλιώσουν παράλληλα και την Ευρώπη "φορτώνοντάς" τους μας, οι δε Εγγλέζοι γνωρίζουν τις επιπτώσεις στον Γαλλογερμανικό άξονα και σιγοντάρουν! Οι Τούρκοι ταυτόχρονα φοβούνται ότι θα καταντήσουν Γιουγκοσλαβία...

Αν όμως δεν ευοδωθεί (κι' απ' ότι φαίνεται δεν θα ευοδωθεί τελικά) η ένταξη, πρέπει να "χρυσωθεί το χάπι" και μόνο το χρήμα της ειδικής σχέσης με την Ευρώπη δεν αρκεί στους Τουρκαλάδες. Και θα την πληρώσει ή τουλάχιστον θα επιχειρηθεί να την πληρώσει ο "αδύναμος κρίκος"... Η Κύπρος ή η Θράκη. Συμφέρει επιπλέον τα Εγγλεζάκια ένα anan-ημμένο σχέδιο που θα τους εξασφαλίζει - όπως ξέρεις καλύτερα από μένα - τις βάσεις τους στο νησί!

Αυτό φοβάμαι λοιπόν. Διότι η συγκυρία τά 'φερε νάχουμε το ντουέτο των "πρωτότοκων απογόνων" στα πράγματα (καλύτερους salesman δεν θα βρίσκαν οι rednecks και να έψαχναν...) και ταυτόχρονα η πολιτική κατάσταση βρίσκεται στο αθλιότερο σημείο της ιστορίας της. Μάσα, ρεμούλα και λαμογιές... Πού αντανακλαστικά για τα άλλα!

Ξεμπρόστιασμα λοιπόν με όλα τα μέσα... Γιατί δεν έχουν μάθει οι βρυκόλακες της πολιτικής και οι υπηρέτες τους να κινούνται στα φωτεινά και ξάστερα... Τα τρέμουν!

Απόδειξη: Τα "ήξεις - αφίξεις" ενός προέδρου think tank της εξωτερικής μας πολιτικής και ενός πρώην υπ. εξωτερικών και νυν ευρωβουλευτή! Πού; Στην Καθημερινή του Καρκαγιάννη και του Παπαχελά... Δηλαδή συμπίπτουν οι κύριοι στην διαπίστωση της αναγκης για εναλλακτικό σχέδιο αλλά δεν το υποψιάζονται κάν! Ποιός το ξέρει ή θα το προτείνει τότε; Ο Ψωμιάδης; Ο Κακαουνάκης;

Τουλάχιστον ο Σαμαράς πρέπει να ντρέπεται γιατί ούτε πρότεινε μέχρι σήμερα τίποτα ως θα ώφειλε, ούτε προτείνει και κάνει και τον στραβό! Ο άλλος το ξέρουμε ότι δεν ντρέπεται γι' αυτό δεν επιμένω...

"Για να θυμηθώ και τα κουμουνιστικά μου" που λέει κι' ο "Λιακό"

Απάντηση θα πάρουν ενότητα κι' αγώνα

Να είναι βέβαιοι!